ITPB3/423-638/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z pozyskaniem dotacji ze środków unijnych - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków związanych z pozyskaniem dotacji ze środków unijnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2010 r. Spółka podpisała umowę z firmą doradczą, która zobowiązała się wykonać dokumentację aplikacyjną w ramach poddziałania 1.1.2 "Inwestycje w małe i średnie przedsiębiorstwa" Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 w celu pozyskania środków na finansowanie inwestycji związanej z budową nowego zakładu: hali produkcyjnej z częścią socjalno-biurową oraz zakup maszyn i urządzeń.

Wynagrodzenie firmy doradczej będzie się składać z dwóch części:

Celem uzyskania dotacji jest finansowanie środków trwałych związanych z nową inwestycją i zwiększeniem rozmiarów działalności Spółki, poprzez zwiększenie asortymentu produkcji i zwiększenie sprzedaży.

Koszty związane z przygotowaniem wniosku o dotację Spółka finansuje z własnych środków i nie będą one pokryte z dotacji.

Spółka poniosła też koszty opracowania opinii o innowacyjności projektu inwestycyjnego. Opinia o innowacyjności została wykorzystana przy opracowaniu wniosku, o którym mowa w opisie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty opracowania wniosku o dotację i dodatkowych opinii stanowią koszty uzyskania przychodów jako koszty pośrednie potrącane w całości w dacie ich poniesienia, bez względu na fakt, czy dotacja będzie przyznana czy nie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z procesem składania wniosku o dotację - sporządzenie i złożenie wniosku, koszty dodatkowych opinii w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego są bez wątpienia ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów. Bez względu na fakt, czy dotacja zostanie przyznana czy nie, stanowią w związku z tym koszt uzyskania przychodu.

Wniosek ma na swym celu uzyskanie dotacji, która posłuży finansowaniu środków trwałych i w konsekwencji doprowadzi do osiągnięcia większego przychodu. Nie ma jednak możliwości wskazania, jakiemu konkretnie przychodowi będzie odpowiadał poniesiony wydatek. Dlatego w ocenie Spółki wydatek ten powinien zostać zakwalifikowany do kosztów pośrednich związanych z ogólnymi kosztami funkcjonowania Spółki. Tym samym wydatek ten nie podniesie wartości inwestycji, a ponadto koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia - zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na tej podstawie koszt, o którym mowa w pytaniu, powinien być potrącony w dacie poniesienia.

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie związane jest z prowadzeniem działalności. Koszty sporządzenia wniosku o dotację z Unii Europejskiej należy więc zakwalifikować do kosztów pośrednich związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* zostać właściwie udokumentowany,

* nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać celowość wydatku, tj. istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). W przypadku tych pierwszych, poniesienie wydatku przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstały związane z nimi przysporzenia. Kosztów pośrednich nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Do tej kategorii należą w szczególności tzw. koszty ogólne funkcjonowania podatnika - niezwiązane z konkretnymi przysporzeniami podmiotu, ale niezbędne dla prowadzenia działalności, w ramach której uzyskuje przychody.

W przedstawionym stanie faktycznym, w związku z ubieganiem się o dotację, Wnioskodawca korzysta z usług firmy doradczej, która opracowuje wniosek o przyznanie dotacji i przygotowuje stosowną dokumentację (zobowiązała się wykonać dokumentację aplikacyjną). Środki otrzymane z dotacji mają być przeznaczone na finansowanie inwestycji związanej z budową nowego zakładu: hali produkcyjnej z częścią socjalno-biurową oraz zakup maszyn i urządzeń.

W opisywanym przypadku, wydatki na opracowanie dokumentacji aplikacyjnej (przygotowanie wniosku o dotację, opracowanie dodatkowych opinii) stanowią koszty związane z pozyskaniem środków na inwestycję (budowę nowego zakładu: hali produkcyjnej z częścią socjalno-biurową oraz zakup maszyn i urządzeń). Należy je więc powiązać z ogólną działalnością Wnioskodawcy. Przedmiotowych wydatków nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przysporzeniami Wnioskodawcy. Są jednak racjonalnie uzasadnione w kontekście jego funkcjonowania i prowadzenia działalności gospodarczej. Obiektywnie oceniając, spełniają przesłankę celowości z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W sposób pośredni mogą przyczyniać się do osiągania przychodów przez Spółkę. Dlatego też należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Przedmiotowe wydatki, jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów potącalne w dacie poniesienia stosownie do postanowień przepisu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów - w myśl art. 15 ust. 4e ustawy podatkowej - uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.