ITPB3/4511-96/15-4/AD - Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej ITPB3/4511-96/15-4/AD Zwolnienie z PIT przychodu ze zbycia nieruchomości przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt II FSK 2413/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 30 września 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPB3/4511-96/15-3/AD, w której uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na nabycie lokalu mieszkalnego oraz jego przystosowanie do zamieszkania, nie uprawnia Wnioskodawcy do zwolnienia uregulowanego w treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyjęcie bowiem wykładni proponowanej przez Wnioskodawcę oznaczałoby możliwość wydatkowania przychodu na realizację cudzych, a nie własnych celów mieszkaniowych (najemcy mieszkania, dzieci) i własnych celów finansowych podatnika (zdobycie dochodów), a przecież nie o takie cele podatnika chodzi w tym przepisie.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 września 2015 r. znak: ITPB3/4511-96/15-3/AD wniósł pismem z dnia 12 października 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 15 października 2015 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 26 października 2015 r. znak: ITPB3/4511-1-7/15/AD stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 30 września 2015 r. znak: ITPB3/4511-96/15-3/AD złożył skargę z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 20 listopada 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 11 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 1379/15 oddalił skargę Wnioskodawcy na interpretację indywidualną z dnia 30 września 2015 r. znak: ITPB3/4511-96/15-3/AD.

W wyroku tym Sąd wskazał między innymi, że " (...) Minister Finansów w sposób prawidłowy dokonał interpretacji przepisów prawa podatkowego - ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Zgodzić się należy z organem dokonującym interpretacji, że w przypadku nabycia budynku lub lokalu mieszkalnego ze środków pochodzących ze sprzedaży innej nieruchomości, osoba chcąca skorzystać z analizowanej ulgi powinna w nowo nabytej nieruchomości realizować własne cele mieszkaniowe, a zatem mieszkać. Tymczasem, z opisanego stanu faktycznego wynika, że nowo nabyty lokal mieszkalny był początkowo wynajmowany, a obecnie owszem zamieszkuje w nim Skarżący, ale jedynie z uwagi na obowiązki pracownicze w B. W przyszłości w lokalu może zamieszkać córka Skarżącego lub też będzie on ponownie wynajmowany. Miejsce zamieszkania Skarżącego, centrum jego życiowe w dalszym ciągu znajduje się w M., a zatem nie można zgodzić się ze Skarżącym, że nabyty lokal mieszkalny służy zaspokajaniu jego własnych potrzeb mieszkaniowych. Mając powyższe na uwadze w ocenie Sądu, organ dokonał prawidłowej interpretacji przepisów podatkowych w kontekście stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i w odniesieniu do własnego stanowiska podatnika. Słusznie w zaskarżonej interpretacji stwierdzono, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. wprowadzający zwolnienie od opodatkowania, będące zgodnie z art. 3 pkt 6 o.p. rodzajem ulgi podatkowej, a więc wyjątku od podlegania opodatkowaniu, nie powinien być interpretowany rozszerzająco. Oznacza to, że nie należy pojęcia "własne cele mieszkaniowe" interpretować szeroko, w oderwaniu od celu polegającego na zaspokojeniu potrzeby mieszkaniowej".

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Białymstoku z dnia 11 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 1379/15 Strona złożyła skargę kasacyjną z dnia 24 czerwca 2016 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2018 r., sygn. akt II FSK 2413/16 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony przez Wnioskodawcę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Białymstoku z dnia 11 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 1379/15 w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 30 września 2015 r. znak: ITPB3/4511-96/15-3/AD w całości.

W wyroku tym Sąd wskazał między innymi, że " (...) WSA w Białymstoku błędnie zinterpretował pojęcie "własnych celów mieszkaniowych". Z powołanych powyżej orzeczeń NSA jednoznacznie wynika, że dla ziszczenia się przesłanek zwolnienia podatkowego unormowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie jest konieczne, by realizacja własnych celów mieszkaniowych była ograniczona do jednego lokalu. Naczelny Sąd Administracyjny orzekający w niniejszym składzie w pełni podziela również stanowisko, że zastosowaniu zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie stoi na przeszkodzie czasowe oddanie zakupionego lokalu w najem".

