ITPB3/423-670/10/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z prowadzeniem projektów, opieką nad klientami i marketingiem - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z prowadzeniem projektów, opieką nad klientami i marketingiem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest samodzielną jednostką z całkowitym kapitałem zagranicznym, w skład której nie wchodzą żadne jednostki wewnętrzne, nie doszło do połączenia z jakimkolwiek innym podmiotem od początku działalności do chwili obecnej. Przedmiot faktycznej działalności spółki to usługi informatyczne, przetwarzanie danych zarówno dla kontrahentów krajowych, wewnątrzwspólnotowych, jak i spoza Wspólnoty Europejskiej.

Aby zapewnić odpowiednią jakość usług dotyczących klientów zagranicznych, Spółka w roku 2010 korzysta ze wsparcia spółek właścicieli, ponosząc wydatki związane z powierzaniem tym spółkom zadań: prowadzenia projektów i opieki nad klientami poza granicami Polski. W tym celu zakontraktowano projekt managment przebywający bliżej klienta, którego głównym zadaniem jest komunikacja o przebiegu projektu, koOrdynacja z partnerami zagranicznymi biorącymi udział w projekcie oraz zdobywanie nowych klientów dla Wnioskodawcy. Współpraca ta daje realne korzyści, przyczyniając się do zwiększenia przychodów: przez opiekę nad klientem aktualnym i poszukiwanie nowych kontrahentów.

W związku z powyższym, Spółka poddaje analizie zagadnienie: czy takie wydatki mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych. Obecnie, z uwagi na niejednoznaczność interpretacji w zakresie usług świadczonych przez podmioty związane z głównym udziałowcem, wydatki te nie są uwzględnianie dla celów obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za rok 2010. Z uwagi na okoliczność, że współpraca zaczęła już przynosić realne efekty, Spółka może z całą pewnością stwierdzić zasadność korzystania z usług spółek właścicieli i zdecydowała się wystosować zapytanie, czy w opisanej sytuacji może bezpiecznie uwzględnić je w kosztach podatkowych w roku 2010 (dotyczą przychodów osiąganych w roku 2010) i w latach następnych (dotyczące przychodów osiąganych w kolejnych latach).

Przedstawiając szczegóły współpracy z właścicielami, Wnioskodawca wskazał, że ich główne zadanie to wynikające z umów: spotkania z klientami z reguły 1-2 razy w miesiącu, rozmowa na temat planów, problemów, stopnia zaawansowania rozwoju projektów, przesunięcia terminów, czyli wszystko to, co dotyczyć ma pomocy w zarządzaniu projektami. Wymierność oceny skuteczności przy tego rodzaju usługach nie jest prosta, jednak pomoc w zarządzaniu projektami i agresywniejszy - bo świadczony także na docelowych rynkach zagranicznych - marketing pozwala uzyskać nowe kontrakty i monitorować za pośrednictwem innego podmiotu realizację umów trwających.

Mając na uwadze złożoność zagadnienia i fakt, że transakcje pomiędzy udziałowcem a spółką są rejonem podlegającym szczególnej uwadze fiskusa, z uwagi na niejednoznaczność interpretacji podatkowych w tym zakresie, Wnioskodawca zdecydował się wstrzymać z decyzją uwzględnienia w kosztach faktur za wyżej opisane usługi do czasu uzyskania opinii Krajowej Informacji Podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z prowadzeniem projektów, opieką nad klientami oraz marketingiem, świadczone przez spółki właścicieli w zakresie opisanym w stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania przychodu z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z prowadzeniem projektów, opieką nad klientami oraz marketingiem, świadczone przez spółki właścicieli w zakresie opisanym w stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania przychodu z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych. Jednakże z decyzją ich uwzględnienia dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Spółka wstrzymuje się do czasu uzyskania interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka prowadząca działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych i przetwarzania danych świadczonych dla kontrahentów krajowych i międzynarodowych, ponosi wydatki z tytułu korzystania ze wsparcia podmiotów powiązanych (spółek właścicieli). Podmioty powiązane realizują na rzecz Wnioskodawcy określone umownie zadania w zakresie:

* prowadzenia projektów i opieki nad klientami (działania obejmujące komunikację o przebiegu projektu i koordynację z partnerami zagranicznymi biorącymi udział w projekcie, w szczególności: spotkania z klientami 1-2 razy w miesiącu, rozmowy na temat planów, problemów, stopnia zaawansowania rozwoju projektów, przesunięcia terminów, czyli wszystko, co dotyczy pomocy w zarządzaniu projektami i monitorowania realizacji umów);

* działań marketingowych (uzyskiwania nowych kontraktów, zdobywania nowych klientów).

