ITPB4/4511-370/15/RH - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia magisterskie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2015 r. (data wpływu 1 września 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia magisterskie - jest prawidłowe.

W dniu 1 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na studia magisterskie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W marcu bieżącego roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, związanej z usługami w budownictwie. Przedmiotem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest opracowywanie dokumentacji projektowych oraz inwentaryzacyjnych, opracowywanie dokumentacji i asystowanie przy wykonywaniu przeglądów okresowych obiektów budowlanych, wykonywanie kosztorysów budowlanych oraz pełnienie funkcji inżyniera budowy i sprawowanie nadzoru nad realizacją obiektów budowlanych.

W październiku 2015 r. Wnioskodawca rozpoczyna studia II stopnia, magisterskie, na kierunku Budownictwo, w specjalności Budownictwo Ogólne na Politechnice. Studia te są uzupełnieniem wykształcenia inżynierskiego Wnioskodawcy.

Podjęcie i ukończenie ww. studiów pozwoli Wnioskodawcy na poszerzenie gamy świadczonych przez niego usług oraz umożliwi zdobycie uprawnień budowlanych, które zapewnią znaczący wzrost uzyskiwanych dochodów. Ponadto, podjęcie studiów II stopnia w bezpośredni sposób wpłynie na wzrost wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu świadczenia usług inżyniera bodowy oraz zapewni Wnioskodawcy uzyskiwanie dochodów w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podjęte przez Wnioskodawcę niestacjonarne studia magisterskie, zgodne z profilem świadczonych usług, są kosztem uzyskania przychodu lub kosztem zapewnienia osiągnięcia przychodu w przyszłości.

2. Czy wydatki związane z czesnym oraz koszty związane z podjętymi studiami (dojazdy, zakwaterowanie, materiały dydaktyczne, itp.) są kosztem uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej za koszt uzyskania przychodu należy przyjąć każdy racjonalny i gospodarczo uzasadniony wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie przyszłego źródła dochodów.

W ocenie Wnioskodawcy, podjęcie przez niego niestacjonarnych studiów II stopnia (magisterskich), zgodnych z profilem świadczonych usług, spełnia powyższe warunki i jest kosztem uzyskania przychodu. Podjęcie studiów II stopnia wpływa bezpośrednio na zwiększenie bieżących przychodów oraz zabezpieczenie uzyskiwania przychodów w przyszłości.

Jako argument potwierdzający przedstawioną ocenę Wnioskodawca podaje fakt, iż podjęcie dalszego kształcenia na kierunku budownictwo zwiększy jego wiedzę inżynierską, pozwoli na podwyższenie jakości usług już świadczonych oraz pozwoli podejmować nowe, dotąd niewykonywane działania.

Kolejnym argumentem potwierdzającym wpływ podjętych studiów na uzyskiwane przychody jest fakt, iż aby uzyskać uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie, należy ukończyć studia magisterskie na kierunku Budownictwo.

Posiadanie uprawnień budowlanych pozwala wykonywać świadczone przez Wnioskodawcę usługi w sposób pełniejszy i samodzielny, co znacząco wpłynie na uzyskiwane w przyszłości przychody. W kolei niepodjęcie przez Wnioskodawcę dalszej edukacji spowodowałoby ograniczenie możliwości uzyskania przychodu oraz znacząco ograniczyło spektrum świadczonych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższy przepis ma charakter ogólny. Z tego względu, każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy badać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Z oceny związku z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu powinien, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów magisterskich nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy. Do stwierdzenia zatem, czy wydatki takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

* czy związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady mają charakter osobisty.

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że aby wydatki związane ze studiami magisterskimi mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, muszą być ponoszone w celu osiągnięcia przychodów z tego właśnie źródła przychodów. Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli w istocie przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności zgodne będą ze stanem faktycznym, a wiedza zdobyta na studiach magisterskich wpłynie na wysokość przychodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, to wydatki ponoszone w związku z nauką na ww. studiach, takie jak dojazdy, zakwaterowanie, materiały dydaktyczne, mogą co do zasady, stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania. Należy zwrócić uwagę, że ww. pomoce dydaktyczne muszą być związane z przedmiotem studiów, realizacją podstaw programowych cyklu kształcenia oraz okresem nauki na studiach magisterskich.

Zauważyć jednakże należy, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Końcowo zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodowego, które wskazywałoby, że poniesiony wydatek spełnia znamiona kosztu podatkowego. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.