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie zwolnienia przedmiotowego - wymaga ponownego rozpatrzenia przez organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej wydał na wniosek Wnioskodawcy interpretację indywidualną, w której potwierdził, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży w dniu 9 grudnia 2013 r. nieruchomości w postaci działki (nabytej w dniu 30 czerwca 2011 r.) wraz z wybudowanym na niej murowanym budynkiem mieszkalnym podlegają opodatkowaniu według zasad przewidzianych w art. 30e ust. 1-4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kierując się otrzymaną wykładnią przepisów Wnioskodawca złożył do właściwego dla siebie naczelnika urzędu skarbowego zeznanie PIT-39 za 2013 r., w którym wykazał przypadające mu dochody uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości, deklarując jednocześnie zamiar skorzystania ze zwolnienia z podatku na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. "ulga mieszkaniowa"). Analogiczne zeznanie w zakresie połowy uzyskanego dochodu ze sprzedaży ww. nieruchomości złożyła również małżonka Wnioskodawcy.

Realizując przyrzeczony zamiar wydatkowania przychodów na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca przeznaczył część uzyskanych środków na nabycie oraz późniejsze wykończenie lokalu mieszkalnego. Mianowicie, w dniu 29 września 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli do małżeńskiej wspólności majątkowej lokal mieszkalny w stanie deweloperskim o łącznej powierzchni 52,14 m2, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym położonym w B. wraz z udziałem obejmującym 5214/1892329 części nieruchomości wspólnej, którą stanowią działki oznaczone numerami geodezyjnymi x oraz y o łącznej powierzchni 1,0121 ha (dalej: Lokal Mieszkalny) za cenę brutto wraz z należnym podatkiem VAT w kwocie 225.000 zł. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że środki na nabycie nieruchomości pochodziły w całości ze sprzedaży w dniu 9 grudnia 2013 r. działki wraz z wybudowanym na niej budynkiem murowanym mieszkalnym.

Akt notarialny przenoszący własność lokalu mieszkalnego na Wnioskodawcę oraz jego małżonkę poprzedzała umowa deweloperska sporządzona w formie aktu notarialnego w dniu 30 kwietnia 2014 r. Wydatki na wykończenie (adaptację) lokalu mieszkalnego Wnioskodawca oraz jego małżonka ponosili już po podpisaniu umowy deweloperskiej, a więc zarówno przed jak i po nabyciu prawa własności do lokalu. Nie mniej jednak środki wydatkowane na ten cel pochodziły w całości z przychodów ze sprzedaży w dniu 9 grudnia 2013 r. nieruchomości.

Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny z zamiarem wykorzystania go do własnych celów mieszkaniowych. Po zaadaptowaniu lokalu mieszkalnego był on wprawdzie przez pewien okres wynajmowany osobom trzecim, jednak umowa najmu została rozwiązana, a obecnie lokal mieszkalny zamieszkuje Wnioskodawca. Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę (pełny wymiar czasu pracy) w B. w firmie zajmującej się produkcją betonu oraz kostki brukowej.

Z uwagi na obowiązki służbowe Wnioskodawca nie wraca po pracy do domu w M., lecz często nocuje w nabytym lokalu mieszkalnym w B. Wnioskodawca nie zamierza w najbliższym czasie wynajmować lokalu mieszkalnego. Nie może jednak wykluczyć, że w przyszłości w lokalu tym zamieszka jego córka jeśli zdecyduje się studiować w B., bądź też, jeśli zmusi go do tego sytuacja materialna bądź względy życiowe (np. zmiana miejsca pracy), Lokal mieszkalny zostanie oddany w najem. Utrzymywanie tzw. "pustostanu" będzie po prostu nieopłacalne i nieracjonalne.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące możliwości objęcia zwolnieniem podatkowym części dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w dniu 9 grudnia 2013 r. w związku z nabyciem oraz wykończeniem (adaptacją) opisanego w stanie faktycznym lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w dniu 9 grudnia 2013 r. w części wydatkowej na nabycie oraz wykończenie (adaptację) opisanego w stanie faktycznym lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość),

