ITPB3/423-710/08/AM - Rozliczenie opcji walutowych a przychody i koszty w CIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2008 r. (data wpływu 4 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowego ujęcia zysków i strat wynikających z realizacji opcji walutowych - jest prawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2008 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podatkowego ujęcia zysków i strat wynikających z realizacji opcji walutowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła z instytucjami finansowymi (bankami) umowy, na podstawie których nabyła opcje rozliczeń transakcji w walutach obcych w założonych z góry terminach i o określonej wielkości (ilości waluty) w czasie obowiązywania umowy. Opcje te mają charakter zbliżony do tzw. opcji egzotycznych realizowanych pozagiełdowo (over the counter).

W przyjętych w umowach terminach Spółka rozlicza z instytucją finansową opcje w określonej wielkości, uzyskując z tego tytułu przychód (jeżeli poziom waluty rozliczeniowej jest niższy od zakładanego, bank uznaje rachunek Spółki na powstałą różnicę) bądź wydatek (jeżeli poziom ten jest wyższy, bank obciąża rachunek Spółki powstałą różnicą). Każda transakcja rozliczana jest odrębnie, mimo że wynika z jednej umowy zawartej na okres kilku do kilkunastu miesięcy.

Opisywane transakcje zawierane były przez Spółkę dla zmniejszenia ryzyka zmian kursów walut wpływającymi w przeszłości negatywnie na wielkość uzyskiwanych środków ze sprzedaży produktów poza granice kraju, rozliczane w walutach obcych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Spółka uzyskiwała przychody (poprzez fizyczny wpływ na jej konto) z opisanych transakcji w sytuacji, w której wartość transakcyjna waluty była niższa niż założona w umowie, w wysokości powstałej różnicy.

Z kolei w świetle art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16. Spółka ponosi koszty związane z obsługą transakcji w przypadku, kiedy kurs rzeczywisty waluty jest wyższy od określonego w umowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawa - przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Objęte powyższym przepisem przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Między przychodem a działalnością gospodarczą musi zatem istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie "związane z działalnością gospodarczą" pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Jak stanowi z kolei art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż umowy zawarte z bankami mają charakter zabezpieczający, których celem jest minimalizacja ryzyka związanego z kursem walutowym, odbijającego się negatywnie na uzyskiwanych przychodach rozliczanych w walutach obcych. Wskazana okoliczność sprawia, że przedmiotowe umowy mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki.

W kontekście powyższego, w przypadku rozliczenia konkretnej transakcji terminowej implikującej wynik dodatni (Spółka osiąga zysk) - stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy - Spółka osiąga przychód podatkowy. W przypadku jednakże rozliczenia konkretnej transakcji terminowej skutkującej wynikiem ujemnym (Spółka ponosi stratę) - stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - Spółka poniesie koszt podatkowy.

Reasumując, efekty finansowe wynikające z przedmiotowych umów zabezpieczających ryzyko kursu walutowego, w postaci zysków lub strat, stanowią odpowiednio przychody lub koszty uzyskania przychodów związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.