ITPB3/423-630c/08/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Spółkę darowizn od wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Spółkę darowizn od wspólników, uzupełniony pismem Spółki z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 27 listopada 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Rokiem podatkowym Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Do dnia 30 września 2008 r. zajmował się działalnością gospodarczą w zakresie wynajmu samochodów osobowych. Spółka ma zamiar zakończyć przedmiotową działalność w miesiącu październiku 2008 r. Rozpoczęła wyprzedaż posiadanych samochodów osobowych. Pomimo nieprowadzenia działalności gospodarczej oraz nieuzyskiwania przychodów, z wyjątkiem ewentualnych przychodów z tytułu sprzedaży majątku, Spółka nie jest likwidowana, ani też nie jest ogłoszona jej upadłość. Aktualnie zatrudnia na umowę o pracę dwie osoby - prezesa zarządu oraz prokurenta. W wynajmowanym budynku w B., przy ul. K. znajduje się jej siedziba i są przechowywane wszelkie dokumenty związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą (akta osobowe, dokumenty księgowe, itp.). Pomimo nieprowadzenia od miesiąca października 2008 r. działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi stałe wydatki miesięczne w kwocie około 2 671 zł 52 gr, tj.:

W 2005 r. Wnioskodawca wynajął spółce z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność pod firmą "A.", z siedzibą w W. maszyny do produkcji tworzyw sztucznych, stanowiące jego własność. Przedmiotowa umowa została zerwana w roku podatkowym 2006 z powodu niepłacenia czynszu przez najemcę, a Sąd Rejonowy nakazem z dnia 27 maja 2008 r. w postępowaniu upominawczym nakazał najemcy zapłatę Spółce kwoty brutto 47 390 zł (netto w kwocie 38 844 zł 27 gr) z tytułu zaległego czynszu, który to czynsz na podstawie wystawionych faktur VAT został ujęty przez Spółkę w roku podatkowym 2005 oraz 2006 w księgach podatkowych oraz zadeklarowany jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w poszczególnych latach podatkowych. Sąd Rejonowy powyżej opisanemu nakazowi w dniu 16 września 2008 r. nadał tytułu wykonawczy. Przedmiotowy wyrok opatrzony klauzulą wykonalności Wnioskodawca przesłał w dniu 15 października 2008 r. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym, który to komornik jest właściwy miejscowo dla dłużnika, celem wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Jednocześnie, w związku z wszczęciem postępowania egzekucyjnego, w księgach rachunkowych Spółki w miesiącu październiku 2008 r. zaksięgowano odpisy aktualizacyjne od należności za czynsz nieopłacony przez "A." Sp. z o.o. na łączną kwotę brutto 47 390 zł.

Działalność Jednostki była częściowo finansowana przez jej wspólników. Między innymi, wspólnik Andrzej P. w dniu 7 października 2004 r. pożyczył Spółce kwotę 50 000 zł (termin spłaty pożyczki 6 października 2010 r.) oraz w dniu 28 października 2008 r. - kwotę 40 000 zł (termin spłaty pożyczki 6 października 2010 r.). Od przedmiotowych pożyczek przysługuje mu oprocentowanie. Z uwagi na trudną sytuację finansową Spółki, Andrzej P. zamierza - za zgodą zgromadzenia wspólników - podarować jej ww. pożyczki wraz z należnym na dzień darowizny oprocentowaniem. W związku z nieprowadzeniem działalności przez Jednostkę, wspólnicy mają zamiar wszcząć postępowanie likwidacyjne. Koszty likwidacji, wobec braku własnych środków finansowych Spółki oraz majątku możliwego do sprzedaży, mają być sfinansowane darowiznami wspólników, za zgodą Walnego Zgromadzenia.

W uzupełnieniu z dnia 26 listopada 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że w dniu 25 listopada 2009 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników podjęło uchwałę o rozwiązaniu Spółki. Rozpoczęta została jej likwidacja.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego i drugiego zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie środki pieniężne uzyskane przez Spółkę z tytułu dokonanych na jej rzecz darowizn, czy to z tytułu darowizn pieniężnych na jej bieżące funkcjonowanie, czy też darowizn z tytułu podarowania Spółce przez wspólnika środków finansowych należnych z tytułu pożyczek udzielonych Jednostce w roku 2004 wraz z należnym pożyczkobiorcy oprocentowaniem, stanowić będą, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy.

W treści wniosku, Jednostka opisała dwie sytuacje otrzymywania przez nią przysporzeń majątkowych:

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, należy wyjaśnić, że czynność określona przez Wnioskodawcę jako "podarowanie pożyczki wraz z należnym na dzień darowizny oprocentowaniem" stanowi w istocie umorzenie ciążącego na Spółce zobowiązania z tytułu umowy pożyczki. "Darując" Jednostce pożyczkę wraz z odsetkami, wspólnik zwalnia ją tym samym z długu. W myśl bowiem art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym na dzień złożenia wniosku, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i art. 14, jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Oznacza to, że zwolnienie podatnika z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki i zapłaty należnych odsetek, skutkuje dla niego powstaniem przychodu podatkowego w postaci wartości umorzonych zobowiązań. Wnioskodawca prawidłowo zatem określił, że w analizowanej sytuacji uzyska przychód podatkowy. Błędnie wskazał jednak przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którego wynika ten skutek.

Odnosząc się do zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, należy natomiast w pełni zgodzić się ze stanowiskiem Spółki. Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku (art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego). Darowizny pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę będą stanowić przychody podatkowe, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl tego przepisu - w brzmieniu obowiązującym na dzień datowania niniejszej interpretacji - przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Podsumowując:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15 - 950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.