ITPB3/4510-454/16-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2016 r. wpłynął, uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2016 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca -. Szpital Specjalistyczny w... jest podmiotem leczniczym, który świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia, które to usługi są objęte zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

Na potrzeby świadczenia swoich usług Szpital nabywa towary i usługi, od których generalnie nie odlicza podatku naliczonego ze względu na związek z czynnościami zwolnionymi. Poza towarami i usługami służącymi do świadczenia usług zwolnionych Szpital nabywa towary i usługi, które służą do działalności mieszanej (związanej z czynnościami dającymi prawo, jak i niedającymi prawa do odliczenia podatku naliczonego) i działalności opodatkowanej (odsprzedaż towarów i usług).

W przypadku zakupów związanych ze sprzedażą mieszaną Szpital nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego ze względu na to, iż współczynnik proporcji sprzedaży obliczony na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT nie przekracza 2% a więc Szpital ma prawo na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Obecnie Szpital jest podmiotem zaangażowanym w projekt badawczy mający na celu stworzenie modelu diagnostyki personalizowanej guzów nowotworowych na podstawie zawartej umowy wielostronnej w dniu 8 czerwca 2015 r. Szpital w projekcie tym ma przypisane zadanie polegające na zorganizowaniu unikalnego systemu zbierania i przechowywania materiału biologicznego.

Projekt ten jest dofinansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju a więc cześć środków własnych zostanie zaangażowana przez Szpital.

Projekt obejmuje 2 fazy jedna to faza badawcza obejmująca badania podstawowe, przemysłowe lub prace rozwojowe skierowane na zastosowanie w działalności gospodarczej. Druga faza to przygotowanie wyników fazy badawczej do zastosowania w działalności gospodarczej, tj. komercjalizacji projektu (jego wdrożenie).

Rezultaty będące przedmiotem praw własności przemysłowej oraz rezultaty niepodlegające takiej ochronie powstałe w ramach projektu stanowią własność podmiotów wykonujących projekt a więc Szpital jest współwłaścicielem stworzonego modelu diagnostyki.

Projekt zostanie zakończony dwoma produktami jeden to usługa medyczna XY, a drugi to system informatyczny XZ.

Szpital, jako współwłaściciel dokona sprzedaży swojego udziału w prawach własności intelektualnej (sprzedaż licencji lub wkładu praw własności intelektualnej) do stworzonego modelu diagnostyki do dwóch firm celowych odpowiedzialnych za wdrożenie produktów na rynek medyczny.

Szpital w celu wykonywania swoich zobowiązań umownych dokonuje zakupu towarów i usług wykorzystywanych na potrzeby projektu, tj. sprzętu jednorazowego użytku oraz drobnego sprzętu medycznego (probówki, lodówki do przechowywania próbek itp.).

Nabyte towary i usługi mogą być także wykorzystane do celów innych niż projekt badawczy, gdyż nie są to produkty posiadające na tyle zindywidualizowane cechy, aby nie można było ich zastosować do działalności w zakresie ochrony zdrowia (zasadniczej działalności Szpitala).

Szpital nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego od nabytych towarów i usług, ponieważ jego zdaniem służą one do działalności mieszanej, która w jego przypadku nie daje prawa do odliczenia (przyjęto wartość proporcji 0%).

W uzupełnieniu wniosku Jednostka doprecyzowała oraz częściowo przeformułowała treść stanu faktycznego i wskazała, że:

* wniosek o interpretacje dotyczy stanu faktycznego, co wynikało z tego, że Szpital dokonuje zakupu towarów i usług które są wykorzystywane także na potrzeby projektu badawczego; Umowa na projekt badawczy została podpisana w dniu 8 czerwca 2015 r.;

* na zakup towarów, które są wykorzystywane między innymi do celów projektu badawczego Szpital przeznacza środki pieniężne własne i środki pieniężne pochodzące z dofinansowania projektu badawczego;

* w przypadku zakupów związanych ze sprzedażą mieszaną Szpital nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego ze względu na to, iż współczynnik proporcji sprzedaży obliczony na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT nie przekracza 2% a więc Szpital ma prawo na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 uznać, że proporcja ta wynosi 0% - w związku z tym nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą mieszaną ponieważ uznał, że proporcja wynosi 0%;

* wskazany we wniosku podatek naliczony wynikający z zakupów towarów służących między innymi do projektu badawczego, które stanowiły środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwiększał wartość początkową tych środków trwałych; nie było zakupów wartości niematerialnych i prawnych, gdzie podatek naliczony został doliczony do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej;

* Szpital dokonując zakupów towarów i usług dotyczących między innymi projektu badawczego kwalifikuje te wydatki do kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż wydatki te mają związek z przychodami podatkowymi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodliczony podatek VAT z tytułu nabycia towarów i usług na potrzeby projektu stanowi koszt uzyskania przychodu?

