ITPB3/423-674/11/PST

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji farb i lakierów. Uchwałą Zgromadzenia Wspólników Spółki podwyższony został kapitał zakładowy Spółki poprzez utworzenie nowych udziałów. Nowo utworzone udziały zostały objęte przez dotychczasowego wspólnika Spółki w postaci wkładu niepieniężnego (aportu), z tym, że wartość nominalna objętych udziałów jest niższa niż wartość dokonanego aportu. Przedmiotem aportu jest prawo do korzystania z know-how rozumianego jako zespół poufnych, istotnych i zidentyfikowanych informacji dotyczących technologii wytwarzania produktów powłokowych (dodatków, lakierów, podkładów, rozcieńczalników, środków ochrony karoserii oraz utwardzaczy). Know-how zawiera także wszelkie istotne informacje niezbędne do wytwarzania określonych produktów, w szczególności receptury, instrukcje, formularze, parametry procesów produkcyjnych, wykazy stosowanych surowców wraz z ich właściwościami, karty charakterystyki produktów, opisy ciągów technologicznych i stanowisk pracy. Know-how obejmuje także informacje dotyczące metod i parametrów stosowanych w procesie kontroli jakości produktów oraz informacje umożliwiające wytwarzanie produktów zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy i wymogami środowiskowymi.

Know-how został utrwalony na nośniku elektronicznym (płyta DVD) jako zbiór dokumentów elektronicznych usystematyzowanych dla poszczególnych produktów. Prawo do korzystania z know-how może być przeniesione przez Spółkę na rzecz innego podmiotu lub udostępnione innym podmiotom w zakresie ograniczonym czasowo i terytorialnie bez zgody wspólnika wnoszącego aportem prawo do korzystania z know-how. Spółka nabyte w drodze aportu prawo do korzystania z know-how zaliczy do inwestycji - wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości, bowiem Spółka nie będzie użytkownikiem know-how, natomiast posiadanie praw do korzystania z know-how Spółka wykorzysta do osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości know-how lub uzyskania przychodów z udostępniania i pobierania pożytków lub sprzedaży nabytego know-how. Wspólnik wnoszący aport, jako czynny i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, z tytułu wniesienia aportu w postaci prawa do korzystania z know-how wystawił fakturę VAT i czynność wniesienia przedmiotowego aportu opodatkował stawką 23%, w której wartość prawa do know-how wykazano w kwocie netto.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy w przypadku przeniesienia przez Spółkę prawa do korzystania z know-how na inny podmiot, podatkowym kosztem uzyskania przychodów w momencie przeniesienia będzie wartość prawa do know-how z dnia nabycia określona w fakturze wnoszącego aport.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeniesienia przez Spółkę prawa do korzystania, z know-how na inny podmiot, kosztem podatkowym uzyskania przychodu, zgodnie z zapisem art. 16 ust. 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie wartość know-how z dnia nabycia, bez pomniejszania o dokonane odpisy amortyzacyjne, bowiem odpisy amortyzacyjne od know-how wnoszonego w formie aportu do Spółki nie stanowią podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego wniosku wynika, że Wnioskodawca podwyższył kapitał zakładowy Spółki poprzez utworzenie nowych udziałów. Nowo utworzone udziały zostały objęte przez wspólnika Spółki w postaci wkładu niepieniężnego (aportu), z tym, że wartość nominalna objętych udziałów jest niższa niż wartość dokonanego aportu.

Spółka wskazała, że nie będzie użytkownikiem know-how, natomiast posiadanie praw do korzystania z know-how Spółka wykorzysta do osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości know-how lub uzyskania przychodów z udostępniania i pobierania pożytków lub sprzedaży nabytego know-how.

Zatem Wnioskodawca nabył prawo majątkowe w postaci prawa do korzystania know-how od Wnoszącego. W zamian Spółka wydała swoje udziały o określonej wartości nominalnej.

Należy mieć na względzie przepis art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym

od osób prawnych, zgodnie z którym, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyta nadająca się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy przedmiot aportu w postaci wartości niematerialnych i prawnych nie będzie podlegał amortyzacji, to kosztami uzyskania przychodów z jego odpłatnego zbycia będą wydatki na jego nabycie, tj. wartość nominalna wydanych przez Wnioskodawcę udziałów, która odzwierciedla poniesiony przez niego koszt nabycia.

Jeżeli jednak Spółka dokonywałaby amortyzacji przedmiotu aportu to stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast art. 16h ust. 1 pkt stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 omawianej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

Trzeba także zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1 pkt 64 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Wobec powyższego, w sytuacji gdy przedmiot aportu w postaci wartości niematerialnych i prawnych będzie podlegał amortyzacji, to kosztami uzyskania przychodów z jego odpłatnego zbycia będą wydatki na nabycie (tj. wartość nominalna wydanych przez Wnioskodawcę udziałów) pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. W myśl powyższego przepisu suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, to jest - np. odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych stanowiących know-how, wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego (art. 16 ust. 1 pkt 64 ustawy).

Reasumując stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.