ITPB3/423-661b/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie ustalenia skutków podatkowych w związku z udzieleniem poręczenia kredytu bankowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie ustalenia skutków podatkowych w związku z udzieleniem poręczenia kredytu bankowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka funkcjonuje w grupie kapitałowej. Prowadząc działalność gospodarczą podmioty będą realizować różnego rodzaju przedsięwzięcia, których źródłem finansowania będą kredyty bankowe. Banki wymagają zabezpieczenia udzielanych kredytów. W związku z powyższym, aby spełnić ten wymóg, spółki zamierzają udzielać sobie wzajemnie poręczeń i gwarancji. Podatnik może występować zarówno w roli udzielającego poręczenia, jak i otrzymującego poręczenie. Za udzielenie poręczeń spółki nie przewidują wypłaty wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielanie lub uzyskanie poręczeń kredytów bez wynagrodzenia rodzi dla Spółki skutki w podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie skutków podatkowych związanych z udzieleniem poręczenia kredytu bez wynagrodzenia. Wniosek Spółki w zakresie skutków podatkowych dotyczących uzyskania poręczenia kredytu bez wynagrodzenia zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Spółki udzielenie poręczenia kredytu nie będzie powodować żadnych skutków podatkowych na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem Spółka nie będzie otrzymywać z tego tytułu żadnych korzyści, nie będzie angażować własnych aktywów, a zatem nie wystąpią żadne przesłanki, które uzasadniałyby ustalenie przychodu do opodatkowania po stronie Wnioskodawcy, jako podmiotu udzielającego poręczenia.

Na potwierdzenie stanowiska zawartego we wniosku, Spółka powołuje również interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak IP-PB3-423-679/08-2/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Artykuł 15 ust. 1 powyższej ustawy stanowi z kolei, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, iż podatnik funkcjonuje w grupie kapitałowej, w której podmioty realizując różnego rodzaju przedsięwzięcia, korzystać będą z kredytów bankowych. Banki wymagają zabezpieczenia udzielanych kredytów, w związku z czym, spółki zamierzają udzielać sobie wzajemnie poręczeń i gwarancji, za które nie przewidują wynagrodzenia. Podatnik może występować zarówno w roli udzielającego poręczenia, jak i otrzymującego poręczenie. Usługa poręczenia to działania prawno - ekonomiczne zmierzające do zagwarantowania kredytodawcy możliwości skutecznej windykacji należności od kredytobiorcy. Poręczenie jest umową, na mocy której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela (banku) wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. W przedmiotowej sprawie zabezpieczeniem będzie zobowiązanie się jednej ze spółek z grupy, poprzez wyrażenie jej pozytywnej woli spłaty zobowiązania, wynikającego z umowy o kredyt bankowy, na wypadek nie wywiązania się z tej umowy przez inną spółkę z grupy.

Wskazać należy, iż przedmiotowe poręczenie, udzielone przez Spółkę, stanowić będzie jedynie zabezpieczenie umowy kredytowej, poprzez zobowiązanie się przez Wnioskodawcę do spłaty zobowiązania, wynikającego z umowy, na wypadek nie wywiązania się z niej przez inną spółkę z grupy. Spółka zobowiązana będzie do wykonania umowy dopiero, gdy dłużnik jej nie wykona. Zatem przyjąć należy, że w momencie poręczenia kredytu bankowego, Wnioskodawca nie poniesie z tego tytułu żadnych kosztów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w związku z tym, iż nie pobierze wynagrodzenia z tytułu tego poręczenia, nie uzyska również przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, udzielenie przez Spółkę poręczenia kredytu bankowego bez wynagrodzenia nie będzie powodować żadnych skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.