ITPB3/423-623b/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) - dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od opodatkowania dochodu z tytułu obciążenia kontrahentów kosztami palet oraz kosztami klisz i wykrojników - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od opodatkowania dochodu z tytułu obciążenia kontrahentów kosztami palet oraz kosztami klisz i wykrojników. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 19 stycznia 2011 r. Nr ITPB3/423-623/10/AW wezwano Spółkę do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dokonane w dniu 31 stycznia 2011 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 16 września 2008 r. m.in. w zakresie produkcji i handlu papierem i tekturą, papierem falistym, tekturą falistą, opakowaniami z papieru i tektury oraz opakowaniami z tworzyw sztucznych.

W prowadzonej przez siebie działalności przy pakowaniu produktów wytworzonych na terenie Strefy, Spółka wykorzystuje palety, stanowiące sztywne podłoże niezbędne przy ich magazynowaniu i transporcie.

Ponadto, w ramach działalności prowadzonej na terenie Strefy, Spółka wykorzystuje także wykrojniki i klisze, służące jako narzędzia przy produkcji opakowań.

Zarówno palety, jak i klisze oraz wykrojniki Spółka nabywa od podmiotów zewnętrznych. Koszty palet, klisz i wykrojników zużytych przy produkcji i pakowaniu danej partii produktów mogą być:

Co do obciążenia kontrahentów kosztami palet Spółka informuje, iż ceny nabycia palet nie są takie same jak ceny ich sprzedaży, niemniej Spółka nie dokonuje obrotu paletami w celach zarobkowych. Jednostka wyjaśnia, iż dokonuje zakupu palet wg cen, które różnią się w zależności od dostawcy oraz okresu, w jakim Spółka dokonuje ich nabycia. Bardzo duża ilość palet wykorzystywanych przez Spółkę w jej codziennej działalności powoduje, iż Spółka nie ma możliwości identyfikacji, po jakiej cenie została nabyta każda paleta, na której zostanie przewieziony towar do danego kontrahenta. Palety są składowane w magazynie, a wartość wydawanych z magazynu palet ustalana jest na podstawie średniej ceny zakupu palet z danego okresu. Ceny palet wykorzystywanych w dostawach dla danego klienta są ustalane przez Spółkę indywidualnie z każdym klientem dla określonego typu palet. Spółka podkreśla, iż nie ustala marży na sprzedaży palet - cena ustalona z klientem dla danego typu palety może być zarówno wyższa, jak i niższa niż jej cena nabycia. Spółka podkreśla, iż jej intencją nie jest generowanie zysku na obrocie paletami, ale, ze względu na dużą skalę oraz znaczne koszty ich wykorzystania w działalności Spółki, efektywne pokrywanie ich kosztów przez odbiorców.

W zakresie obciążenia kontrahentów kosztami klisz i wykrojników Jednostka wyjaśnia, iż nie obciąża kontrahentów taką samą wartością klisz i wykrojników, za jaką je nabyła. W przypadku klisz i wykrojników zdarzają się zasadniczo sytuacje, gdy Spółka obciąża kontrahentów całością lub częścią kosztów związanych z wykorzystanymi przy produkcji kliszami i wykrojnikami powiększonych o marżę mającą na celu m.in. pokrycie kosztów związanych z ich zamawianiem, przechowywaniem, bądź nie obciąża klientów w ogóle ponosząc ciężar kosztu ich zakupu. Spółka zaznacza jednak, iż podobnie jak w przypadku palet, jej intencją nie jest realizowanie zysku na obrocie kliszami i wykrojnikami. Obciążenia kontrahentów z tego tytułu są efektem wtórnym sprzedaży opakowań wytwarzanych przez Spółkę i w zależności od uzgodnień z kontrahentem nie zawsze mają miejsce.

Ze względów ostrożnościowych, Spółka traktuje dochód wynikający z obciążenia ceną palet, wykrojników i klisz jako niepodlegający zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 tej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego. Ocena stanowiska Spółki w zakresie przedstawionego stanu faktycznego zostanie dokonana odrębną interpretacją indywidualną.