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z tym, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów podatkowych powinien spełniać następujące warunki

W przedstawionym stanie faktycznym poniesione przez Szpital wydatki na zakup towarów i usług dotyczących projektu badawczego i działalności bieżącej miały na celu osiągnięcie przychodów podatkowych ze zbycia w przyszłości praw majątkowych do własności intelektualnej oraz wykonanych świadczeń medycznych Szpital. w momencie ponoszenia wydatków miał wiedzę o przeznaczeniu tych wydatków do określonych celów.

W przypadku projektu badawczego zapisy umowy stanowią o tym, że współwykonawca - Szpital sprzeda swoje prawa majątkowe dla innego podmiotu, który będzie odpowiedzialny za wdrożenie produktów na rynek medyczny.

Natomiast w części wydatki posłużą do wykonania świadczeń medycznych, z których to Szpital uzyska przychody od NFZ na podstawie zawartego kontraktu o świadczenie usług szpitalnych

W związku z tym cel poniesienia - osiągnięcia przychodu jak najbardziej dla tych wydatków został spełniony.

Poniesione przez Szpital wydatki na nabycie towarów i usług, o których mowa w stanie faktycznym zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością w zakresie świadczenia usług ochrony zdrowia i działalności badawczej. Działalność ta nie mogłaby być wykonana przez (bez - dopisek organu) nabycia wskazanych towarów i usług.

W związku z tym wydatki zostały poniesione w związku z prowadzoną działalnością w zakresie ochrony zdrowia i działalności badawczej.

Poniesione przez Szpital wydatki zostały udokumentowane umowami, fakturami wystawionymi przez dostawców towarów i usług. W związku z tym poniesione wydatki zostały odpowiednio udokumentowane dla celów podatkowych.

Wydatki na nabycie towarów i usług niezbędnych do wykonania projektu medycznego i świadczeń zdrowotnych zostały definitywne poniesione, co potwierdzają dowody zapłaty Spółka nie otrzymała jakiegokolwiek zwrotu poniesionych wydatków. Wydatki te zostały samodzielnie sfinansowane przez Szpital z uzyskiwanych przychodów. W związku z tym poniesione wydatki mają charakter definitywny.

Na moment poniesienia kosztu wydatki te nie zostały pokryte ze środków dofinansowania przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Dopiero w momencie, gdy dojdzie do otrzymania dofinansowania Szpital będzie dokonywał korekty kosztów podatkowych.

Wydatki na towary i usługi, o których mowa nie znajdują się w katalogu kosztów określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zatem wydatki te stanowią koszty podatkowe, jeżeli spełniają łącznie przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy.

W katalogu negatywnym kosztów podatkowych znajduje się podatek od towarów i usług z pewnymi wyjątkami. Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tej ustawy kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony, jeżeli

* podatnik jest zwolniony od podatku VAT lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT nie przysługuje podatnikowi odliczenie, jeżeli podatek ten nie zwiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Z analizy powyższej regulacji wynika, że podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych podatek naliczony z tytułu nabycia towarów i usług, jeżeli nie ma możliwości jego odliczenia na podstawie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług oraz nie powiększa on wartości początkowej środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej.

W przedstawionym stanie faktycznym Szpital poniósł wydatki na towary i usługi, które spełniają przesłanki do zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów a wydatki te nie stanowią środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

W związku z tym do oceny czy podatek naliczony z tytułu nabycia towarów i usług, które stanowią koszty podatkowe podlega zakwalifikowaniu jako koszt podatkowy zależy od tego czy na podstawie przepisów w zakresie podatku VAT Szpital ma prawo do jego odliczenia.

W przedstawionym stanie faktycznym Szpital nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ poniesione wydatki mają związek ze sprzedażą mieszaną, dla której to współczynnik proporcji wynosi 0% oraz podatek naliczony nie zwiększał wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Reasumując, podatek naliczony wynikający z nabycia towarów i usług do celów projektu badawczego jak i świadczenia usług zdrowotnych stanowi koszt uzyskania przychodów, gdyż Szpital nie ma prawa do jego odliczenia i nie stanowi on składowej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Generalnie można więc przyjąć, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, w tym także dla zagwarantowania jego funkcjonowania.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z art. 15 ust. 6 ustawy powołanej ustawy wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

W myśl art. 16g ust. 3 tej ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Tym samym uwzględnienie jako elementu ceny nabycia - i w konsekwencji również wartości początkowej - podatku od towarów i usług może nastąpić wyłącznie wówczas, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami nie stanowi on podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku.