W związku z powyższym, Wnioskodawca rozważa, czy wydatki związane z prowadzeniem projektów, opieką nad klientami oraz marketingiem, świadczone przez podmioty powiązane (spółki właścicieli) stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Jak wskazuje, złożoność zagadnienia, istniejące powiązania między podmiotami oraz "niejednoznaczność interpretacji podatkowych w tym zakresie", budzą jego wątpliwości odnośnie możliwości "bezpiecznego" zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zatem wyjaśnić, ze zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

* zostały poniesione przez podatnika,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Do pierwszej z wymienionych kategorii należą takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Katalog wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter zamknięty.

Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów, ustawodawca wymienił m.in. - w art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy - koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Przepis ten odnosi się do sfery kontaktów podatnika z jego kontrahentami, klientami, partnerami biznesowymi.

Zgodnie z definicją słownikową, reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (por. Uniwersalny Słownik Języka Polskie pod red. St. Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007). Słowo to pochodzi od łacińskiego "repraesentatio", co oznacza "wizerunek". Jak zatem wynika z wykładni językowej powołanego przepisu, reprezentację należy rozumieć jako występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Działania te ułatwiają nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów handlowych, w tym poprzez budowanie osobistych relacji, a ich zasadniczym celem jest kształtowanie wizerunku przedsiębiorcy jako zasobnego, godnego zaufania partnera biznesowego.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka ponosi wydatki związane z zarządzaniem projektami realizowanymi na rzecz klientów i zapewnieniem wysokiej jakości obsługi tych kontrahentów. Ww. wydatki służą uzyskiwaniu przychodów z tytułu umów zawartych z klientami. Spełniają zatem określoną w art. 15 ust. 1 przesłankę celowości ich ponoszenia.

Wnioskodawca ponosi również koszty działań marketingowych prowadzonych na jego rzecz na rynkach zagranicznych przez podmioty powiązane, mających na celu pozyskiwanie nowych kontraktów. Koszty tego rodzaju działań - jako nakierowane na zdobywanie nowych klientów - niewątpliwie mają na celu uzyskiwanie przychodów.

Jednocześnie, z przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby działania prowadzone w imieniu Spółki wobec klientów i potencjalnych klientów miały charakter reprezentacji. Wobec powyższego opisane wydatki nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie zachodzą również przesłanki takiego wyłączenia określone w pozostałych punktach art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Wobec powyższego, koszty opisanego wsparcia spełniają przesłanki materialnoprawne zaliczenia ich do kategorii kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - są ponoszone przez Wnioskodawcę w celu uzyskania przychodów i nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1. Co do zasady, koszty te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Co więcej, wydatki związane z zarządzaniem projektami realizowanymi na rzecz klientów i opieką nad tymi klientami w trakcie realizacji kontraktu można przypisać bezpośrednio do przychodów z poszczególnych umów. Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Oznacza to, że Spółka może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów roku podatkowego 2010 ww. wydatki dotyczące przychodów osiągniętych w tym roku podatkowych (odnoszące się do tych przychodów, mające bezpośrednio na celu uzyskanie tych przychodów, bezpośrednio związane z tymi przychodami), a w następnych latach podatkowych - koszty dotyczące przychodów tych lat podatkowych.

O bezpośrednim związku przyczynowym nie można natomiast mówić w przypadku kosztów działań marketingowych, nakierowanych na zdobywanie nowych klientów. Tego rodzaju wydatki w sposób ogólny służą celom działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę - nie można ich przyporządkować do jego konkretnych przychodów. Powinny być zatem kwalifikowane jako tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów. Stosownie do art. 15 ust. 4d omawianej ustawy podatkowej, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli natomiast koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Wobec powyższego, Wnioskodawca może ujmować opisane koszty marketingowe w kosztach uzyskania przychodów w roku ich poniesienia, z zastrzeżeniem sytuacji, gdy koszt działań marketingowych ponoszony w danym roku podatkowym dotyczy działań, które będą realizowane w okresie przekraczającym rok podatkowy, a nie ma możliwości określenia, jaka część tych kosztów dotyczy danego roku podatkowego - wówczas zastosowanie ma art. 15 ust. 4d zdanie drugie analizowanej ustawy.

Z uwagi na podnoszone przez Wnioskodawcę wątpliwości odnośnie możliwości "bezpiecznego" zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy ponadto wyjaśnić, jaki wpływ na problem ich kwalifikacji podatkowej ma okoliczność, że opisane wsparcie jest realizowane przez podmioty powiązane z Wnioskodawcą.

Jak słusznie zauważyła Spółka, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera szczególne regulacje dotyczące transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi. Ustawodawca uznał, że istnienie pewnego rodzaju powiązań, może wpływać na warunki transakcji gospodarczych pomiędzy podmiotami w sposób prowadzący do wykazywania przez nie dochodów niższych od tych, jakich należałoby oczekiwać w przypadku analogicznych transakcji pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Wprowadził w związku z tym możliwość określenia dochodów podatnika w wartościach innych niż wynikające z treści transakcji, jakie realizuje z podmiotami powiązanymi.

