ITPB3/423-708/12/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie obowiązku wyodrębnienia działalności strefowej, która nie korzysta ze zwolnienia podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie obowiązku wyodrębnienia działalności strefowej, która nie korzysta ze zwolnienia podatkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 3 lipca 2007 r. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 15 listopada 2017 r. na działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych na terenie strefy usług określonych w pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego.

Podstawą wydania zezwolenia było spełnienie następujących warunków tj:

Wartość nowej inwestycji poniesionej przez Spółkę przekracza kwotę XY euro obliczoną przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków - wskazaną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy ekonomicznej.

Koszt inwestycji został poniesiony w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r. Już w 2008 r. została zakończona inwestycja na terenie Specjalnej Strefie Ekonomicznej m.in. budowa zakładu produkcyjnego i rozpoczęto produkcję zgodnie z udzielonym zezwoleniem. Produkty są sprzedawane do odbiorców z Polski i za granicę, w szczególności do wspólnika Spółki. Powstał dział sprzedaży i serwisowania produktów wytwarzanych w Strefie, zgodnie z udzielonym zezwoleniem. Spełnione zostały wszystkie warunki wskazane w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Udział środków własnych Spółki wyniósł ponad 25% całkowitych kosztów inwestycji. Z uwagi na fakt prowadzenia na terenie Strefy działalności objętej zezwoleniem i wykraczającej poza jego zakres Spółka prowadzi ewidencję rachunkową odrębnie dla tych dwóch rodzajów działalności. Dopuszczalność prowadzenia działalności wykraczającej poza zakres określony w zezwoleniu potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji podatkowej wydanej na rzecz Spółki w dniu 15 listopada 2010 r. nr ITPB3/423-471/10/AW. Spółka świadczy działalność nieobjętą zezwoleniem w zakresie m.in. renowacja maszyn i urządzeń z drugiej ręki zakupionych od klienta - lub duńskiej spółki-matki - w celu sprzedaży odnowionych maszyn innemu klientowi, naprawa i/lub konserwacja maszyn i urządzeń będących w posiadaniu klienta, o ile naprawa może zostać wykonana na ul. P, lub pod adresem klienta - w Polsce lub w innym kraju, instalacja maszyn i urządzeń sprzedawanych przez duńską spółkę matkę klientom z Polski lub z innych krajów. Spółka wystawi fakturę na duńską spółką matkę lub klientów w zależności od umowy - za czas i części.

Spółka dokonała organizacyjnego wydzielenia działalności wykonywanej na terenie strefy ekonomicznej w zakresie objętym i nie objętym zezwoleniem, tak, aby możliwe okazało się opodatkowanie dochodu uzyskanego z pośrednictwa w sprzedaży prowadzonego na rzecz wspólnika. Należy podkreślić, że obecnie Spółka płaci podatek dochodowy zarówno od dochodu generowanego zarówno z działalności strefowej jak i poza strefowej,

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na fakt spełnienia wszystkich warunków określonych w zezwoleniu i niekorzystaniu już ze zwolnienia z podatku dochodowego, bowiem Spółka płaci podatek dochodowy zarówno od dochodu generowanego zarówno z działalności strefowej jak i poza strefowej, Spółka jest nadal zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności objętej i nie objętej zezwoleniem.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że z uwagi na niekorzystanie już ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych Spółka nie jest już zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji dla działalności objętej i nie objętej zezwoleniem. Należy podkreślić, że obecnie Spółka płaci podatek dochodowy zarówno od dochodu generowanego zarówno z działalności strefowej jak i poza strefowej, odpadł zatem cel prowadzenia organizacyjnego wydzielenia działalności wykonywanej na terenie strefy ekonomicznej w zakresie objętym i nie objętym zezwoleniem. Założeniem tego wydzielenia jest bowiem możliwość określenia przychodów zwolnionych z opodatkowania dochodowym (czyli generowanych w zakresie zezwolenia) i przychodów opodatkowanych (czyli osiąganych poza zezwoleniem). Skoro Spółka w chwili obecnej nie korzysta ze zwolnienia podatku dochodowego i opodatkowuje całą działalność to brak uzasadnienia dla prowadzenia dalszej odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 punkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z ust. 4-6 wynika, że zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy a w razie cofnięcia zezwolenia podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego i do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.

Wielkość dopuszczalnej pomocy regionalnej jest obliczana biorąc pod uwagę iloczyn dwóch składników:

* maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i

* kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą. Maksymalna intensywność pomocy została określona dla danego obszaru w obowiązujących przepisach, zatem jej wysokość nie budzi wątpliwości.

Drugim składnikiem kalkulacji dopuszczalnej pomocy jest koszt inwestycji.

Przepisy wskazują, że chodzi o koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą określone w § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r., w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 236, poz. 1704 z późn. zm.)

Przepisy nie uzależniają możliwości kwalifikacji wydatków do objęcia pomocą od faktu, czy cała inwestycja jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej wskazanej w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Dlatego też użytkowanie części nieruchomości do działalności nie objętej zezwoleniem, nie stanowi podstawy do ograniczenia traktowania wydatków poniesionych przez Spółkę jako wydatku kwalifikującego się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 w związku z § 3 ww. rozporządzenia w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, będących podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe oznacza, że przedmiotowe wydatki mogą zostać w całości zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Na gruncie § 5 ust. 5 rozporządzenia, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W ocenie Spółki, powołane przepisy nakazują wydzielenie organizacyjne i prowadzenie ewidencji rachunkowych mających na celu prawidłowe ustalenie dochodu opodatkowanego oraz dochodu zwolnionego, w przypadku prowadzenia działalności na terenie SSE i poza terenem SSE. Natomiast w przypadku zakończenia inwestycji i w konsekwencji spełnienia wszystkich warunków określonych w zezwoleniu Spółka nie ma obowiązku dalszego wydzielenia organizacyjnego działalności strefowej i nieobjętej zezwoleniem. Oznacza to, że obecnie z uwagi na niekorzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego, Spółka prowadząc działalność na terenie Strefy zarówno objętą zezwoleniem jaki i inną, może prowadzić jedną wspólną, ewidencję rachunkową dla całej swej działalności. Jak wskazano powyżej celem wydzielenia organizacyjnego i odrębnej ewidencji rachunkowej jest bowiem możliwość określenia przychodów zwolnionych z opodatkowania dochodowym (czyli generowanych w zakresie zezwolenia) i przychodów opodatkowanych (czyli osiąganych poza zezwoleniem). Skoro Spółka w chwili obecnej nie korzysta ze zwolnienia podatku dochodowego i opodatkowuje całą działalność to brak uzasadnienia dla prowadzenia dalszej odrębnej ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy dokonana w niniejszej interpretacji ogranicza się do zakresu określonego w pytaniu. Jednocześnie należy wskazać, że cytowana przez Wnioskodawcę treść § 5 cytowanego rozporządzenia, dotyczy ustępu 3 wskazanego paragrafu, nie zaś ustępu 5 jak wskazano we wniosku. Powyższa omyłka nie wpływa jednak ocenę stanowiska Wnioskodawcy w omawianym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.