ITPB3/423-628/12/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonych wydatków jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów określonych wydatków.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, Bank z siedzibą w Polsce, wykonuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności bankowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). Bank zamierza rozszerzyć swoją ofertę związaną z udzielaniem kredytów zabezpieczonych hipoteką poprzez oferowanie klientom pokrywania przez Bank kosztów wyceny rzeczoznawcy majątkowego nieruchomości, która stanowić ma zabezpieczenie udzielonego kredytu hipotecznego. Odbywać się to będzie w następujący sposób:

* klient Banku zainteresowany zawarciem umowy kredytu składa w Banku wniosek o udzielenie kredytu na sfinansowanie zakupu konkretnej nieruchomości,

* na podstawie złożonego przez klienta Banku wniosku o udzielenie kredytu Bank dokona weryfikacji klienta i jego zdolności kredytowej a także zleci rzeczoznawcy majątkowemu dokonanie wyceny kredytowanej nieruchomości, mającej stanowić zabezpieczenie kredytu,

* rzeczoznawca majątkowy dokona oględzin nieruchomości i na tej podstawie wyda operat szacunkowy określający wartość rynkową tej nieruchomości,

* koszty wyceny rzeczoznawcy pokryje Bank na podstawie wystawionej przez rzeczoznawcę faktury VAT,

* operat szacunkowy wydany przez rzeczoznawcę będzie stanowił dokumenty na podstawie którego Bank dokona oceny nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie a w dalszej kolejności podejmie decyzję co do udzielania kredytu.

Operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego będzie stanowił wyłącznie dokument wewnętrzny Banku i nie będzie przekazywany klientowi Banku.

Za udzielenie kredytu Bank pobierał będzie jednorazową prowizję od klienta Banku.

W sytuacji, gdy Bank po uzyskaniu opinii biegłego rzeczoznawcy oraz przeprowadzeniu badania zdolności kredytowej wyda klientowi decyzję odmowną odnośnie udzielenia kredytu, Bank nie uzyska prowizji a koszty wykonanej opinii nie zostaną mu zwrócone.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy Bank prawidłowo przyjmuje, iż wydatki na nabycie usług rzeczoznawców majątkowych, mające na celu sprawdzenie wartości nieruchomości na zakup której Bank ma udzielić kredytu oraz mającej stanowić zabezpieczenie kredytu udzielonego przez Bank, stanowią koszty uzyskania przychodów Banku na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jako koszty pośrednio związane z przychodami potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, w którym ujęto dany koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury VAT.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki na usługi rzeczoznawców majątkowych ponoszone w celu sprawdzenia wartości nieruchomości na zakup której Bank ma udzielić kredytu oraz mającej stanowić zabezpieczenie kredytu udzielonego przez Bank, stanowią koszty uzyskania przychodów (inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami), poniesione w celu osiągnięcia przychodów, potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury VAT.

Bank wskazuje, iż odnosząc się do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem usług rzeczoznawców majątkowych, należy przede wszystkim wykazać ich związek z przychodem. Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, że przepisy ww. ustawy nie przewidują bezpośredniego wyłączenia wydatków dotyczących wyceny rzeczoznawcy majątkowego nabywanej przez podmioty gospodarcze, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych kosztów do kosztów uzyskania przychodu ma określenie, czy koszty te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Bank stoi na stanowisku, iż wydatki ponoszone na nabycie usług rzeczoznawców majątkowych są kosztami uzyskania przychodów poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów.

Zdaniem Banku, nie ulega wątpliwości, że ponoszone przez Bank wydatki na nabycie usług rzeczoznawców majątkowych mają na celu uzyskanie przychodu w postaci prowizji za udzielenie kredytu. Gdyby Bank nie dokonał wyceny wartości nieruchomości, której wartość wyceniać winien jedynie rzeczoznawca majątkowy, Bank nie udzieliłby kredytu a co za tym idzie nie uzyskałby przychodu w postaci prowizji, płatnej jednorazowo przy udzieleniu kredytu. Tym samym występujący między kosztem wyceny rzeczoznawcy majątkowego a uzyskaniem przychodu w postaci prowizji za udzielenie kredytu związek przyczynowy jest oczywisty. Bank najpierw ponosi wydatek żeby następnie uzyskać przychód.

Wskazać należy, żeby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, iż poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy, w szczególności przychodu, a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo, np. osiągnięcie przychodu".

Dla uznania, iż wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, powinien on okazać się dla uzyskania przychodów niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie potencjalnej możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów.

Bank wskazuje, iż jak stanowi przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jednocześnie, w myśl art. 15 ust. 4e tej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W konsekwencji, Bank stoi na stanowisku, że wydatki na nabycie usług rzeczoznawców majątkowych stanowią koszty uzyskania przychodów Banku w dacie ich poniesienia, a zatem w dniu, na który ujęto dany wydatek jako koszt w księgach rachunkowych Banku w rachunku zysków i strat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.