Spółka wyjaśnia, iż przez zwrot użyty w pytaniu pierwszym "dochody uzyskane przez Spółkę w związku z obciążeniem kontrahentów kosztami palet" rozumie różnicę pomiędzy przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę w związku z obciążaniem kontrahentów kosztami palet oraz kosztami poniesionymi na ich nabycie (dla celów podatkowych Spółka ustala koszt palet zużytych w danym miesiącu jako iloczyn ilości palet wydanych z magazynu w danym miesiącu oraz średniej ceny zakupu palet). Intencją Spółki jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy wynik realizowany na obrocie paletami (t.j. zysk lub strata) wpływa na wynik z jej działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, podlegającej zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 tej ustawy, t.j. czy przychody i koszty związane z obrotem paletami zwiększają odpowiednio przychody i koszty działalności zwolnionej, czy też powinny być alokowane do przychodów i kosztów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania pierwszego - dochody uzyskane przez niego w związku z obciążeniem kontrahentów kosztami palet, jako ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegają zwolnieniu od opodatkowania tym podatkiem.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 powołanej wyżej ustawy, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie ust. 4 tego artykułu stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak wynika z przytoczonych wyżej regulacji, zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych podlegają dochody z działalności gospodarczej:

* prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

* w zakresie określonym w zezwoleniu.

Mając na uwadze powyższe unormowania - w opinii Spółki - uzyskiwany przez nią dochód w części dotyczącej palet korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na takich samych zasadach, jak dochód ze sprzedaży produktów wytworzonych na terenie Strefy, które na tych paletach są transportowane.

Zgodnie bowiem z treścią zezwolenia, Spółka zajmuje się m.in. wytwarzaniem określonych produktów, natomiast palety, podobnie jak i inne materiały używane przez Spółkę, np. folie, są niezbędnym elementem wykorzystywanym przy ich pakowaniu. Ponadto, są one standardowo wykorzystywane przez wszystkich odbiorców Spółki, w związku z czym realizacja kontraktu z danym kontrahentem, dotyczącego zamówienia na produkty wytworzone w Strefie, wymaga od Spółki ich transportu w sposób zabezpieczający przed uszkodzeniem, t.j. przede wszystkim na paletach i owiniętych folią. Spółka ponosi więc koszty zakupu palet w celu osiągnięcia przychodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Jak wynika z powyższego, sprzedaż palet jest ściśle związana ze sprzedażą wyrobów produkowanych przez Spółkę w ramach zezwolenia. Zdaniem Spółki, oznacza to jednocześnie, iż obrót paletami mieści się w zakresie określonej w nim działalności produkcyjnej, ponieważ służy wyłącznie jej realizacji, w związku z czym dochód osiągnięty z tego tytułu powinien korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W opinii Spółki, na powyższe nie wpływa fakt, iż w niektórych przypadkach Spółka odrębnie obciąża kontrahentów kosztami palet. Pomimo bowiem, iż koszty te mogą być dokumentowane odrębną fakturą, lub też stanowić oddzielną pozycję na fakturze dokumentującej sprzedaż produktów wytworzonych na terenie Strefy, stanowią niejako element ceny należnej Spółce za realizację dostawy tychże produktów. Nie ma zatem podstaw do traktowania dochodu równego cenie części opakowania, w postaci palet, jako niepodlegającego zwolnieniu od podatku dochodowego, z tego tylko powodu, że na prośbę klienta Spółki został on wyodrębniony z ceny produktu. Zdaniem Spółki bowiem, opakowanie stanowi część wytworzonego produktu.

Spółka podkreśla, iż sprzedaż palet nie stanowi działalności samodzielnej i odrębnej od działalności gospodarczej prowadzonej przez nią na terenie Strefy. Podstawowym profilem tej działalności jest bowiem działalność wytwórcza, bez której sprzedaż palet, wykonywana tylko i wyłącznie w ramach i w związku z tą działalnością, nie miałaby miejsca.

