ITPB3/423-753/08/MT - Świadczenie gwarancyjne a obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu 22 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wydania towaru wolnego od wad w ramach świadczonych usług serwisowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wydania towaru wolnego od wad w ramach świadczonych usług serwisowych, uzupełniony pismem Spółki z dnia 17 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest firmą świadczącą usługi serwisowe związane z naprawami gwarancyjnymi sprzętu komputerowego sprzedawanego przez firmę H. W związku z powyższym, klient, który po dokonaniu zakupu np. monitora komputerowego objętego gwarancją producenta stwierdzi jego uszkodzenie, dokonuje zgłoszenia uszkodzenia i przesyła uszkodzony monitor do autoryzowanej firmy serwisowej celem dokonania naprawy. W zakresie świadczonej gwarancji częstokroć następuje wydanie towaru wolnego od wad będącego takim samym monitorem, przy czym wydany towar jest monitorem sprawnym, niekoniecznie nowym i nie używanym.

Klient zgłaszający problem uszkodzonego sprzętu pochodzi z terenu całego świata, wobec czego zachodzą różnorodne zjawiska, związane z obrotem towarowym - mają miejsce sytuacje, w których wydanie nowego sprzętu będzie odzwierciedlone w ramach świadczeń krajowych (klient z Polski), świadczeń zagranicznych na terenie Unii Europejskiej (klient z Europy) oraz świadczeń zagranicznych poza Wspólnotą (klient z poza Europy). Z uwagi na to, iż wydanie towaru wolnego od wad będzie miało miejsce w zakresie świadczonych usług gwarancyjnych, na zasadzie wydania towaru wolnego od wad w zamian za uszkodzony sprzęt, Spółka nie identyfikuje wskazanego wydanego sprzętu jako dostawę towaru, eksportu towaru, lecz wydany sprzęt jest wydawany na zasadzie świadczonych gwarancji, które również przewidują wydanie towaru wolnego od wad.

Dokumentacja wydanego towaru wolnego od wad odbywa się na zasadzie dokumentacyjnie obojętnej pod względem zobowiązań podatkowych. Każdorazowo następuje poświadczenie wydanego sprzętu na zasadzie noty i potwierdzenia wydanego sprzętu wraz z podaniem przyczyny wymiany sprzętu na towar wolny od wad.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż wydawanie towarów jest związane ze świadczeniem usług gwarancyjnych, które są zagwarantowane w związku z każdym nabyciem sprzętu rozprowadzanego przez H., wymiana towaru na wolny od wad nie będzie sama w sobie dostawą towaru i tym samym nie będzie powstawał obowiązek w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W przedstawionej sytuacji faktycznej, Spółka zawarła umowę o świadczenie usług serwisowych w ramach gwarancji przyznanej przez kontrahenta nabywcom produkowanych przez niego towarów. W związku z powyższym, otrzymuje ona wadliwe towary celem ich naprawy bądź wymiany na wolne od wad. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą skutków podatkowych wydania niewadliwego towaru.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podstawę opodatkowania tym podatkiem, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1, po dokonaniu przysługujących podatnikowi odliczeń. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 powołanej ustawy).

W analizowanym przypadku nie zachodzą szczególne sytuacje, o których mowa w art. 21 i 22 tej ustawy. A zatem, ocena skutków podatkowych przedmiotowego wydania towaru wymaga rozważenia, czy dokonanie tej czynności powoduje powstanie przychodu bądź poniesienie kosztu uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 tej ustawy. Przykładowe przysporzenia majątkowe zaliczane do tej kategorii zostały wymienione w art. 12 ust. 1 tego aktu prawnego. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 omawianej ustawy).

Kosztami uzyskania przychodów są natomiast - na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z uwagi na ogólny charakter cytowanej definicji, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym - odrębnie normując ich potrącalność - koszty podatkowe:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że dla Wnioskodawcy wydanie towaru wolnego od wad jest elementem realizacji umowy o świadczenie usług serwisowych, zawartej z producentem towarów, czyli jedną z czynności, do wykonania których jest on zobowiązany jako serwisant. Skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych nie powstaną jednak w związku z pojedynczym wydaniem towaru, ale w związku z serwisowaniem towarów jako kompleksową usługą świadczoną przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W szczególności, opisane wydanie towaru - jako spełnienie, w imieniu producenta, roszczenia nabywcy towaru z tytułu udzielonej gwarancji - nie ma charakteru odpłatnego zbycia rzeczy. W związku z tym, jak słusznie wskazał Wnioskodawca, nie stanowi ono wydania towaru w rozumieniu art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. nie służy ustaleniu momentu powstania przychodu z odpłatnego zbycia.

Omawiana czynność nie może również zostać uznana za poniesienie kosztu uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie traktuje bowiem wydania towaru w kategoriach kosztów podatkowych.

Samo wydanie przez Wnioskodawcę towaru wolnego od wad, nie powoduje zatem skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Skutki takie powstaną w związku z całą umową o świadczenie usług serwisowych. Omawiana czynność stanowi natomiast wyłącznie jeden z elementów realizacji tej umowy.

Należy jednak zaznaczyć, że na mocy art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podatnikach ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami określającymi zasady prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Oznacza to, że Wnioskodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający określenie wysokości dochodu (straty) z tytułu świadczenia usług serwisowych, wprowadzając - zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości - do ksiąg rachunkowych danego okresu sprawozdawczego, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.