ITPB3/423-662/08/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2008 r. (data wpływu 4 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z prowadzeniem kantyny pracowniczej - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2008 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z prowadzeniem kantyny pracowniczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest właścicielem obiektu hotelowego, w którym pracuje około 260 pracowników. Pracownicy hotelu (pracownicy operacyjni, tj. kucharze, kelnerzy, ochroniarze oraz pracownicy działów administracyjnych) mogą korzystać z posiłków wydawanych w kantynie pracowniczej po zgłoszeniu tego faktu w dziale kadr hotelu. Kantyna prowadzona jest w oddzielnym pomieszczeniu. Dział kadr jest zobowiązany do comiesięcznego wydawania "kartek obiadowych" osobom, które zgłosiły chęć korzystania z obiadów pracowniczych. Na koniec miesiąca Spółka rozlicza koszty kantyny, tj. koszty zużytych produktów i materiałów i dzieli je po równo na pracowników. Koszt obiadów jest różnicowany z uwzględnieniem harmonogramów pracowniczych, urlopów wypoczynkowych i chorobowych (pod warunkiem, że ta część niewykorzystanych kartek obiadowych zostanie zwrócona do działu kadr). Kantyna nie prowadzi całodziennej ewidencji, kto skorzystał z posiłków, a kto nie, dlatego kwota doliczana do przychodów pracowniczych to ryczałt, uwzględniający ww. korekty. Prawo pracowników do korzystania z posiłków hotelu wynika z regulaminu pracy, jak i ze standardów obowiązujących w korporacji, do której Spółka należy. Przywilej bezpłatnych posiłków dla pracowników funkcjonuje w hotelu od początku prowadzonej działalności, czyli od 16 lat. Ponadto kantyna jest prowadzona w celu zmotywowania pracowników do lepszej pracy i podwyższenia ich wydajności. Zakupy materiałów i produktów dokonywane są jednocześnie do kantyny pracowniczej i do sprzedaży prowadzonej w punktach gastronomicznych Spółki. W trakcie miesiąca wydawane są z magazynu produkty do przygotowywania posiłków dla pracowników. Każde wydanie jest ewidencjonowane, dzięki czemu Spółka może wyodrębnić koszty związane z prowadzeniem stołówki. Koszty te obecnie nie stanowią kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie:

Czy Spółka powinna kwalifikować koszty związane z prowadzeniem stołówki do grupy kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych na rzecz swoich pracowników, tj. zarówno wydatki bezpośrednie wynikające z zatrudnienia, jak i pośrednie stanowią koszty uzyskania przychodów, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, a pomiędzy poniesionym wydatkiem na rzecz pracownika a przychodem osiąganym przez Spółkę istnieje związek przyczynowo-skutkowy. W przedstawionym stanie faktycznym można uznać, że prawidłowo udokumentowane wydatki na sfinansowanie wyżywienia pracownikom, w tym przypadku na prowadzenie kantyny, stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów, ponieważ są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów i nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) - dalej: ustawa - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W odniesieniu do wydatków związanych z prowadzeniem kantyny pracowniczej należy podkreślić, że w katalogu przepisu art. 16 ust. 1 ustawy nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, mogą one stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, jeśli spełniają dyspozycję art. 15 ust. 1.

Mając na uwadze powyższe, a także z uwagi na fakt, że ustawa wyraźnie nie wskazuje przynależności przedmiotowego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów, jego ocena prawna wymaga odniesienia się do ogólnej definicji art. 15 ust. 1 ustawy. Należy zatem zbadać, czy ponoszone przez Spółkę koszty związane z prowadzeniem kantyny mają wpływ na powstawanie, zwiększanie bądź też możliwość powstania przychodu Spółki.

W obiektywnej ocenie przedstawionego stanu faktycznego organ podatkowy podziela stanowisko Wnioskodawcy, iż zapewnienie pracownikom bezpłatnych posiłków w miejscu powinno przełożyć się na podwyższenie ich wydajności oraz wzmocnienie motywacji pracowników do jak najlepszego świadczenia pracy. Należałoby z kolei w takim przypadku oczekiwać pozytywnego przełożenia na efektywność wykonywanej przez nich pracy, a co za tym idzie na poziom przychodów osiąganych przez Spółkę. Oznacza to, że poniesienie przedmiotowych wydatków znajduje racjonalne uzasadnienie jako dążenie do osiągania przychodów lub powiększania poziomu przychodów uzyskiwanych przez Spółkę. W tym kontekście mamy do czynienia z pośrednimi kosztami uzyskania przychodów.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym koszty związane z prowadzeniem kantyny pracowniczej, zapewniającej pracownikom na mocy zakładowego regulaminu pracy możliwość skorzystania z bezpłatnych posiłków, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów Spółki.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.