ITPB3/4511-128/15/MK - PIT w zakresie momentu powstanie przychodu podatkowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 listopada 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/4511-128/15/MK PIT w zakresie momentu powstanie przychodu podatkowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu - 13 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstanie przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Podatnik jest polskim rezydentem podatkowym. Opodatkowany jest na zasadach przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka prowadzi pełną księgowość w oparciu o ustawę o rachunkowości.

Spółka zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług - 32.12.Z produkuje wyroby jubilerskie. Specjalizuje się w produkcji obrączek ślubnych oraz pierścionków zaręczynowych. W procesie produkcji tworzą się ubytki technologiczne oraz odpady produkcyjne.

Odpady należy podzielić na dwa rodzaje.

Pierwszy z nich to odpady, które są na bieżąco poddawane procesom rafinacji - odzyskiwaniu metali szlachetnych. Proces ten odbywa się w wyspecjalizowanej firmie.

Drugi rodzaj odpadów, których właśnie ten wniosek dotyczy - to odpady magazynowane w Irmie przez kilka lub kilkadziesiąt lat. Są to odpady (pyłki), które osadzają się na filtrach (powietrznych, olejowych), polerkach, częściach ubrań i drobnych narzędziach używanych do produkcji (polerki, ściereczki).

Ze względu na wymogi formalne rafinerii zajmującej się odzyskiwaniem metali szlachetnych, a także odpadów oraz stosunkowo wysoki koszt takiej operacji Spółka wykonuje to raz na kilka lat. Spółka nie jest w stanie określić ilości metali szlachetnych w opisanych odpadach, dlatego muszą być poddane rafinacji. Aby obrazowo przedstawić ten proces, tylko około 11% z całości przekazanych odpadów to metale szlachetne. Natomiast reszta to śmieci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy od odzyskanych w procesie rafinacji metali szlachetnych i przyjętych na magazyn w cenie rynkowej obowiązującej w danym momencie na rynku powstanie przychód podatkowy w momencie przyjęcia ich na magazyn czy też przychód podatkowy powstanie w momencie ich sprzedaży lub sprzedaży wytworzonych z nich produktów.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podatkowy nie powstanie w chwili przyjęcia na magazyn metali szlachetnych odzyskanych w procesie rafinacji, lecz w momencie ich sprzedaży lub sprzedaży wytworzonych z nich produktów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast, w myśl art. 14 ust. 1 za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które mają charakter przysporzenia. Przychód jest bowiem w istocie określonym przyrostem majątkowym, a zatem jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Przychodem jest więc przysporzenie. Otrzymanie czegoś czego się wcześniej nie miało. W niniejszym stanie faktycznym w istocie podatnik otrzymuje przetworzony własny surowiec, a wiec rzecz, która była jego własnością. Przysporzeniem podatnika nie jest przekształcenie jednego przedmiotu należącego do niego w inny przedmiot. Rozumując w ten sposób konsekwentnie należałoby uznać, że opodatkowaniu podlegać mogłoby już przekształcenie surowca w obrączkę. Tak samo nie można mówić o przysporzeniu w przypadku przekształcenia odpadu w surowiec. W konsekwencji w chwili przyjęcia na magazyn zwróconych z rafinerii materiałów szlachetnych przychód nie powstanie.

Przychód powstanie natomiast w chwili sprzedaży otrzymanych z powrotem z rafinerii materiałów szlachetnych lub sprzedaży wytworzonych z nich produktów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny stanowi jedyną i wyłączną podstawę wydanej interpretacji, a tym samym wyznacza granice, w jakich wydana interpretacja będzie wywołać określone w ustawie skutki prawne.

Postępowanie w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnej opiera się więc wyłącznie na stanie faktycznym wyczerpująco przedstawionym przez wnioskodawcę, czyli na takim stanie, którego wszelkie elementy istotne podatnik przedstawił we wniosku, bądź w jego uzupełnieniu. W stosunku do tak opisanego stanu faktycznego wyrażane jest przez podatnika stanowisko. Z kolei organ interpretacyjny dokonuje oceny prawnej stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa. Organ ten nie jest uprawniony do ingerowania w stan faktyczny przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji. Nie może go więc weryfikować, podważać, ani zmieniać w jakimkolwiek zakresie.

Wobec powyższego wydana interpretacja indywidualna będzie wywoływać określone prawem skutki, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będzie pokrywał się ze stanem faktycznym podanym przez podatnika w złożonym przez niego wniosku.

Weryfikacja zaś rzeczywistego stanu faktycznego sprawy, jak również ocena dowodów z nim związanych będzie mogła mieć miejsce dopiero, gdy dojdzie do stosowania prawa podatkowego w konkretnym postępowaniu podatkowym przeprowadzanym przez właściwy urząd skarbowy lub postępowaniu kontrolnym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego. W procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl