ITPB3/4511-101/15/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 2 października 2015 r. nr ITPB3/4511-101/15-2/AD wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.).

W ww. wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest częścią grupy kapitałowej, w skład której wchodzą podmioty prowadzące działalność gospodarczą (wraz ze spółką) w zakresie sprzedaży pojazdów, wyposażenia do pojazdów, naczep, napraw pojazdów i innych usług. Spółka zajmuje się działalnością w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W celu zwiększenia motywacji swoich członków zarządu do osiągania coraz lepszych wyników finansowych spółka wprowadziła program motywacyjny. W ramach programu, spółka przyznała członkowi zarządu spółki (dalej: "Beneficjent") pochodny instrument finansowy.

Beneficjent wykonuje funkcję członka zarządu na podstawie uchwały wspólników. Uchwała wspólników ustanawia też ich wynagrodzenie. Beneficjent nie jest pracownikiem spółki, ani nie zawarł ze spółką tzw. kontraktu menadżerskiego (tekst jedn.: umowy o zarządzanie, do której stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia).

Wnioskodawca zawarł z beneficjentem umowę dotyczącą pochodnych instrumentów finansowych (dalej: "Umowa"), na mocy której beneficjentowi przyznany został pochodny instrument finansowy (dalej: "Prawo"). Prawo zostało przyznane beneficjentowi nieodpłatnie. Prawo przyznane beneficjentowi jest niezbywalne, ani nie jest możliwe ustalenie jego wartości rynkowej.

Prawo przyznane beneficjentowi przez Wnioskodawcę jest warunkowym prawem do otrzymania w przyszłości wypłaty określonej kwoty pieniężnej, wynikającej ze zrealizowania prawa. Kwota potencjalnej wypłaty pieniężnej na rzecz beneficjenta jest uzależniona od wartości wskaźnika finansowego EBITDA (wynik brutto powiększony o zapłacone odsetki oraz amortyzację) wykazanego w sprawozdaniu finansowym spółki za dany rok finansowy. Umowa podaje formułę (wzór), przy użyciu której zostanie wyliczona kwota pieniężna należna beneficjentowi. Umowa została zawarta na początku danego roku finansowego, za który EBITDA będzie podstawą wyliczenia kwoty pieniężnej.

Realizacja przyznanego beneficjentowi prawa była uzależniona od łącznego spełnienia warunków określonych w umowie. Warunkami tymi było pełnienie przez beneficjenta funkcji członka zarządu spółki na dzień realizacji prawa (w dniu realizacji uprawnienia beneficjenta przestały być warunkowe). Wypłata pieniężna została wypłacona beneficjentowi po dacie realizacji praw, w terminie określonym umową.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie programu motywacyjnego w kolejnych latach obrotowych, na warunkach opisanych powyżej, w odniesieniu do jednego lub większej liczby członków zarządu spółki. Oznaczało podpisywanie w kolejnych latach z członkami zarządu opisanych powyżej umów o instrument finansowy. W każdym przypadku, stronami umowy będą Wnioskodawca oraz jeden z beneficjentów, przy czym możliwe jest, że spółka zawrze w kolejnym roku umowę z więcej niż jednym beneficjentem.

Pytania zawarte we wniosku odnoszą się zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego, ponieważ dotyczą konsekwencji dokonanej wypłaty pieniężnej z umowy oraz konsekwencji przyszłych wypłat pieniężnych z umów, zarówno już zawartych, jak i takich, które zostaną zawarte w przyszłości.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazuje, że instrumenty finansowe, o których mowa we wniosku stanowią instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Stanowią "inne instrumenty pochodne" w rozumieniu tego przepisu. Dla których instrumentem bazowym jest wskaźnik finansowy - EBITDA. Tego rodzaju instrumenty nie są oferowane innym osobom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymanie wypłaty pieniężnej przez beneficjentów z tytułu realizacji praw przyznanych przez spółkę na podstawie umowy powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji.

2. Czy w związku z dokonaniem przez spółkę wypłaty pieniężnej na rzecz beneficjentów z tytułu realizacji praw przyznanych na podstawie umowy na spółce będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

* w zakresie pierwszego pytania - otrzymanie wypłaty pieniężnej przez beneficjentów z tytułu realizacji praw przyznanych przez spółkę na podstawie umowy powinno być zakwalifikowane jako przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu w momencie realizacji.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z art. 5a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez pochodne instrumenty finansowe rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Artykuł 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi stanowi, że instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

Biorąc powyższe pod uwagę na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami pochodnymi są opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Przez wskaźniki finansowe rozumie się współczynniki wynikające, bądź tworzone na podstawie informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych przedsiębiorstw.

W ocenie Spółki, EBITDA jako wskaźnik finansowy stanowiący informację zawartą w sprawozdaniach finansowych spółki może stanowić instrument bazowy dla pochodnego instrumentu finansowego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

W tym zakresie, stanowisko spółki Minister Finansów potwierdził m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 października 2014 r. (sygn. IPTPB2/415-452/14-3/JR).

W literaturze przedmiotu (m.in. A. Chłopecki, Instrumenty pochodne w polskim systemie prawnym, PPH 2009) przyjmuje się, że tzw. inne instrumenty pochodne w sensie cywilnoprawnym mogą stanowić konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych, z czego wynika, że innym instrumentem pochodnym może być każda umowa cywilnoprawna spełniająca warunki określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami pochodnymi.