I tak, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli:

a jeżeli nie jest możliwe zastosowanie ww. metod, stosuje się metody zysku transakcyjnego.

Jak wynika z powołanych przepisów, w określonych przez ustawodawcę sytuacjach transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, właściwym organom przysługują środki prawne pozwalające na ustalenie (oszacowanie) dochodu podatnika o wartości odmiennej niż wartość dochodu ustalona na podstawie warunków transakcji ustalonych przez podmioty powiązane.

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, można stwierdzić, że zaliczenie przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy może wiązać się z ryzykiem oszacowania wartości tych kosztów (jako elementu dochodu) przez właściwe organy, jeżeli spełniona jest następująca przesłanka materialnoprawna - w wyniku powiązań istniejących pomiędzy Wnioskodawcą i podmiotami realizującymi usługi wsparcia (tj. zarządzanie projektami, opiekę nad klientami oraz działania marketingowe), zostały ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, co ma wpływ na dochody wykazywane przez Wnioskodawcę w związku z tymi umowami. A contrario, w przypadku braku zaistnienia powyższej przesłanki, nie ma podstawy prawnej dla szacowania dochodu (w tym wartości kosztów uzyskania przychodów) Wnioskodawcy w oparciu o przepisy art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konieczne jest przy tym zaznaczenie, że zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Stosownie do art. 9a ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku transakcji dokonywanych między podmiotami powiązanymi, obowiązek powyższy obejmuje transakcję lub transakcje, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Należy również podkreślić, że samo spełnienie określonych w powoływanych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłanek materialnoprawnych rozliczenia wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę jako kosztów uzyskania przychodów, nie jest wystarczające dla "bezpiecznego" rozliczenia tych kosztów dla celów podatkowych, rozumianego jako brak możliwości zaistnienia negatywnych konsekwencji podatkowych dla Wnioskodawcy w związku z tą czynnością.

Należy bowiem wyjaśnić, że potrącając określony wydatek jako koszt uzyskania przychodów, podatnik stosuje przepis prawa podatkowego o charakterze materialnoprawnym - uznaje, że zaistniałe po jego stronie okoliczności wypełniają hipotezę określonej normy prawnej (mieszczą się w zakresie zastosowania danej normy prawnej/ danego przepisu). Podejmując decyzję o zastosowaniu danego przepisu prawa podatkowego, podatnik musi liczyć się jednak z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności, jaka może się pojawić na etapie ewentualnych postępowań podatkowych lub kontrolnych.

Zasady udowadniania okoliczności faktycznych w postępowaniu podatkowym normuje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Na mocy art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami takimi mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej). Stosownie do art. 187 § 1 ww. aktu prawnego, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Ocena kwestii udowodnienia danej okoliczności jest dokonywana na podstawie całości zgromadzonych dowodów (art. 191 tej ustawy).

Udowodnienie prawidłowości zaliczenia przez Spółkę całości opisanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów może zatem wymagać w szczególności udowodnienia: treści stosunku prawnego łączącego Wnioskodawcę z podmiotami realizującymi wsparcie, poniesienia wydatków, rzeczywistego wykonania usług, związku wydatków ze sferą przychodów Spółki, charakteru realizowanych działań, a także braku okoliczności uniemożliwiających uznanie całości przedmiotowych kosztów za koszty uzyskania przychodów.

Ocena kwestii wystarczającego udokumentowania przez Wnioskodawcę prawidłowości dokonywanych rozliczeń podatkowych, podobnie jak dokonanie ewentualnych ustaleń w zakresie istnienia przesłanek uzasadniających szacowanie dochodu tego podmiotu na podstawie art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest możliwa wyłącznie w ramach stosownych postępowań prowadzonych przez właściwe organy podatkowe lub kontrolne. Czynności te nie mogą zostać dokonane w ramach postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo ocenił, że w analizowanym stanie faktycznym, wydatki związane z prowadzeniem projektów, opieką nad klientami oraz marketingiem, świadczonymi przez podmioty powiązane (spółki właścicieli) stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niemniej jednak, dla "bezpiecznego" uwzględnienia przedmiotowych wydatków w kosztach podatkowych istotne jest nie tylko spełnienie warunków wynikających z ww. przepisu (tj. poniesienia wydatków przez Wnioskodawcę, celowości ich ponoszenia, braku wyłączenia tych wydatków z kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ww. ustawy), ale także brak zaistnienia przesłanek szacowania dochodu Wnioskodawcy, określonych w art. 11 omawianej ustawy oraz możliwość udowodnienia przez Wnioskodawcę prawidłowości dokonanej czynności ujęcia wydatków (o określonej wartości) w kosztach uzyskania przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 - 219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.