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, * jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak stanowi art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy oraz zaprezentowany stan faktyczny w ocenie Wnioskodawcy stwierdzić należy, że skoro sprzedaż nieruchomości w K. została dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, to sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (poprzez odesłanie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Przytoczona regulacja przewiduje zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych tej części dochodu ze sprzedaży nieruchomości, która odpowiada udziałowi wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości, przy czym:

* przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe podatnika nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym miała miejsce sprzedaż nieruchomości,

* za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych uważa się m.in. wydatki na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub winnym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej - art, 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spełnił On warunki do objęcia zwolnieniem z opodatkowania części dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w K., gdyż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie poniósł wydatki na własne cele mieszkaniowe, tj. nabył oraz wykończył (zaadaptował) lokal mieszkalny położony w B., który obecnie wykorzystuje dla własnych celów mieszkaniowych.

W ocenie Wnioskodawcy, zarówno okoliczność poniesienia części wydatków na wykończenie lokalu mieszkalnego jeszcze przed uzyskaniem prawa własności do lokalu, jak i okresowy wynajem tegoż lokalu, nie wyłączają prawa do zastosowania zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że przepis będący przedmiotem niniejszej analizy (tj. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych) został wprowadzony przez ustawodawcę celem wsparcia i realizacji potrzeb mieszkaniowych obywateli. Rozwój budownictwa mieszkaniowego jest bowiem istotnym elementem polityki społecznej i gospodarczej państwa. Wskazał na to przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w orzeczeniu z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. I SA/Wr 99/14; orzeczenie prawomocne). Zdaniem Sądu: "skoro przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. jest normą celu społecznego (socjalnego), to głównym celem takiej normy jest rozwój określonej dziedziny życia gospodarczego i społecznego (...) Celem wprowadzenia tego przepisu było preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych". Okoliczność ta pozostaje nie bez znaczenia dla dokonywania wykładni wskazanych unormowań w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego.

Zastosowanie tej regulacji obarczone jest warunkiem wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe w określonym terminie. Przepis ten nie wymaga, aby ponoszenie wydatku na własne cele mieszkaniowe nastąpiło w okresie władania nieruchomością. Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja własnego celu mieszkalnego następuje również w przypadku, gdy wydatek na wykończenie (adaptację) lokalu mieszkalnego ponoszony jest jeszcze przed nabyciem tytułu prawa własności do lokalu, jeśli w późniejszym okresie podatnik przejmie lokal mieszkalny na własność i będzie "spożytkowywać" ponoszone przez siebie wcześniej wydatki adaptacyjne kwaterując się w tym lokalu.

Konstrukcja przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wskazuje, że kalkulując limit zwolnienia należy uwzględnić wyłącznie te wydatki, które zostały przez podatnika poniesione po uzyskaniu przychodu ze sprzedaży nieruchomości (nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości). Ma to zapobiec sytuacji, w której zwolnieniem zostałyby objęte środki z innego źródła przychodów podatnika, tj. dochód uzyskany jeszcze przed zbyciem nieruchomości. W okolicznościach niniejszej sprawy taka sytuacja nie wystąpiła, gdyż wydatki na wykończenie lokalu mieszkalnego zostały poniesione po uzyskaniu przychodów ze sprzedaży nieruchomości położonej we wsi K. Oznacza to, że środki na wykończenie lokalu mieszkalnego pochodziły bezpośrednio z dochodu ze sprzedaży nieruchomości, a więc powinny zostać uwzględnione przy wyliczaniu kwoty dochodu objętego analizowanym zwolnieniem (pomiędzy wydatkami poniesionymi przez podatnika a dochodem ze sprzedaży zachodzi bezpośrednia i wyraźna relacja). Został zatem spełniony zasadniczy cel, dla którego ustawodawca wprowadził przedmiotowe zwolnienie.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w cytowanym powyżej orzeczeniu WSA we Wrocławiu z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. I SA/Wr 99/14; orzeczenie prawomocne), w którym sąd zwrócił uwagę, iż "dokonując wykładni językowej art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 lit. d) u.p.d.o.f. nie można jednoznacznie stwierdzić (.,.), iż podatnik musi posiadać tytuł własności budynku lub lokalu mieszkalnego w dacie ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe. (...) Nie przesądza więc, że własność lokalu mieszkalnego powinna przysługiwać podatnikowi w dacie ponoszenia wydatku. Z jego treści można bowiem wyprowadzić również wniosek, że własność budynku lub lokalu mieszkalnego powinna przysługiwać podatnikowi w dacie, w jakiej "konsumuje" ulgę, a więc po upływie dwóch lat od uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f."

