ITPB3/4511-202/15/PW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia przez Spółkę ulg handlowych pracownikom Spółki oraz członkom ich rodzin - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2015 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia przez Spółkę ulg handlowych pracownikom Spółki oraz członkom ich rodzin.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawową działalnością Spółki jest świadczenie autobusowych usług przewozowych polegających w szczególności na świadczeniu usług przewozu osób w zakresie regularnych linii w komunikacji publicznej na terenie kraju. Spółka świadczy usługi przewozowe z wykorzystaniem autobusów w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm).

Z obserwacji Spółki wynika, że wielu konkurentów Spółki udziela ulg handlowych na zakup biletów jednorazowych lub okresowych dla pracowników, członków rodzin pracowników oraz emerytów i rencistów wcześniej zatrudnionych w danym podmiocie. Ulgi takie kształtują się na poziomie od 90% do 99%. Spółka również rozważa wprowadzenie ulgi handlowej w wysokości 99% dla pracowników (około 1200 osób) oraz ich członków rodzin na zakup biletów jednorazowych oraz okresowych na usługi przewozowe świadczone przez Spółkę. Udzielana ulga handlowa (w wysokości 99%) będzie identyczna dla pracowników i członków rodzin pracowników, czyli będzie taka sama dla grona kilku tysięcy osób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym wprowadzeniem ulg handlowych adresowanych do pracowników Spółki i członków rodzin tych pracowników, udzielane ulgi handlowe będą stanowiły dla nich przychód, jako częściowo nieodpłatne świadczenie, od których Spółka powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Spółki, w przedmiotowej sytuacji zdarzenia przyszłego, ulgi handlowe udzielane pracownikom i członkom ich rodzin, nie będą podlegały opodatkowaniu, jako częściowe nieodpłatne świadczenie. Tym samym, od przyznanych ulg handlowych, zdaniem Spółki, nie powinna zostać pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się wszystkie otrzymywane przez pracownika świadczenia, wynikające z zawartej umowy, bądź mające związek z wykonywaniem przez niego pracy w ramach zawartego stosunku prawnego.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż w myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy-wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

W świetle zapisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Spółka planuje wprowadzić ulgę handlową dla pracowników i członków rodzin pracowników w przypadku dokonywania zakupów biletów jednorazowych oraz okresowych. Udzielana ulga handlowa (w wysokości 99%) będzie identyczna dla pracowników i członków rodzin pracowników, czyli będzie taka sama dla grona kilku tysięcy osób.

"Rabat", zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza: "zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust" (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. "Ceną" -zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 w ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Zatem w przypadku planowanego zdarzenia przyszłego, skutkiem uzyskania ulgi handlowej jest obniżenie ceny zakupu usług przewozowych. Spółka podkreśla, że grono osób uprawnionych do korzystania z ulgi handlowej nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników ponieważ uprawnionymi do korzystania z ulgi handlowej będą również członkowie rodzin pracowników. Jeśli zatem grono beneficjentów - podmiotów korzystających z ulgi handlowej nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u pracowników Spółki oraz członków ich rodzin nie powstanie.

Podkreślenia wymaga fakt, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tegoż artykułu, czy także inna osoba nie związana z pracodawcą.

Zatem, po stronie pracowników Spółki nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu jak również nie powstanie przychód z innych źródeł po stronie członków ich rodzin.

Wobec powyższego Spółka nie będzie zobowiązana w stosunku do swoich pracowników do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz w stosunku do członków ich rodzin do wystawienia stosownych informacji podatkowych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w innych interpretacjach podatkowych w podobnych stanach faktycznych:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 17 lutego 2010 r. (IPPB2/415-714/09-3/MK) uznał, że: w przypadku utworzenia przez Spółkę nowego programu lojalnościowego (...), którego grono beneficjentów - podmiotów korzystających z rabatów, nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u uczestników programu, nie powstanie.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 9 czerwca 2008 r. (ITPB2/415-282/08/ENB) uznał, że korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez pracowników Spółki, wraz z innymi uprawnionymi, także tymi niezwiązanymi w żaden sposób ze Spółką, jest neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 17 lutego 2010 r. (IPPB2/415-714/09-3/MK) uznał, że: w konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez pracowników Spółki, wraz z innymi uprawnionymi, także tymi niezwiązanymi w żaden sposób ze Spółką, jest neutralne podatkowo dla wszystkich uczestników Zatem, po stronie pracowników Spółki nie powstanie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu jak również nie powstanie przychód z innych źródeł po stronie członków ich rodzin.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, że przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Na moc art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba, przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka rozważa wprowadzenie ulgi handlowej w wysokości 99% dla pracowników (około 1200 osób) oraz ich członków rodzin na zakup biletów jednorazowych oraz okresowych na usługi przewozowe świadczone przez Spółkę. Udzielana ulga handlowa (w wysokości 99%) będzie identyczna dla pracowników i członków rodzin pracowników, czyli będzie taka sama dla grona kilku tysięcy osób.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi to, czy udzielenie ulg handlowych adresowanych do pracowników Spółki i członków rodzin tych pracowników będzie stanowiło dla nich przychód, jako częściowo nieodpłatne świadczenie.

