ITPB3/4510-358/15-4/MKo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2015 r. (data wpływu - 13 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2015 r. (data wpływu - 19 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, posiadający status spółdzielni mieszkaniowej (dalej również: Spółdzielnia), posiada w swoich zasobach budynki mieszkalne, budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich lokalami użytkowymi i pawilony handlowo-usługowe wolnostojące. Lokale użytkowe użytkowane są przez osoby posiadające spółdzielcze prawa do lokali użytkowych, właścicieli lokali oraz na zasadzie umów najmu. Lokale użytkowe użytkowane na zasadach umów najmu stanowią własność Spółdzielni.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wartość środków trwałych sfinansowanych funduszami spółdzielni umarza się w ciężar tych funduszy.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie podstawy prawnej do odnoszenia odpisów na fundusz w ciężar kosztów, odsyła do innych aktów prawnych o randze ustawowej. W kontekście spółdzielni mieszkaniowych ustawą tą będzie ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222). Art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Realizując powyższe przepisy, Spółdzielnia utworzyła - w celu finansowania remontów zasobów mieszkaniowych - fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi nieruchomości mieszkaniowych.

Spółdzielnia nie dokonuje odpisów na fundusz remontowy od lokali użytkowych zajmowanych na podstawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego, własności wyodrębnionej, lokali w najmie, znajdujących się w budynkach mieszkalnych oraz w pawilonach handlowo-usługowych wolnostojących. Spółdzielnia nie dokonuje również odpisów na fundusz remontowy od lokali własnych na potrzeby Spółdzielni np. biur, warsztatów oraz pomieszczeń niezbędnych do funkcjonowania Spółdzielni.

Jednakże z ostatniej Interpretacji Ogólnej nr DD6.8201.1.2015.1.MZG z dnia 2 kwietnia 2015 r. wydanej przez Ministra Finansów w sprawie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisu na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych w spółdzielni mieszkaniowej, dokonany od lokalu użytkowego wynika, że zwrot "zasoby mieszkaniowe" użyty w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych obejmuje również "lokale użytkowe".

W związku z powyższym odpisy dokonane od lokali użytkowych, stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym osób prawnych. Potwierdza to wyrok NSA z dnia 4 września 2013 r., sygn. akt II FSK 2581/11.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpis na fundusz remontowy od lokali użytkowych (własnościowych, odrębnej własności, wynajmowanych) stanowi koszt uzyskania przychodów w myśl ww. przepisów.

2. Czy na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpis na fundusz remontowy od lokali własnych stanowiących mienie Wnioskodawcy, biur i warsztatów stanowi koszt uzyskania przychodów w myśl ww. przepisów.

3. Czy tak tworzone odpisy obciążające koszty eksploatacji i utrzymania nieruchomości lokali użytkowych będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółdzielnia zaznacza, że wysokość odpisów wynika z Uchwały Rady Nadzorczej zatwierdzającej plan gospodarczo-finansowy na dany rok.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze i trzecie, natomiast w zakresie pytania drugiego wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Odpis na fundusz remontowy dokonywany od lokali mieszkalnych, od lokali użytkowych (własnościowych, odrębnej własności, wynajmowanych) stanowi na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodów. Obowiązek tworzenia funduszu remontowego wynika z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i dotyczy to wszystkich form własności mieszkaniowej i użytkowej. Powyższe potwierdza wyrok NSA z dnia 4 września 2013 r., sygn. akt II FSK 2581/11 oraz wydana w dniu 2 kwietnia 2015 r. przez Ministra Finansów Interpretacja Ogólna nr DD6.8201.1.2015.1.MZG.

Ad. 3)

Odpis na fundusz remontowy tworzony od wszystkich lokali użytkowych w Spółdzielni stanowić będzie koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego (w zakresie pytania pierwszego i trzeciego) jest prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, przy czym koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednakże w art. 16 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika. Jednocześnie w lit. a tego przepisu wprowadzono wyjątek od tej zasady. Dotyczy on podstawowych odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy - w takim przypadku podstawowe odpisy i wpłaty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zwrócić uwagę, że art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a przytoczonej ustawy w zakresie podstawy prawnej do odnoszenia odpisów na fundusz w ciężar kosztów odsyła do innych aktów prawnych o randze ustawowej. W kontekście spółdzielni mieszkaniowych ustawą tą będzie ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222). Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Ponadto z art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Jednocześnie określenie "lokal", w myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy, oznacza zarówno lokal mieszkalny, jak też lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy o własności lokali. Warto zaznaczyć, że także na gruncie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) zarówno samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, są określane jednolitym mianem lokalu, a więc ich regulacja prawna jest jednakowa.

Zgodnie ze stanowiskiem judykatury do zasobów mieszkaniowych (w rozumieniu przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) zaliczane są również lokale użytkowe. Z jego uzasadnienia wynika, że skoro świadczenie na rzecz funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych dotyczy tak samo właścicieli lokali mieszkalnych jak i użytkowych, a ustawa w tym zakresie nie rozróżnia regulacji, to należy uznać, że odpisy na fundusz remontowy dokonywane od lokali użytkowych także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Trzeba również zwrócić uwagę, że art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi konsekwencję regulacji zamieszczonych w art. 4 ust. 1-4 przytoczonej ustawy, z których wynika, że członkowie spółdzielni, właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa własnościowe do lokali, uczestniczą poprzez uiszczanie opłat określonych w statucie, w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali a także stanowiących mienie spółdzielni oraz eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, w części przypadającej na ich lokale. Również w tych przepisach mowa jest o lokalach, bez wyszczególniania ich rodzaju, a zatem i w tym przypadku wynikające z nich obowiązki, w równym stopniu dotyczą posiadaczy zarówno lokali mieszkalnych jak i użytkowych.

W konsekwencji zwrot "zasoby mieszkalne" użyty w art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych obejmuje również "lokale użytkowe" - vide: wyroki NSA z dnia: 4 września 2013 r., sygn. akt II FSK 2581/11, 10 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 268/12, 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 266/12, czy - 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1777/12.

Uwzględniając przedstawiony zakres pojęcia "zasoby mieszkaniowe" należy stwierdzić, że odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych, o których mowa w art. 6 ust. 3 ww. ustawy, dokonane od lokali użytkowych, stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych w Spółdzielni, dokonywane od lokali użytkowych, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.