Wnioskodawca pragnie również przywołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2013 r. (sygn. II FSK 2418/11; orzeczenie prawomocne), w którym sąd w sposób jednoznaczny potwierdził, że "zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.do.f. podlegają wydatki poniesione przez podatnika na wykończenie lokalu mieszkaniowego oddanego przez dewelopera w stanie niewykończonym, jeżeli były poniesione w okresie dwóch lat od daty odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e u.p.d.o.f. i jeżeli w tymże dwuletnim okresie podatnik nabył od dewelopera ten konkretny lokal mieszkalny na własność".

Również okoliczność wynajmu lokalu mieszkalnego w okresie od dnia jego nabycia do momentu zamieszkania przez Wnioskodawcę - w Jego ocenie - nie pozbawia go prawa do zastosowania zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Co prawda regulacja ta nie precyzuje w którym momencie oraz przez jaki okres czasu nabyta nieruchomość ma służyć własnym celom mieszkaniowym podatnika, wskazać jednak należy, że faktyczne zamieszkanie Wnioskodawcy w lokalu ma miejsce w akcentowanym dwuletnim okresie. Pomijając pogląd części doktryny podatkowej, że sposób przeznaczenia lokalu mieszkalnego po jego nabyciu nie wpływa na prawo do zastosowania "ulgi mieszkaniowej" (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2012 r. o sygn. IPPB1/415-161/12-4/MS stwierdził, że "Bez znaczenia natomiast jest fakt, czy po zakupie lokal mieszkalny będzie wynajmowany przez wnioskodawcę". Realizacja własnych celów mieszkaniowych przez Wnioskodawcę w zakupionym lokalu mieszkalnym ma wymiar realny (Wnioskodawca w nabytym lokalu faktycznie zamieszkuje). Wykorzystanie przez Wnioskodawcę nabytego lokalu mieszkalnego do własnych celów mieszkaniowych w dwuletnim okresie nie ma zatem charakteru subiektywnych deklaracji, lecz jest poparte obiektywnym faktem zamieszkania w tym Lokalu, co jednoznacznie potwierdza prawo do zastosowania przez Wnioskodawcę omawianego zwolnienia podatkowego.

Zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje oparcie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 listopada 2014 r. (sygn. IPPBI/415-934/14-5/MS1) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 grudnia 2014 r. (sygn. IBPBII/415-896/14/AK), w których organy podatkowe potwierdziły stanowiska podatników, że możliwy jest czasowy wynajem lokalu mieszkalnego bez utraty prawa do skorzystania z "ulgi mieszkaniowej".

W konsekwencji, opierając się o argumenty Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w dniu 9 grudnia 2013 r. w części wydatkowej na nabycie oraz wykończenie (adaptację) opisanego w stanie faktycznym lokalu mieszkalnego podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle powyższego tutejszy organ dokonując merytorycznej oceny złożonego wniosku - uwzględniając stan prawny obowiązujący na dzień jego złożenia oraz uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt II FSK 2413/16 - uznaje stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl