ITPB4/4511-366/15/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB4/4511-366/15/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2015 r. (data wpływu 31 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nakładów na budynek mieszkalny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nakładów na budynek mieszkalny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 1987 r. wraz z nieżyjącym już mężem D.B. od ówczesnego pracodawcy męża Przedsiębiorstwa Przemysłu Ziemniaczanego w T. otrzymała przydział na działkę pracowniczą, na której znajdował się budynek gospodarczy. W 2005 r. w związku z likwidacją zakładu pracy męża powyższy teren przejęło miasto i z ówczesnymi użytkownikami podpisało umowę dzierżawy gruntu na czas nieokreślony. Na powyższym gruncie był posadowiony budynek gospodarczy, który w latach 1987-2002 został zaadaptowany na cele mieszkalne. W 2002 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zameldowała się i jednocześnie zamieszkała w powyższym budynku. Od tej też daty budynek zgłoszono do Urzędu Miasta w T. celem opłacania podatku od nieruchomości. Budynek posiada swój numer ewidencyjny i w ewidencji widnieje jako budynek mieszkalny. W 2011 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. W ustawowym terminie Wnioskodawczyni złożyła jako jedyna spadkobierczyni zgłoszenie na urzędowym formularzu SD-Z2 zgłaszając fakt odziedziczenia nakładów na przedmiotowy budynek mieszkalny. W dniu 23 marca 2015 r. przed notariuszem został sporządzony akt notarialny Repertorium A nr... sprzedaży wierzytelności (przy czym w ocenie Wnioskodawczyni żadna wierzytelność nie istniała). Następnie aktem notarialnym z dnia 14 sierpnia 2015 r. Repertorium A nr.... sprostowano przedmiot sprzedaży na nakłady poniesione na budynek mieszkalny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż powyższych nakładów należy traktować jako odpłatne zbycie budynku mieszkalnego posadowionego na gruncie dzierżawionym od miasta i kwotę uzyskaną z powyższej sprzedaży należy traktować jako przychód z art. 10 ust. 1 pkt 8 podlegający opodatkowaniu, ponieważ 1/2 została odziedziczona po mężu i nie minął okres pięciu lat do zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie powyższego przepisu, czy też innych rzeczy z tego samego przepisu, a ponieważ upłynął okres pół roku podlega powyższy przychód zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni jest to przychód z odpłatnego zbycia i w związku z powyższym podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z powyższym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy uzyskany przychód podlega zwolnieniu pod warunkiem wydatkowania go na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, z której wynika, że sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego, przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie rzeczy lub praw nastąpiło po upływie tych terminów zbycie to nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości lub praw oraz innych rzeczy w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Istotne w niniejszej sprawie jest ustalenie, czym są poczynione na budynku gospodarczym nakłady, które spowodowały, że budynek początkowo gospodarczy uznano za budynek spełniający funkcje mieszkalne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii własności nieruchomości, w związku z czym należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) rzeczami w rozumieniu tej ustawy są tylko przedmioty materialne. Zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, w 1987 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali od Przedsiębiorstwa Przemysłu Ziemniaczanego w T. przydział na działkę pracowniczą, na której znajdował się budynek gospodarczy, którą następnie w związku z likwidacją zakładu pracy przejęło miasto i z ówczesnymi użytkownikami podpisało umowę dzierżawy gruntu na czas nieokreślony. Skoro grunt, na którym posadowiono zaadaptowany na cele mieszkalne budynek nie stanowił własności Wnioskodawczyni i jej męża, to również budynek nie był ich własnością (stanowił własność właściciela gruntu). Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawczynię były nakłady, jakie poniosła wraz z mężem na budynek mieszkalny położony na gruncie będącym własnością gminną.

W myśl cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść), tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna. Sprzedaż nakładów na budynek nie mieści się jednak w źródle przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, lecz jest to zbycie praw majątkowych w postaci roszczenia o zwrot nakładów przysługujących zgodnie z prawem cywilnym osobie, która nakłady te poczyniła.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Użycie w tym przepisie sformułowania "w szczególności" oznacza, że jest to wyliczenie tylko przykładowe. Przychodami z praw majątkowych są więc również przychody z innych praw majątkowych nie wymienionych w tym przepisie.

Tym samym stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży nakładów na budynek mieszkalny zbyła prawo majątkowe w postaci roszczenia przysługującego jej zgodnie z prawem cywilnym z tytułu poniesionych nakładów na cudzym gruncie.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i są opodatkowane na zasadach ogólnych. Zeznanie roczne, w którym należy wykazać te dochody (przychody pomniejszone o koszty uzyskania przychodów) należy złożyć w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, w którym uzyskano dochód (art. 45 ust. 1 ww. ustawy).

Podkreślenia wymaga, że podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodu, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem wszystkie udokumentowane wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na opisany we wniosku budynek mieszkalny stanowić będą koszt uzyskania przychodów.

W konsekwencji powyższego w niniejszej sprawie nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania wskazane przez Wnioskodawczynię we własnym stanowisku w sprawie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, gdyż nie mamy tutaj do czynienia z odpłatnym zbyciem rzeczy i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawczynię.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl