ITPB3/4510-422/15/MKo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data wpływu - 18 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją pikniku dla pracowników i ich najbliższych członków rodziny - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją pikniku dla pracowników i ich najbliższych członków rodziny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce (dalej również: Spółka) i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji elementów kompozytowych wykorzystywanych między innymi w produkcji wiatraków prądotwórczych. Jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca w lipcu tego roku zorganizował piknik rodzinny dla pracowników firmy. Za tą organizację firma wystawiła fakturę z VAT (23%) Na piknik zaproszeni byli pracownicy oraz ich najbliższe rodziny: małżonkowie, dzieci.

Piknik zorganizowany został przez firmę zewnętrzną, która specjalizuje się w organizacji tego rodzaju imprez. Piknik zakładał następujące atrakcje:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w odniesieniu do powołanych przepisów wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty organizacji powyższego pikniku mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

2. Czy od powyższych kosztów przysługuje podatnikowi obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturze otrzymanej od firmy zewnętrznej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze, natomiast w części dotyczącej pytania drugiego wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji pikniku stanowić mogą koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W opinii Spółki, poniesienie wydatków na organizację pikniku pośrednio ale zdecydowanie prowadzi do osiągnięcia przychodów. Celem pikniku była w głównym stopniu integracja pracowników. Zorganizowane gry i zabawy drużynowe uczą wzajemnej kooperacji i pracy w grupie. Poprawiają w znacznym stopniu relacje między współpracownikami co prowadzi do ich lepszej, wzajemnej komunikacji. W ocenie Wnioskodawcy przekłada się to w zasadniczy sposób na realia zawodowe. Pracownicy zintegrowani bowiem, lepiej się rozumieją, są w stanie współpracować przy wykonywaniu obowiązków zawodowych, doprowadzając w ten sposób do stworzenia w krótszym czasie produktu gotowego o lepszej jakości. Zintegrowany zespół pozwala unikać również różnego rodzaju szumów komunikacyjnych oraz spięć między pracownikami, co często powoduje opóźnienia w produkcji. W związku z powyższym spółka uznaje, że koszty organizacji pikniku w bardzo dużym stopniu będą miały wpływ na polepszenie jakości i wydajności pracy w zakładzie. Podczas pikniku również poprawia się kontakt między kadrą najniższego szczebla a kadrą zarządczą. Pracownicy zachęceni do takiego kontaktu podczas pikniku w przyszłości będą bardziej otwarci na zgłaszanie swoich uwag i problemów kadrze menadżerskiej. Dzięki temu kierownicy będą w stanie stosować odpowiednie ruchy we wczesnym stadium jakiegoś problemu, nie doprowadzając do sytuacji kryzysowych. Dzięki temu, spółka ponosić będzie niższe koszty przy rozwiązywaniu problemów produkcyjnych i zaoszczędzi czas. Czas, który oszczędzi zaś na rozwiązywanie poważnych problemów wykorzystać może na wyprodukowanie większej ilości produktów i zwiększenie przychodów. Na zwiększenie przychodów firmy wpływ ma również motywacyjny charakter spotkania. Ostatnim elementem programu bowiem było ogłoszenie zmian płacowych. Zmiany te miały charakter pozytywny a więc piknik spowodował również wzrost motywacji pracowników i ich lepszą, bardziej wydajną pracę.

W opinii Spółki koszty organizacji pikniku nie stanowią kosztów reprezentacji. Pod pojęciem reprezentacji rozumie się bowiem okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną - Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi. W tym wypadku, spółka nie zaprosiła na piknik swych kontrahentów i spotkanie to nie miało celów handlowych. W związku z tym.poniesione koszty nie mogą stanowić kosztów uznawanych za reprezentację.

Wnioskodawca uznaje również, że koszty organizacji pikniku nie stanowią wydatków na cele socjalne. Zgodnie z definicją pochodzącą z Wikipedii działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności rekreacyjnej oraz kulturalnej, opieki nad dziećmi w różnych formach wychowania przedszkolnego. Za tym pojęciem kryje się również pomoc materialna - finansowa lub rzeczowa - a także pomoc na cele mieszkaniowe. W ocenie Spółki organizacja kilkugodzinnego pikniku nie wpisuję się w definicję działalności socjalnej, a pracownicy w związku z udziałem w pikniku nie nabyli żadnych wartości dodanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej pytania pierwszego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są także m.in. tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy.

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację pikniku dla pracowników i ich najbliższych członków rodziny będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Nadmienić jednakże należy, że jeżeli świadczenia realizowane w ramach imprezy integracyjnej stanowić będą działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to wówczas wydatki ponoszone na organizację takiej imprezy nie mogą podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy, wydatki ponoszone przez pracodawcę na działalność socjalną, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (również wówczas, gdy zostaną poniesione ze środków obrotowych).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.