ITPB3/4511-297/16-1/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 5 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawczyni prowadzi w formie jednoosobowej działalności gospodarczej przedsiębiorstwo. Ojciec Wnioskodawczyni w związku ze zmianą pokoleniową w przedsiębiorstwie w celu zachowania ciągłości firmy, a także w trosce o przyszłość przedsiębiorstwa, postanowi przekazać prawo ochronne do znaku towarowego na rzecz Wnioskodawczyni. Ma to zabezpieczyć przedsiębiorstwo na wypadek śmierci ojca przed utratą wartości znaku towarowego lub braku zgody co do dalszych działań spadkobierców, w wyniku ewentualnych sporów spadkowych. Ponadto Wnioskodawczyni jako osoba posiadająca wiedzę i doświadczenie w zakresie marketingu oraz jako właściciel znaku towarowego ma zabiegać o poprawę wizerunku znaku na rynku krajowym, a także dążyć do rozpoznawalności znaku na rynkach zagranicznych. Działania mają polegać na wspieraniu działań marketingowych a także promocji znaku towarowego.

Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny, od ojca prawo ochronne do znaku towarowego, który został wprowadzony do jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Na powyższy znak towarowy Urząd Patentowy wydał prawomocną decyzję przyznającą prawo ochronne na przedmiotowy znak towarowy.

Przedmiotem jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest udzielanie licencji na korzystanie ze znaków handlowych. W ramach tej działalności jest udzielana licencja na znak towarowy, który Wnioskodawczyni otrzymała w drodze darowizny. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni jest między innymi dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim - PKD 77.40.Z.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego postawiono następujące pytanie:

Czy opłaty licencyjne pobierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej za korzystanie ze znaku towarowego objętego prawem ochronnym wprowadzonego do ewidencji środków niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej powinno się zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w przepisach art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14?

Stanowisko Wnioskodawcy

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów, tj.:

* pozarolniczą działalność gospodarczą,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c),

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

* prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 cyt. ustawy. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ustępie 3 art. 14 ustawy.

Za przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 powoływanej wyżej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw (art. 18 ustawy).

Wnioskodawczym otrzymała w formie darowizny (w formie aktu notarialnego) od ojca znak towarowy zgłoszony w Urzędzie Patentowym, na który udzielone jest prawo ochronne i wprowadziła go do ewidencji środków niematerialnych i prawnych własnej jednoosobowej działalności gospodarczej. Przedmiotem działalność gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawczyni, jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim - PKD 77.40.Z - przedmiot działalności określony w CEIDG.

W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji do znaku towarowego i podatniczka dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z uzyskiwanymi pozostałymi przychodami uzyskanymi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej. Aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana m.in. w sposób zorganizowany i ciągły.

Udzielanie licencji do znaku towarowego jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem opisane w stanie faktycznym działania są podejmowane "w wykonywaniu działalności gospodarczej". W konsekwencji przychód uzyskany w związku udzieleniem odpłatnej licencji na znak towarowy, stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Prowadzenie działalności gospodarczej, w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie m.in. udzielania licencji do znaku handlowego stanowi przejaw działalności prowadzonej w profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły sposób.

Należy więc stwierdzić, iż udzielanie licencji do znaku towarowego w tych warunkach jest przedmiotem działalności gospodarczej. Ze względu na powyższe, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż oddanie przez Wnioskodawczynię znaku handlowego do korzystania przez podmiot trzeci (na podstawie umowy licencyjnej) skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (tekst jedn.: z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji, m.in. w interpretacji z dnia 6 lipca 2011 (sygn. IPPB1/415-364/11-4/EC) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której stwierdził, że "w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawca będzie dokonywał takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawcy opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza." Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji z 8 sierpnia 2013 r. (sygn. ITPB1/415-584/13/ PSZ) Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której stwierdził: "w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawczyni będzie dokonywała takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawczyni opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.