ITPB4/423-159/13/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu w związku z umorzeniem udziałów bez wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i polskim rezydentem podatkowym aktualnie ma trzech Wspólników. Wspólnicy planują przeprowadzenie umorzenia udziałów jednego ze Wspólników. Wszystkie udziały, jakie posiada jeden ze Wspólników zostaną nieodpłatnie umorzone, w trybie umorzenia dobrowolnego. Umorzenie udziałów, zgodnie z procedurą określoną w przepisach Kodeksu spółek handlowych, będzie poprzedzone nieodpłatnym nabyciem przez Spółkę udziałów własnych od Wspólnika w celu umorzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne nabycie udziałów własnych przez Spółkę w celu ich umorzenia oraz ich umorzenie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne nabycie udziałów własnych przez Spółkę w celu ich umorzenia oraz ich umorzenie nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Tryb umarzania udziałów w spółce z o.o. reguluje art. 199 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 199 § 1 zdanie drugie Kodeksu, udział może być umorzony za zgoda wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Stosownie do treści art. 199 § 2 zdanie pierwsze Kodeksu, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Art. 199 § 3 Kodeksu dopuszcza jednakże sytuację, w której za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

W ocenie Wnioskodawcy, ani nieodpłatne nabycie udziałów własnych, ani też ich umorzenie nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego po stronie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziały są umarzane. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawierającym wykaz zdarzeń uznanych za przychody podatkowe, ustawodawca nie wymienia wśród zdarzeń powodujących powstanie przychodów nieodpłatnego umorzenia udziałów, ani też nabycia udziałów własnych w celu ich umorzenia. Wśród zdarzeń powodujących powstanie przychodu ustawodawca nie wymienia też przychodów wynikających z wystąpienia wspólnika ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w trybie nieodpłatnego umorzenia udziałów.

Katalog wynikający z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest wprawdzie katalogiem otwartym, jednak - jak wskazuje się w praktyce - z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem (jako źródłem dochodu) jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

Spółka w wyniku nabycia własnych udziałów bez wypłaty wynagrodzenia wspólnikom nie osiąga korzyści ekonomicznych skutkujących powstaniem u niej przychodu. Nie można również przyjąć, że chodzi tutaj o uzyskanie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani też o umorzenie zobowiązania (art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ponieważ umorzenie udziałów nie jest równoznaczne z umorzeniem zobowiązania z tego względu, że nabycie udziałów przez Spółkę nie rodzi po stronie Spółki żadnego zobowiązania. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że po stronie Spółki nie występuje przysporzenie majątkowe. Podatnik otrzymuje bowiem udziały w celu ich umorzenia, a uzyskane w ten sposób środki zostają jedynie przeksięgowane na inny kapitał. Dlatego też w wyniku umorzenia udziałów własnych nabytych w tym celu od Wspólnika, którego udziały mają zostać umorzone, nie powstanie w Spółce przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym operacja ta pozostanie bez wpływu na dochód podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy nadmienić, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych warunkiem koniecznym dla osiągnięcia przychodu jest uzyskanie definitywnego przysporzenia majątkowego, a transakcja nieodpłatnego nabycia udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia przeprowadzona stosownie do uregulowań kodeksu spółek handlowych nie skutkuje dla podmiotu dokonującego takiego nabycia przyrostem aktywów (zmniejszeniem zobowiązań). Tym samym należy stwierdzić, że operacja ta nie wiąże się z obowiązkiem rozpoznania przez podatnika przychodu podatkowego.

W konsekwencji, gdy określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą podatkową, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. To samo dotyczy transakcji, która nie skutkuje definitywnym zwiększeniem majątku podatnika (lub zmniejszeniem istniejących zobowiązań) - nie powstaje przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, nabycie udziałów celem ich umorzenia w Spółce nie stanowi przychodu podatkowego dla Spółki, co oznacza, że czynność ta nie rodzi skutków podatkowych dla Wnioskodawcy.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, tj. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 maja 2011 r. (IPPB3/423-95/11-6/JB) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 września 2013 r. (IBPBI/2/423-681/13/BG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.