Spółka wskazuje jednocześnie, iż zaprezentowane przez nią wyżej stanowisko potwierdzają także liczne interpretacje organów podatkowych (np. interpretacjach indywidualnych z dnia 17 września 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-812/10/SD, z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. IPPB3/423-1195/08-4/KB, z dnia 28 sierpnia 2008 r., sygn. ITPB3/423-312/08/MT, postanowieniu z dnia 27 marca 2006 r., sygn. DP/PD/423-0182/5/05/AP), w których podkreśla się, iż działalność, która jest niezbędna i ściśle związana z działalnością strefową, objęta jest zwolnieniem od podatku dochodowego tak jak działalność określona w zezwoleniu. W szczególności, Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w swoim postanowieniu z dnia 27 marca 2006 r., sygn. DP/PD/423-0182/5/05/AP potwierdził, iż przychody powstałe w wyniku podejmowania czynności w ramach całości procesu produkcyjnego, także w związku z opłatami ponoszonymi przez kontrahentów za opakowania, mogą być uznane za przychody strefowe i w związku z tym podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, obrót paletami wykorzystywanymi do pakowania wyrobów produkowanych przez Spółkę na terenie Strefy, jako ściśle związany z działalnością prowadzoną przez Spółkę na podstawie Zezwolenia i niezbędny do realizacji zamówień wykonywanych w ramach działalności zwolnionej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych również podlega zwolnieniu.

Spółka wyjaśnia, iż przez zwrot użyty w pytaniu drugim "dochody uzyskane przez Spółkę w związku z obciążeniem kontrahentów kosztami klisz i wykrojników" rozumie różnicę pomiędzy przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę w związku z obciążaniem kontrahentów kosztami klisz i wykrojników a kosztami (ceną) ich nabycia w danym okresie. Podobnie jak w przypadku palet, intencją Spółki jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy wynik realizowany na obrocie kliszami i wykrojnikami wpływa na wynik z jej działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, podlegającej zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 tej ustawy, t.j. czy przychody i koszty związane z obrotem kliszami i wykrojnikami zwiększają odpowiednio przychody i koszty tej działalności, czy też powinny być alokowane do działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania drugiego - dochody uzyskiwane przez niego w związku z obciążaniem kontrahentów kosztami klisz i wykrojników, jako ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegają zwolnieniu od opodatkowania tym podatkiem.

W opinii Spółki, również w przypadku klisz i wykrojników zachowują ważność argumenty przytoczone przez nią w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania nr 1.

Spółka podkreśla, iż klisze i wykrojniki są niezbędnymi narzędziami wykorzystywanymi przez nią do produkcji opakowań wskazanej w zezwoleniu, w związku z tym koszty ponoszone przez Spółkę na ich zakup są nieodłącznym elementem kosztu wytworzenia tych produktów.

Jak wynika z powyższego, wydatki na klisze i wykrojniki stanowią koszty ściśle związane z działalnością prowadzoną przez Spółkę na terenie Strefy i podlegającą zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji - zdaniem Spółki - również dochody uzyskane w związku z obciążeniem kontrahentów ich ceną, podlegają zwolnieniu od tego podatku.

W opinii Spółki, podobnie jak w przypadku palet, również w przypadku klisz i wykrojników dla celów zastosowania zwolnienia nie ma znaczenia fakt, że w niektórych przypadkach ich cena jest wykazywana na odrębnej fakturze. Koszt wykrojników i klisz, czyli narzędzi wykorzystywanych do produkcji opakowań stanowi - co do zasady - element kosztu wytworzenia tych produktów, będący podstawą kalkulacji ich ceny. Wykazanie go na odrębnym dokumencie jest jedynie czynnością techniczną, stosowaną przez Spółkę na podstawie prośby odbiorcy.

Jednostka zauważa, iż odmienne rozumowanie prowadziłoby do paradoksalnej sytuacji, gdy w przypadku ujęcia kosztów klisz i wykrojników w cenie sprzedawanych produktów, bez wyodrębnienia, zwolnieniu od podatku dochodowego podlegałby cały dochód z ich sprzedaży, t.j. w łącznej wartości wykazanej na fakturze, natomiast w przypadku ujęcia ich w odrębnej fakturze, jedynie dochód ze sprzedaży produktów wytworzonych na terenie Strefy. Takie rozumowanie natomiast byłoby zaprzeczeniem racjonalności ustawodawcy.

