ITPB3/4510-343/16/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 3 lipca 2007 r. na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej Rozporządzenie).

Zezwolenie wydano na działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych na terenie strefy usług określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

* sekcja D, podsekcja DK, dział 29, grupa 29.3 - maszyny dla rolnictwa i leśnictwa,

* sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.7 - wyroby metalowe gotowe pozostałe.

Warunkiem uzyskania zezwolenia było spełnienie następujących warunków, tj.:

1. Poniesienie przez Spółkę na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia w wysokości co najmniej 2 400 000 euro w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r. Zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefach ekonomicznych (w tym Zezwolenie) nie wskazywały maksymalnego poziomu wydatków inwestycyjnych.

2. Utworzenie na terenie Strefy co najmniej 38 nowych miejsc pracy, w rozumieniu przepisów § 3 ust. 3 i ust. 6 Rozporządzenia, do dnia 31 marca 2011 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 38 pracowników od dnia 31 marca 2011 r. do dnia 31 marca 2014 r.

3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r.

4. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy m.in. będących podstawą do obliczenia wysokości pomocy publicznej, ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Wartość nowej inwestycji poniesionej przez Spółkę przekroczyła kwotę 2 400 000 euro obliczona przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków - wskazaną w Zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy ekonomicznej.

Koszt inwestycji został poniesiony w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r. jednakże całkowity proces inwestycyjny trwa nadal, a Wnioskodawca poniósł wydatki inwestycyjne w kwocie przekraczającej - na dzień złożenia niniejszego wniosku - minimalny poziom wydatków określony w Zezwoleniu. Jednocześnie Wnioskodawca zamierza nadal ponosić wydatki inwestycyjne w całym okresie na jaki zostało udzielone Zezwolenie, tj. na czas funkcjonowania strefy ekonomicznej w związku z czym kwota wydatków inwestycyjnych w większym jeszcze stopniu przekroczy minimalny limit określony w Zezwoleniu.

Pomimo, iż już w 2008 r. oddano do użytkowania zakład produkcyjny i rozpoczęto produkcję zgodnie z udzielonym Zezwoleniem, Wnioskodawca nadal ponosi wydatki inwestycyjne na rozbudowę zakładu. Nakłady inwestycyjne są kontynuacją założeń gospodarczych określonych w Zezwoleniu Wnioskodawcy. Od daty udzielenia Zezwolenia nakłady inwestycyjne przekroczyły kwoty minimalnych wydatków inwestycyjnych określone w Zezwoleniu. Wnioskodawca planuje ponadto zwiększyć wysokość ponoszonych nakładów inwestycyjnych w ramach zadeklarowanej i prowadzonej działalności gospodarczej na terenie SSE. Pierwotnie zezwolenie zostało udzielone na okres do dnia 15 listopada 2017 r.

W dniu 31 maja 2016 r. Minister Rozwoju wydal decyzje stwierdzająca nieważność zezwolenia w części dotyczącej końcowego terminu obowiązywania Zezwolenia. W konsekwencji Zezwolenie jest ważne do dnia funkcjonowania strefy ekonomicznej. Jak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 marca 2014 r. (II GSK 136/13) udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na czas oznaczony jest ograniczeniem prowadzenia tej działalności.

W ocenie Naczelnego Sadu Administracyjnego ani przywołany przepis art. 16 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. ani przepis art. 19 ust. 1 tej ustawy nie mogą stanowić podstawy do określenia w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE terminu końcowego obowiązywania tego zezwolenia, a więc w istocie do wydania zezwolenia na czas oznaczony.

Stanowisko to zostało potwierdzone w także w wyroku NSA z dnia 5 września 2014 r. (II GSK 1095/13) i 9 września 2014 r.,II GSK 939/13).

Zatem tak jak wynika z art. 19 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych Zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie.

Czy wobec stwierdzenia nieważności zezwolenia w części dotyczącej okresu, na jaki udzielono zezwolenia Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez okres funkcjonowania strefy, pod warunkiem, że wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie przekroczy wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o SSE zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa. § 1 ust. 3 aktualnie obowiązującego Rozporządzenia stanowi, że Specjalna Strefa Ekonomiczna (zwana "Strefą") działa do dnia 31 grudnia 2026 r.

Należy zauważyć, że przywołane powyżej przepisy nie wprowadzają upoważnienia dla Organu wydającego zezwolenie z którego wynikałoby, że wydając zezwolenie może on ograniczać czas jego obowiązywania. W związku z tym, zezwolenie Spółki, w którym w pkt I wskazano, że udzielone jest do 15 listopada 2017 r. - jest nieważne w tej części. Dlatego tez Minister Rozwoju decyzją z dnia 31 maja 2016 r. stwierdził nieważność zezwolenia w tej części.

