ITPB3/423-635/12/PST

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.), uzupełnionego w dniu 14 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu wytworzenia na dzierżawionej nieruchomości produktów roślinnych oraz ich sprzedaży - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu przychód wytworzeniana dzierżawionej nieruchomości produktów roślinnych oraz ich sprzedaży. Wniosek został uzupełniony w dniu 14 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca został utworzony w dniu 15 marca 2002 r. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przetwarzania i konserwowania owoców i warzyw (PKD 10.39.Z). W dniu 30 grudnia 2011 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie umowę dzierżawy nieruchomości rolnej o powierzchni 659,7916 ha, na podstawie której otrzymał przedmiotową nieruchomość do korzystania i pobierania pożytków. Na powierzchni przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca uprawia groch. Działalność w tym zakresie umieszczona jest wśród statutowych przedmiotów działalności Wnioskodawcy (PKD-01 13 Z uprawa warzyw, włączając melony oraz uprawa roślin korzeniowych i roślin bulwiastych). Właścicielem zebranego grochu jest Wnioskodawca. Zebrany groch jest przez Wnioskodawcę mrożony a następnie sprzedawany jako mrożonki.

W uzupełnieniu Spółka wskazała, że dokonuje jedynie mrożenia i sprzedaży mrożonego grochu "luzem". Wnioskodawca nie pakuje mrożonek ani nie poddaje ich jakiejkolwiek obróbce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę z tytułu zawartej w dniu 30 grudnia 2011 r. umowy dzierżawy (a więc do przychodów osiągniętych w skutek wytworzenia na dzierżawionej nieruchomości produktów roślinnych i ich sprzedaży) zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy na zadane pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Wnioskodawca podniósł, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych: "Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej...". Działalnością (zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych "jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb,...".

Działalność Wnioskodawcy - uprawa dzierżawionej nieruchomości i uzyskanych z niej zbiorów - nie mieści się w zakresie, zdefiniowanej powyżej, działalności rolniczej. Tym samym uznać należy, iż do przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę z tytułu zawartej w dniu 30 grudnia 2011 r. umowy dzierżawy (a więc do przychodów osiągniętych w skutek wytworzenia na dzierżawionej nieruchomości produktów roślinnych) będą miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych działalność rolniczą definiuje przepis art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - dalej: ustawa, który stanowi, iż działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

* licząc od dnia nabycia.

Z treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, iż przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 3 ustawy).

W myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą dla potrzeb tej ustawy, jest wszelka produkcja roślinna i zwierzęca (z zastrzeżeniem ust. 3) w stanie nieprzetworzonym, określonym tu jako naturalny, wykorzystująca materiał roślinny lub zwierzęcy pochodzący z własnych upraw, hodowli, chowu oraz wykorzystująca materiał roślinny i zwierzęcy nabyty od innych producentów. W przypadku nabycia przez podatnika roślin lub zwierząt od innych producentów, okresy ich przetrzymywania, w których następuje ich biologiczny wzrost (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) - nie mogą być krótsze niż określone w ww. art. 2 ust. 2 ustawy, by można uznać tą działalność za działalność rolniczą.

Przez wytwarzanie należy rozumieć działalność, która skutkuje powstaniem produktów roślinnych lub zwierzęcych. Ustawa wymaga, aby produkty te były w stanie nieprzetworzonym.

Produkt przetworzony to taki, który na skutek zastosowania względem niego określonych procesów technologicznych nabrał nowych cech, właściwości. Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się zasadniczo od stanu, w jakim produkt znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu.

Produkt zwierzęcy lub roślinny ma pochodzić z własnej uprawy, hodowli lub chowu. Przez "własną" należy rozumieć w tym wypadku samodzielną i na swój rachunek prowadzoną uprawę, hodowlę lub chów.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. W świetle art. 48 Kodeksu cywilnego drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania stanowią część składową gruntu. Chodzi tu o takie zasadzenie lub zasianie, które ma na celu uprawę (wegetację) drzew lub roślin tam, a nie takie, którego celem jest przemijające związanie z gruntem, jak np. materiału szkółkarskiego czy sadzonek w gospodarstwie ogrodniczym, przeznaczonych do bieżącej sprzedaży. Tego rodzaju bowiem drzewa i rośliny stają się własnością nabywcy zanim zostaną wyjęte z ziemi. Rośliny i drzewa pozostają częściami składowymi przez okres wegetacji. Natomiast później podlegają - z zachowaniem zasad prawidłowej gospodarki odłączeniu od gruntu jako jego pożytki naturalne. Zasadniczo własność odłączonych rzeczy przysługuje właścicielowi rzeczy macierzystej. Dotyczy to w szczególności pożytków naturalnych rzeczy.

W ramach odrębnego stosunku prawnego (użytkowania, dzierżawy) własność pożytków może przypadać innej osobie.

Należy zauważyć, iż ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.

Zakresu wyłączenia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy nie stosuje się natomiast do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej zalicza się przychody pochodzące (a nie "związane") z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 ustawy. Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących, np. z działalności przetwórczej płodów rolnych czy świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą. Przychody z takich rodzajów działalności, jako przychody pochodzące z innej niż rolnicza działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W oparciu o powyższe, stwierdzić należy, że przychody z działalności rolniczej - poza dochodami z działów specjalnych produkcji rolnej - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Natomiast naruszenie zakresu działalności rolniczej oraz sposobu w jaki winna być wykonywana, stanowi o konieczności poddania zakresowi przedmiotowemu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodów z czynności, wykraczających poza ustawowy zakres działalności rolniczej. W konsekwencji, działalność pozarolnicza (w tym działy specjalne produkcji rolnej) objęta została podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy uznać, że prowadzona przez Wnioskodawcę uprawa grochu (prace związane z uprawami rolnymi, polegające na uprawie grochu wytwarzaniu produktu roślinnego (bez jakiejkolwiek obróbki) w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw na dzierżawionej nieruchomości) oraz sprzedaż mrożonego grochu "luzem" będzie mogła zostać zakwalifikować do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy, niezaliczonej do działów specjalnych produkcji rolnej. W konsekwencji, do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Spółki, w świetle którego otrzymane przychody z tytułu wytworzenia na dzierżawionej nieruchomości rolnej produktów roślinnych, tj. grochu, który nie jest ani pakowany, ani poddawany jakiejkolwiek obróbce, jest jedynie mrożony i sprzedawany "luzem" będzie stanowiło źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, uznać należy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.