ITPB3/4511-201/15/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykładni art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wykładni art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego. Misją Stowarzyszenia jest dbanie o godność ludzką, miejsce w rodzinie i wśród innych oraz szczęście osób niepełnosprawnych intelektualnie, a także wspieranie rodzin, aby były one w stanie sprostać sytuacjom, które pociąga za sobą fakt urodzenia i wychowania dziecka z upośledzeniem umysłowym, aby były w stanie przekształcać własny ból w gotowość niesienia pomocy innym. Działalność statutową Stowarzyszenie realizuje w różnych formach, prowadząc Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy, Szkołę Przysposobienia do Pracy, Wczesną Interwencję, Niepubliczne Przedszkole Integracyjne oraz Zakład Aktywności Zawodowej.

Zakład Aktywności Zawodowej zatrudnia na umowę o pracę 31 osób niepełnosprawnych (na 0,55 etatu i na 0,8 etatu) oraz 14 osób personelu.

Stowarzyszenie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od zatrudnionych osób. Wszystkie zatrudnione w Zakładzie Aktywności Zawodowej osoby uzyskują dochód nieprzekraczający kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowy o pracę z osobami zatrudnionymi zawarło Stowarzyszenie jako organizator Zakładu Aktywności Zawodowej. Miejscem wykonywania pracy jest Zakład Aktywności Zawodowej mieszczący się w siedzibie Stowarzyszenia.

Zakład Aktywności Zawodowej nie stanowi wydzielonej organizacyjnie jednostki, nie posiadaodrębnego NIP-u, Regonu. Pracodawcą jest Zarząd Stowarzyszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy osoby (niepełnosprawne i pełnosprawne) zatrudnione w Zakładzie Aktywności Zawodowej Stowarzyszenia powinny mieć odprowadzane kwoty należne podatku dochodowego (PIT-4) na wydzielone konto bankowe będące w dyspozycji zakładowego funduszu aktywności Zakładu Aktywności Zawodowej Stowarzyszenia, czy na konto bankowe Urzędu Skarbowego.

2. Jeśli od stycznia 2015 r. do października 2015 r. kwoty należne podatku dochodowego (PIT-4) od osób zatrudnionych w Zakładzie Aktywności Zawodowej były odprowadzane na konto bankowe Urzędu Skarbowego, to czy można je potraktować jako nadpłatę podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń wypłaconych osobom niepełnosprawnym i pełnosprawnym, zatrudnionym w Zakładzie Aktywności Zawodowej Stowarzyszenia, zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny być przekazywane na zakładowy fundusz aktywności Zakładu Aktywności Zawodowej, a kwoty dotychczas wpłacone z tego tytułu na konto bankowe Urzędu Skarbowego (od stycznia do października 2015 r.) powinny być potraktowane jako nadpłata podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl zasady powszechności opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast z przepisu art. 31 ww. ustawy, wynika, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy będący zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:

Zatem wymienione wyżej przepisy prawa podatkowego uprawniają płatnika będącego zakładem aktywności zawodowej do przekazywania podatku dochodowego na zakładowy fundusz aktywności i zwalniają tego płatnika z obowiązku przekazywania na rzecz organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od dochodu pracownika za miesiące, w których jego dochód nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej oraz miesiąca, w którym następuje przekroczenie. Po przekroczeniu wymienionej kwoty, zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zaznaczyć należy, że powołane powyżej regulacje odnoszą się do "kwot pobranych zaliczek", tj. do kwot, jakie płatnik "zatrzymał" celem ich późniejszego przekazania. Przepisy art. 38 ust. 2 ustawy mają charakter norm szczególnych, stanowiących odstępstwo od ogólnej reguły określonej w art. 38 ust. 1, z tym że odstępstwo to dotyczy jedynie podmiotu, na rzecz którego należy przekazać zaliczkę. Tym samym przekazanie zaliczki do tych podmiotów następuje w terminie wynikającym z ogólnej regulacji dotyczącej przekazywania pobranych przez płatników zaliczek, tj. w terminie określonym w art. 38 ust. 1 ustawy, czyli do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki.

Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego. Misją Stowarzyszenia jest dbanie o godność ludzką, miejsce w rodzinie i wśród innych oraz szczęście osób niepełnosprawnych intelektualnie, a także wspieranie rodzin, aby były one w stanie sprostać sytuacjom, które pociąga za sobą fakt urodzenia i wychowania dziecka z upośledzeniem umysłowym, aby były w stanie przekształcać własny ból w gotowość niesienia pomocy innym. Działalność statutową Stowarzyszenie realizuje poprzez prowadzenie m.in. Zakładu Aktywności Zawodowej. Zakład Aktywności Zawodowej zatrudnia na umowę o pracę 31 osób niepełnosprawnych (na 0,55 etatu i na 0,8 etatu) oraz 14 osób personelu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny w świetle obowiązujących przepisów prawa, jeżeli dochód zatrudnionych na umowę o pracę osób niepełnosprawnych nie przekroczy kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, zaliczki na ten podatek od wypłaconych pracownikom wynagrodzeń, powinien przekazać na Zakładowy Fundusz Aktywności.

Tym samym omyłkowe przekazanie środków pieniężnych na konto właściwego organu podatkowego zamiast na Fundusz Aktywizacji Zawodowej może mieć wpływ na powstanie nadpłaty.

Należy bowiem wskazać, że stosownie do art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Zgodnie natomiast z art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się m.in. kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie - co wymaga szczególnego podkreślenia w kontekście analizowanej sprawy-postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych - z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć - jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym "sprawy podatkowej" wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia.

Tym samym tutejszy organ interpretacyjny nie ma uprawnień w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, aby potwierdzić, że w analizowanej sprawie został (bądź nie został) nadpłacony podatek dochodowy (zaliczki na podatek). Stwierdzenie nadpłaty z tytułu zaliczek na podatek dochodowy za dany okres podatkowy jest bowiem wynikiem ustaleń faktycznych. To natomiast jest możliwe wyłącznie w ramach postępowania dowodowego w oparciu o dokumenty źródłowe, co jest czynione w toku postępowania podatkowego i kontrolnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.