W świetle przytoczonych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zdaniem spółki, prawa które będą przedmiotem nabycia przez beneficjenta na podstawie umowy będą stanowiły "inne instrumenty pochodne" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, dla których instrumentem bazowym będzie wskaźnik finansowy - EBITDA.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że definicja legalna instrumentu pochodnego, która może również zostać zastosowana w celu odpowiedniego zakwalifikowania praw, została zawarta w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych. Zgodnie § 3 pkt 4 rozporządzenia, instrument pochodny to instrument finansowy, którego:

Biorąc pod uwagę, że:

* spółka uważa, że prawo stanowi instrument pochodny w rozumieniu § 3 pkt 4 rozporządzenia.

W związku z powyższym, spółka stoi na stanowisku, że w razie zrealizowania praw, beneficjenci osiągną przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, zdaniem spółki, przychód beneficjentów z tytułu realizacji praw powstanie zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w momencie otrzymania wypłaty pieniężnej.

Stanowisko Spółki w zakresie zakwalifikowania przychodu uzyskanego w związku z realizacją pieniężną pochodnego instrumentu finansowego opartego na wskaźniku finansowym do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało uznane za prawidłowe przez Ministra Finansów w szeregu interpretacji indywidualnych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 lutego 2015 r. (sygn. IBPBII/2/415-1051/14/MM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 listopada 2014 r. (sygn. IPPB2/415-614/14-5/AS).

* w zakresie pytania drugiego - w związku z realizacją praw oraz dokonaniem przez spółkę wypłaty pieniężnej na rzecz beneficjentów z tytułu realizacji praw przyznanych na podstawie umowy na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z art. 31 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że również w chwili realizacji praw przyznanych na podstawie umowy, spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego beneficjenta imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesłania jej do beneficjenta i właściwych urzędów skarbowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku jakichkolwiek obowiązków płatnika wynikających z art. 31 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ciążących na spółce w związku z realizacją pieniężną pochodnych instrumentów finansowych takich jak prawa przyznane na podstawie umowy zostało uznane za prawidłowe przez Ministra Finansów w szeregu interpretacji indywidualnych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 lutego 2015 r. (sygn. IBPBII/2/415-992/14/MZM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 listopada 2014 r. (sygn. IPPB2/415-655/14-4/MG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przychodem podatkowym jest więc również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W tym kontekście rozważenia wymagają skutki przyznania uprawnionemu prawa.

Z treści wniosku wynika m.in., że w momencie przyznania nie istnieje możliwość ustalenia wartości rynkowej praw przyznanych uprawnionemu.

Biorąc zatem powyższe po uwagę, stwierdzić należy, że wobec braku konkretnego wymiaru finansowego (braku możliwości ustalenia wartości rynkowej) przyznanego uprawnionemu prawa - w momencie jego przyznania niemożliwe jest ustalenie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ww. ustawy.

Natomiast w odniesieniu do skutków podatkowych związanych z realizacją praw wynikających z otrzymanego w ramach umowy prawa wyjaśnić należy, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw (art. 17 ust. 1b ustawy).

Z kolei, w myśl art. 5a pkt 13 ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

Według art. 3 pkt 28a tej ustawy przez instrumenty pochodne należy rozumieć opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Cechą pochodnych instrumentów finansowych jest fakt, że ich wartość uzależniona jest od wartości instrumentów bazowych, do których mogą należeć różnego rodzaju wskaźniki w tym wskaźniki finansowe. Instrument pochodny będzie więc realizowany przez rozliczenie pieniężne, którego wartość całkowicie zależy od wartości wskaźników finansowych.

Z wniosku wynika, że uprawnionemu na mocy umowy przyznawane jest warunkowe niezbywalne prawo do otrzymania od spółki w przyszłości wypłaty określonej kwoty pieniężnej uzależnionej od wartości określonego wskaźnika w danym roku finansowym. Prawo do otrzymania rozliczenia pieniężnego zostaje przyznane uprawnionemu nieodpłatnie. Wnioskodawca oświadczył ponadto, że opisana we wniosku konstrukcja przemawia za uznaniem, że prawo przyznane uprawnionemu stanowi instrument finansowy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Odnosząc się natomiast do rodzaju instrumentu, należałoby przyjąć, że przyznane prawo kwalifikuje się jako instrument, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, tj. jako innego rodzaju instrument pochodny.

Należy zatem stwierdzić, że w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, uprawniony otrzyma przychód, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie natomiast do art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, tj. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a.

Jak stanowi art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody, o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 w związku z art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym samym terminie jest on zobowiązany do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Podsumowując, uczestnictwo uprawnionego w programie motywacyjnym spowoduje powstanie po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji prawa do otrzymania kwoty rozliczenia. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ustawy. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) w związku z realizacją praw wynikających z udziału uprawnionego w programie motywacyjnym. Natomiast Wnioskodawca będzie zobowiązany na mocy art. 39 ust. 3 ustawy do przesłania podatnikowi oraz odpowiedniemu organowi podatkowemu imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Wskazać bowiem należy, że w postępowaniu o wydanie interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym przedstawione stanowisko oparte zostało na oświadczeniu Wnioskodawcy, że przyznane uprawnionemu prawo stanowi instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, tj. jako innego rodzaju instrument pochodny.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (w tym uczestnika programu motywacyjnego - uprawnionego).

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.