Konstrukcja podatku od towarów i usług oparta jest na założeniu, że jest on neutralny dla tych podmiotów, które nie są ostatecznym konsumentem towaru lub usługi. Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział wyjątki. Zgodnie ze wskazanym w treści wniosku o interpretację art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług

- jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Podatnik ma więc prawo do uwzględnienia określonej kwoty podatku od towarów i usług w kosztach podatkowych, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie przysługuje mu obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Powołane na wstępie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określające możliwość uwzględnienia kwoty podatku od towarów i usług w kosztach podatkowych, nie mają zastosowania w sytuacji, gdy podatnik traci przysługujące mu prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług - na skutek niespełnienia warunków przewidzianych w przepisach o podatku od towarów i usług.

Z przytoczonego powyżej przepisu nie można wyprowadzić wprost wniosku, że dla uznania za koszt podatkowy podatku od towarów i usług wystarczające jest, by nie podlegał on odliczeniu w myśl przepisów o podatku od towarów i usług. Treść powyżej przywołanego przepisu należy interpretować z uwzględnieniem regulacji dotyczących zasad kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, zawartych w uprzednio omawianym art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Należy więc mieć na uwadze, że niezaliczenie wydatku do kosztów podatkowych nie musi wynikać wyłącznie z faktu, że wydatek ten znajduje się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 ustawy. Może ono wynikać z braku wypełnienia generalnej przesłanki związku z przychodem, zawartej w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Rozpatrując możliwość uznania kosztu za koszt uzyskania przychodów podatnik musi bezwzględnie mieć na uwadze treść tego przepisu. Zatem w przypadku, gdy podatnik ponosi wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodów, kłóciłoby się z zasadą racjonalnego ustawodawcy założenie, że podatek od towarów i usług naliczony - stanowiący element tego wydatku może stanowić koszt na podstawie komentowanego przepisu.

Reasumując, przytoczone unormowanie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a wskazuje, że podmioty zwolnione z podatku od towarów i usług lub też takie, którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, mogą zaliczyć nie odliczony podatek od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Do grupy takich podmiotów zalicza się Wnioskodawca, bowiem Szpital jest podmiotem, który jest zobowiązany do ustalania dla celów podatkowych przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego z tego podatku.

Nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie nie ma podstaw do zastosowania wyłączenia zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret pierwsze ustawy podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż podatnik nie był zwolniony od podatku od towarów i usług we wskazanym zakresie.

Niniejsza sprawa wymaga analizy wyłączenia zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie powołanej ustawy.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Szpital dokonuje zakupu towarów i usług, które są wykorzystywane także na potrzeby projektu badawczego. Na zakup towarów, które są wykorzystywane między innymi do celów projektu badawczego Szpital przeznacza środki pieniężne własne i środki pieniężne pochodzące z dofinansowania projektu badawczego. W przypadku zakupów związanych ze sprzedażą mieszaną Szpital nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego - nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą mieszaną. Wskazany we wniosku podatek naliczony wynikający z zakupów towarów służących między innymi do projektu badawczego, które stanowiły środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwiększał wartość początkową tych środków trwałych - natomiast nie było zakupów wartości niematerialnych i prawnych, gdzie podatek naliczony został doliczony do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Szpital dokonując zakupów towarów i usług dotyczących między innymi projektu badawczego kwalifikuje te wydatki do kosztów uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż wydatki te mają związek z przychodami podatkowymi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; na moment poniesienia kosztu wydatki te nie zostały pokryte ze środków dofinansowania przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, dopiero w momencie, gdy dojdzie do otrzymania dofinansowania Szpital będzie dokonywał korekty kosztów podatkowych.

W konsekwencji, skoro Szpitalowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ponoszeniem wydatków na realizację przedmiotowego projektu, to Jednostka - stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - może zaliczyć podatek od towarów i usług naliczony do kosztów uzyskania przychodów w ramach realizacji tego projektu, ale wyłącznie, jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Jednak wskazany we wniosku podatek naliczony wynikający z zakupów towarów służących między innymi do projektu badawczego, które stanowiły środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwiększał wartość początkową tych środków trwałych. Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na podatek od towarów i usług w przedstawionym projekcie badawczym - jest nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana została - zgodnie z treścią złożonego wniosku ORD-IN - w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i nie rozstrzyga kwestii podatku od towarów i usług.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.