ITPB3/423-81b/07/PS - Zaliczenie do przychodów naliczonych odsetek od umorzonych wierzytelności kredytowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie dotyczącym zaliczenia do przychodów naliczonych odsetek od umorzonych wierzytelności kredytowych - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie dotyczącym zaliczenia do przychodów naliczonych odsetek od umorzonych wierzytelności kredytowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank zawarł z kredytobiorcą w latach 2002 - 2004 umowy kredytowe. W dniu 5 stycznia 2005 r. Sąd Gospodarczy w B. ogłosił upadłość kredytobiorcy. W dniu 28 lutego 2005 r. Bank dokonał zgłoszenia wierzytelności z tytułu udzielonych kredytów do masy upadłości kredytobiorcy. W wyniku przeprowadzonego postępowania upadłościowego Bank uzyskał zaspokojenie części wierzytelności z tytułu udzielonych kredytów. W momencie ogłoszenia upadłości Bank stworzył rezerwę na stracone kredyty, lecz nie zaliczył jej do kosztów uzyskania przychodów. W dniu 30 sierpnia 2007 r. Sąd Gospodarczy wydał postanowienie o zakończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku upadłego kredytobiorcy. Stosownie do wewnętrznych uregulowań Banku, Zarząd w miesiącu wrześniu 2007 r. podjął decyzję o umorzeniu wierzytelności ze względu na stwierdzenie ich nieściągalności, w łącznej kwocie 361.955,11 zł, na którą składał się kapitał kredytu w wysokości 203.000,00 zł oraz naliczone do dnia umorzenia odsetki w wysokości 158.950,11 zł. Dokonując księgowań w księgach rachunkowych niespłacony kapitał kredytu w wysokości 203.000,00 zł zaliczono do kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit b) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), a naliczone na dzień umorzenia odsetki w wysokości 158.950,11 zł nie zaliczono do przychodów podlegających opodatkowaniu stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Banku w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

W ocenie Banku przeprowadzone zapisy w księgach rachunkowych w związku z umorzeniem należności kredytowych upadłego kredytobiorcy są prawidłowe.

Bank nie zaliczył wartości naliczonych odsetek od kredytu do przychodów stosownie do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), który stanowi, iż do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, jak również inne, niewymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika.

Z treści przepisu art. 12 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy wynika natomiast, iż do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów). W świetle powyższego przepisu odsetki od należności, w tym od udzielonych kredytów i pożyczek, naliczone lecz nieotrzymane zgodnie z warunkiem umowy, nie stanowią u wierzyciela przychodów. Odsetki takie mogą stanowić przychody jedynie w dacie ich faktycznego otrzymania.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 powołanej ustawy do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z treści powołanych przepisów wynika zatem, że odsetki od należności, w tym od udzielonych kredytów i pożyczek, naliczone lecz niezapłacone nie stanowią u wierzyciela przychodów. Jednak odsetki skapitalizowane, a więc doliczone do kwoty pożyczki i oprocentowane już łącznie z tą kwotą, na skutek czego wygasło zobowiązanie do zapłacenia odsetek, a zwiększyła się kwota zobowiązania głównego, stanowią przychód wierzyciela.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wierzytelności Banku z tytułu udzielonych kredytów zostały umorzone w następstwie ogłoszenia upadłości kredytobiorcy oraz zakończenia postępowania upadłościowego obejmującego likwidację jego majątku.

W związku z powyższym, jeżeli należne odsetki od umorzonych kredytów, w wysokości 158.950,11 zł, nie zostały przez Bank skapitalizowane oraz nie zostały przez Wnioskodawcę otrzymane, nie będą stanowić przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.