ITPB3/423-695/12/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-695/12/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej z mocy ustawy art. 26 ust. 1 o spółdzielniach mieszkaniowych wyodrębniła się wspólnota mieszkaniowa. Do dnia wyodrębnienia nieruchomość zarządzana była w rygorach ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Od dnia wyodrębnienia nieruchomość zarządzana jest według przepisów ustawy o własności lokali. Wspólnota Mieszkaniowa podpisała ze Spółdzielnią umowę o zarząd powierzony. W czasie, kiedy nieruchomość należała do zasobów mieszkaniowych Spółdzielni zgodnie z art. 6. ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych użytkownicy wszystkich lokali w przedmiotowej nieruchomości (zgodnie z zapisami statutu Spółdzielni oraz obowiązującymi regulaminami) gromadzili środki na funduszu remontowym, który dla tej konkretnej nieruchomości był ewidencjonowany zgodnie z art. 4 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy. Z wpłat na ten fundusz remontowy miały być wykonane na danej nieruchomości remonty, ale nie spożytkowano na remonty przedmiotowej nieruchomości całej zgromadzonej kwoty. Sprawą nierozerwalnie związaną z zasadami współżycia społecznego jest to, aby po wyodrębnieniu nieruchomości z zasobów Spółdzielni Mieszkaniowej właściciele tej wyodrębnionej nieruchomości "odzyskali" środki finansowe - pochodzące z ich własnych wpłat - niewykorzystane na remonty przedmiotowej nieruchomości. Niewykorzystane środki z tego funduszu remontowego Spółdzielnia przekazała przelewem na wyodrębniony rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej, z przeznaczeniem na fundusz remontowy. Ww. kwota przed przekazaniem została pomniejszona o należny (od Spółdzielni) podatek dochodowy od osób prawnych. Niewykorzystane środki z "nadwyżki" funduszu remontowego otrzymane od Spółdzielni, jak również środki pochodzące z bieżących wpłat współwłaścicieli nieruchomości (art. 14. pkt 1 ustawy o własności lokali) Wspólnota przeznaczy na przyszłe remonty i utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Tym samym cel wydatkowania zgromadzonych na funduszu remontowym środków (należącym już do wspólnoty mieszkaniowej) nie ulega zmianie i nadal przedmiotowe środki będą wydatkowane (zgodnie z podjętą przez wspólnotę uchwałą) na remonty i utrzymanie nieruchomości w należytym stanie technicznym, czyli na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane od Spółdzielni środki z tytułu niewykorzystanego funduszu remontowego, które Wspólnota przekazała na przyszłe remonty i utrzymanie zasobów mieszkaniowych podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wspólnoty, środki na fundusz remontowy do Spółdzielni Mieszkaniowej były wpłacane przez właścicieli lokali na przyszłe remonty danej nieruchomości, czyli na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi. Niewykorzystane środki funduszu remontowego z danej nieruchomości w Spółdzielni Mieszkaniowej zostały przekazane na rachunek Wspólnoty i są również przeznaczone na przyszłe remonty i utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym Wspólnota uważa, że powstały dochód, czyli różnica pomiędzy przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (łącznie ze środkami otrzymanymi od Spółdzielni Mieszkaniowej), a kosztami uzyskania podlega zwolnieniu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), jeżeli w określonym budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości została wyodrębniona własność wszystkich lokali, po wyodrębnieniu własności ostatniego lokalu stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, niezależnie od pozostawania przez właścicieli członkami spółdzielni.

Jeżeli więc, co wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, zaistniały okoliczności skutkujące powstaniem Wspólnoty mieszkaniowej na podstawie cytowanego przepisu, to w konsekwencji należy stwierdzić, że doszło do powstania odrębnego od Spółdzielni bytu prawnego.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym - dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencje jej działania zostały ściśle określone w ww. ustawie o własności lokali. Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. W art. 14 tej ustawy ustanowiono natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

* wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

* opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

* ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

* wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

* wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.)). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest - co do zasady - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2).

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami (...) są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, jak również inne, nie wymienione szczegółowo w ustawie zdarzenia, których skutkiem jest przyrost majątku podatnika. Bez znaczenia jest źródło pochodzenia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalności gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób.

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Wspólnoty Mieszkaniowej, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią w rozumieniu ustawy podatkowej przychód. W konsekwencji Wspólnota powinna jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych wykazywać w swoich rozliczeniach podatkowych kwoty uzyskiwane od jej członków, w tym także te przeznaczone na fundusz remontowy.

Wszelkie koszty ponoszone przez Wspólnotę, mające związek z uzyskanym przychodem są kosztami uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 powyższej ustawy wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie natomiast z treścią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

* dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

* dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Przez pojęcie "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć:

1.

budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

2.

pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno - remontowe,

3.

urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (zaliczki) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony i wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności wynika, że niewykorzystane środki z funduszu remontowego Spółdzielni, z którego następnie wyodrębnił się Wnioskodawca, przekazano przelewem na wyodrębniony rachunek bankowy Wspólnoty Mieszkaniowej, z przeznaczeniem na fundusz remontowy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że źródłem przedmiotowych środków finansowych nie jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi Wspólnoty Mieszkaniowej. Zatem, dochód z tego źródła, jako nieuzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie spełniony bowiem będzie jeden z kumulatywnych warunków wynikających z cytowanego powyżej artykułu.

Reasumując, przedmiotowe środki pieniężne nie mogą kształtować dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym, stosownie do uregulowań art. 7 ust. 1 tej ustawy, dochód powstały z tego tytułu podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym stanowisko Spółki uznać należy za nieprawidłowe.

Końcowo podkreślić trzeba, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl