ITPB3/423-684/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków na podwyższenie kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków na podwyższenie kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa w branży spedycyjno - transportowej. Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług w zakresie międzynarodowego przewozu towarów transportem kolejowym i samochodowym.

W związku z intensywnym rozwojem firmy, dla zapewnienia realizacji celów inwestycyjnych, Spółka podjęła decyzję o podwyższeniu kapitału zakładowego. Podwyższenie to wiązało się z koniecznością zmiany umowy Spółki, która musiała zostać sporządzona w formie aktu notarialnego i wpisana do rejestru sądowego.

Wobec powyższego, oprócz konieczności wniesienia wkładów na pokrycie kapitału zakładowego, operacja podwyższenia kapitału zakładowego wiązała się z określonymi wydatkami, do których można zaliczyć:

* koszty sporządzenia aktu notarialnego,

* koszty dokonania zmiany w Krajowym Rejestrze Sądowym i jego ogłoszenia w Monitorze Sądowym i Gospodarczym,

* koszty podatku od czynności cywilnoprawnych, którym jest opodatkowane podwyższenie kapitału zakładowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, w szczególności:

* wydatki związane z opłatą notarialną,

* wydatki związane z podatkiem od czynności cywilnoprawnych,

* opłata za dokonanie zmiany w KRS,

* opłata za ogłoszenie zmiany w Monitorze Sądowym i Gospodarczym,

stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy - koszty zawiązane z podwyższeniem kapitału zakładowego, (w szczególności: wydatki związane z opłatą notarialną, wydatki związane z podatkiem od czynności cywilnoprawnych, opłata za dokonanie zmiany w KRS, opłata za ogłoszenie zmiany w Monitorze Sądowym i Gospodarczym) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W opinii Spółki, koszty związane z podwyższeniem kapitału zakładowego spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów zawarta w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Celem podwyższenia kapitału zakładowego było zdobycie środków na dalszy rozwój Spółki. Istotą podwyższenia kapitału zakładowego nie był więc sam zamiar podniesienia kapitału w celu jego posiadania (kapitał zakładowy, jako cel sam w sobie), lecz starannie zaplanowane cele inwestycyjne. Uzyskanie kapitału było warunkiem sine qua non realizacji przez Spółkę rozwoju inwestycyjnego, a przez to zwiększenia przychodów.

Przychodami, z którymi wiążą się wydatki poniesione przez Spółkę, są - w tym przypadku - przychody z działalności gospodarczej finansowanej tym kapitałem. Ewentualny przychód - zdaniem Spółki - można niewątpliwe uznać za pośrednio związany z wydatkami z tytułu podniesienia kapitału zakładowego.

W ocenie Spółki, koszty zawiązane z podwyższeniem kapitału zakładowego należy zaliczyć do kategorii kosztów pośrednich, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Takie koszty, chociaż niewątpliwie związane z przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia.

W związku z tym, że wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego zostały poniesione przez Spółkę w celu osiągnięcia przychodów, a ponadto nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pośród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów) - w opinii Spółki - na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z treści cytowanej definicji wynika, że dla kwalifikacji prawnej danego wydatku zasadnicze znaczenie ma cel, w jakim został on poniesiony. Podstawową przesłanką uznania go za koszt podatkowy, jest bowiem istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Należy ponadto podkreślić, że w oparciu o kryterium stopnia powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane (tzw. koszty pośrednie).

Wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów podlegają koszty wymienione w art. 16 ust. 1 oraz koszty niespełniające warunku celowości, wynikającego wprost z treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Omawiana ustawa podatkowa nie definiuje przy tym pojęcia przychodu, a jedynie ogranicza się do kazuistycznego wypunktowania w art. 12 ust. 1 wartości majątkowych "w szczególności" zaliczanych do tej kategorii. W ustępie 4 powołanego artykułu zawarto natomiast zamknięty katalog przysporzeń majątkowych nieuznawanych za przychody podatkowe. Wśród nich ujęto przychody otrzymane na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ustawodawca wyraźnie wskazał zatem, że wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią jej przychodu podatkowego. Mają one odrębny charakter z uwagi na cel, któremu służą - zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla jej funkcjonowania.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że poniósł on wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego, takie jak: opłata notarialna, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata za dokonanie zmiany w KRS, opłata za ogłoszenie zmiany w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Istnieje zatem bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy tymi wydatkami Spółki, a jej przychodem na podwyższenie kapitału zakładowego.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód otrzymany na to podwyższenie nie stanowi jednak przychodu podatkowego. Oznacza to, że przedmiotowe wydatki nie spełniają zasadniczego warunku uznania ich za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1, tj. poniesienia w celu osiągnięcia przychodu podatkowego.

Niniejsze stanowi element przesądzający o kwalifikacji prawnej wymienionych przez Spółkę wydatków.

Wprawdzie, dalszym następstwem poniesienia tych wydatków może być wzrost poziomu osiąganych przychodów, jednakże jest to zbyt odległy związek przyczynowy, by mówić o spełnieniu przesłanki celowości ustanowionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym bardziej, że wydatki te są w sposób wyraźny i bezpośredni związane z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, stwierdzić należy, że wydatki na podniesienie kapitału zakładowego, m.in. koszty opłat notarialnych, koszty podatku od czynności cywilnoprawnych, opłata za dokonanie zmiany w KRS oraz opłata za ogłoszenie zmiany w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nie stanowią kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem związane są z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W konsekwencji, staje się bezprzedmiotowe rozstrzyganie o momencie potrącalności tych kosztów. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest bowiem możliwe ujęcie kosztu, który nie stanowi kosztu uzyskania przychodów w jakiejkolwiek dacie. Nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika zatem z błędnej kwalifikacji prawnej przedmiotowych wydatków.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15 - 950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.