Warto wskazać, że pierwotny tekst ustawy o SSE w swoim art. 16 ust. 9 przewidywał wprawdzie, że zezwolenie udziela się na czas oznaczony - jednakże omawiany przepis został uchylony na mocy ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz zmianie niektórych ustaw z dniem 1 stycznia 2001 r. W związku z powyższym, zarówno obecnie, jak i w dniu udzielenia Spółce zezwolenia - brak było jakichkolwiek podstaw prawnych do określenia w treści zezwolenia zapisu dotyczącego okresu ważności zezwolenia.

Wobec braku w ustawie o SSE upoważnienia dla podmiotu wydającego zezwolenia do określania przez niego daty obowiązywania tego zezwolenia należy przyjąć, że zezwolenie udzielono danemu podmiotowi jest określone przepisami ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Zaś z uwagi na fakt, że ustawa nie zwiera odmiennej regulacji, ani nie upoważnia organu administracyjnego do zawężania okresu obowiązywania zezwolenia to owe zezwolenie - w ocenie Wnioskodawcy - zawsze rozciąga się na cały okres funkcjonowania danej strefy.

Biorąc pod uwago powyższe, należy stwierdzić, że zezwolenie udzielone Spółce wygasa w dniu, do którego działa dana strefa i w związku z tym, do tego dnia Spółka może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej pod warunkiem nie przekroczenia wielkości pomocy publicznej - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla potwierdzenia powyższego stanowiska Wnioskodawcy, należy przywołać interpretację indywidualną wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 lutego 2015 r. (znak: IBPBI/2/423-1393/14/PC), w której Organ ten - w analogicznym stanie faktycznym - wyraźnie wskazał, że dochód osiągnięty przez Spółkę z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia, w sytuacji stwierdzenia nieważności zezwolenia w pkt I, tj. w części dotyczącej okresu na jaki udziela się zezwolenie, bodzie mógł korzystać ze zwolnienia, do końca okresu na jaki została ustanowiona Specjalna Strefa Ekonomiczna, tj. 31 grudnia 2026 r., do wysokości limitu dostępnej pomocy publicznej. Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

W konsekwencji dochód osiągnięty przez Spółkę z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia, z uwagi na stwierdzenie przez Ministra Rozwoju nieważności zezwolenia w części dotyczącej okresu na jaki udziela się zezwolenie, będzie mógł korzystać ze zwolnienia, do końca okresu na jaki została ustanowiona Specjalna Strefa Ekonomiczna do wysokości limitu dostępnej pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) przez okres funkcjonowania SSE, przy założeniu, że zostanie stwierdzona przez właściwy organ nieważność zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, w części dotyczącej okresu jego obowiązywania. Tut. Organ nie odniósł się natomiast (jako nieuprawniony) do części stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego braku podstawy prawnej do określenia terminu obowiązywania zezwolenia.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282, z późn. zm.).

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Przepisy wprowadzające zwolnienie z opodatkowania, będące odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, muszą być interpretowane zgodnie z ich literalnym brzmieniem.

Mając na względzie powyższą zasadę należy stwierdzić, że na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Wyżej powołane przepisy podatkowe uzależniają możliwość zwolnienia dochodu z opodatkowania od spełnienia szeregu warunków, do których zaliczyć należy m.in. prowadzenie działalności na podstawie zezwolenia. Tymczasem, jak wynika z powołanego wcześniej art. 12 ust. 1 ustawy o specjalnej strefie ekonomicznej, zwolnieniu od podatku dochodowego polegają tylko te dochody, które osiągnięte zostały z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia. To właśnie zezwolenie określa nie tylko rodzaj działalności nim objętej ale także m.in. ramy czasowe jego obowiązywania. Wygaśniecie zezwolenia lub jego utrata skutkuje tym, że dochód nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o jakim mowa w powołanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Pierwotnie w zezwoleniu tym określono, że udziela się je na okres do dnia 15 listopada 2017 r. W dniu 31 maja 2016 r. Minister Rozwoju wydal decyzje stwierdzającą nieważność zezwolenia w części dotyczącej końcowego terminu obowiązywania Zezwolenia. Z aktualnie obowiązującego Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej wynika natomiast, że Specjalna Strefa Ekonomiczna działa do dnia 31 grudnia 2026 r.

Odnosząc powołane uprzednio przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dochód osiągnięty przez Spółkę z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia, w sytuacji stwierdzenia nieważności zezwolenia w części dotyczącej okresu na jaki udziela się zezwolenie, będzie mógł korzystać ze zwolnienia, do końca okresu na jaki została ustanowiona Specjalna Strefa Ekonomiczna tj. 31 grudnia 2026 r., do wysokości limitu dostępnej pomocy publicznej.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.