Należy zwrócić uwagę, że kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń była przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego. W wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, Trybunał wskazując istotne cechy kategorii "innych nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjął: "że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

* po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

* po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

* po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)."

Zatem o powstaniu przychodu z tytułu otrzymania od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń decyduje łączne spełnienie określonych wyżej przesłanek. Dlatego też analizując przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zdarzenie przyszłe w zakresie skutków podatkowych udzielenia przez Spółkę ulg handlowych pracownikom Spółki oraz członkom ich rodzin szczególny nacisk należy położyć na spełnienie tych warunków.

Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie pierwsza z ww. przesłanek niewątpliwie zostanie spełniona. Skorzystanie z ulgi handlowej na zakup biletów przez pracownika bądź członka jego rodziny będzie się bowiem odbywało za zgodą nabywcy. Ponadto świadczenie to - w postaci obniżenia ceny biletu - zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie mu korzyść w postaci uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, gdyby zdecydował się na nabycie biletu bez korzystania z ulgi handlowej. Tym samym zostanie spełniona również druga z wypracowanych przez Trybunał Konstytucyjny przesłanek. Nie mniej jednak, aby uznać, że skorzystanie z ulgi handlowej będzie skutkowało uzyskaniem przez pracownika świadczenia nieodpłatnego, odniesiona korzyść musi być wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów (warunek trzeci). Oznacza to, że w przypadku gdy będzie możliwe określenie wartości udzielonej ulgi handlowej na zakup biletów w odniesieniu do konkretnego pracownika, to świadczenia te będą stanowiły dla nich przychód, jako częściowo nieodpłatne świadczenie, od których Spółka powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto należy mieć na uwadze, że skoro pracodawca udzieli pracownikom oraz członkom ich rodzin ulgi handlowe na zakup biletów, skutkujących de facto obniżeniem ceny świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, które to ulgi będą stosowane wyłącznie wobec ściśle określonego kręgu osób (pracowników Spółki i członków ich rodzin), to po stronie pracownika mamy do czynienia ze świadczeniem częściowo odpłatnym, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa we wskazanym powyżej wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W ocenie tutejszego organu, gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby możliwości nabycia usługi po obniżonej cenie.

Nabycie usługi za cenę niższą niż stosowana wobec pozostałych odbiorców stanowi bowiem niewątpliwie korzyść o charakterze majątkowym. Zauważyć należy, że możliwość udzielenia ulg handlowych ograniczona będzie wyłącznie do pracowników Spółki oraz członków ich rodzin. Inne osoby niezwiązane z Wnioskodawcą w sytuacji skorzystania z usług Wnioskodawcy zobowiązane są do uiszczenia całej kwoty opłaty za bilet na usługi przewozowe. Brak jest zatem podstawy do uznania, że przyznanie uprawnienia w postaci zniżki jest neutralne podatkowo, nie jest ono bowiem skierowane do ogółu osób, które korzystają z usług Wnioskodawcy lecz tylko do ściśle określonej grupy osób powiązanej z Wnioskodawcą we wskazany powyżej sposób.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie miał obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość udzielonych ulg handlowych na rzecz pracowników Spółki oraz członków ich rodzin, o ile będzie możliwe określenie wartości udzielonej ulgi handlowej na zakup biletów w odniesieniu do konkretnej osoby. Tym samym świadczenia te będą stanowiły dla pracowników przychód, jako częściowo nieodpłatne świadczenie, od których Spółka powinna pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Również udzielenie członkom rodzin pracowników ulg handlowych na zakup biletów stanowić będzie przychód ze świadczeń częściowo nieodpłatnych, gdyby bowiem nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby możliwości nabycia biletów na usługi przewozowe po obniżonej cenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.