Jednocześnie Spółka wyjaśnia, iż w związku ze specyfiką działalności gospodarczej prowadzonej przez nią w Strefie, narzędzia, takie jak np. klisze i wykrojniki niezbędne do procesu produkcyjnego, a zarazem działalności objętej zwolnieniem, są nabywane przez Spółkę od podmiotów zewnętrznych. Niemniej Jednostka zaznacza, iż wykorzystuje te narzędzia wyłącznie w związku z prowadzeniem działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem. W konsekwencji, jako dochody uzyskiwane przez nią z działalności wykonywanej na terenie Strefy i na podstawie zezwolenia - w jej ocenie - należy traktować całość dochodów uzyskiwanych w wyniku realizacji kontraktów polegających na sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na terenie Strefy, t.j. zarówno dochody generowane na sprzedaży tych wyrobów jak i wynikające z obciążenia kontrahentów kosztami narzędzi wykorzystywanych przy ich produkcji.

Powyższy pogląd potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. ILPB3/423-85/09-2/EK stwierdzając, że " (...) jeżeli zawarcie umów (...) związane jest bezpośrednio z prowadzoną przez spółkę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane generują dochód z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie. Tym samym dochód ten, w części, w jakiej jest związany z działalnością objętą zezwoleniem będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...)."

Mając na uwadze przytoczone wyżej argumenty, Spółka stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym, dochody uzyskiwane przez nią w związku z obciążaniem kontrahentów kosztami klisz i wykrojników korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia dochodów od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). W myśl bowiem tego przepisu, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Zgodnie z ustępem 4 tego przepisu, organem, który udziela, cofa i zmienia zezwolenie jest minister właściwy do spraw gospodarki.

Jak wynika z treści art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawo korzystania z tego zwolnienia jest ściśle związane z posiadaniem zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, t.j. zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniającego do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą i określającego m.in. przedmiot tej działalności gospodarczej (art. 16 ust. 1-2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu od podatku.

Jednocześnie przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonywania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydawanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.). Wątpliwości, co do treści decyzji administracyjnej wyjaśniane są w drodze postanowienia, na wniosek strony, przez organ, który wydał decyzję (art. 113 § Kodeksu). W konsekwencji, nie jest możliwe w oparciu o przepisy art. 14b Ordynacji podatkowej rozstrzygnięcie, czy dany rodzaj działalności podmiotu jest objęty przedmiotem zezwolenia, czy też nie.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 16 września 2008 r. m.in. w zakresie produkcji i handlu papierem i tekturą, papierem falistym, tekturą falistą, opakowaniami z papieru i tektury oraz opakowaniami z tworzyw sztucznych. W prowadzonej działalności przy pakowaniu produktów wytworzonych na terenie Strefy, Spółka wykorzystuje palety, stanowiące sztywne podłoże niezbędne przy ich magazynowaniu i transporcie. Do produkcji używa klisz i wykrojników. Palety, klisze i wykrojniki nabywa od podmiotów zewnętrznych. Kosztami ich nabycia obciąża kontrahentów. Koszty te mogą być wliczone w cenę produktu, mogą być też wyodrębnione na oddzielnej fakturze dokumentującej te koszty lub wyodrębnione na fakturze dokumentującej dostawę produktu, jako osobna pozycja. Jednostka podkreśla, iż mimo, że ceny nabycia palet oraz klisz i wykrojników nie są takie same jak ceny ich zbycia nie dokonuje obrotu paletami, kliszami wykrojnikami w celach zarobkowych. Wartość wydawanych z magazynu palet ustalana jest na podstawie średniej ceny zakupu palet z danego okresu. Ceny palet wykorzystywanych w dostawach dla danego klienta są ustalane przez Spółkę indywidualnie z każdym klientem dla określonego typu palet. Wnioskodawca podkreśla, iż nie ustala marży na sprzedaży palet - cena ustalona z klientem dla danego typu palety może być zarówno wyższa, jak i niższa niż jej cena nabycia. Spółka podkreśla także, iż jej intencją nie jest generowanie zysku na obrocie paletami, ale, ze względu na dużą skalę oraz znaczne koszty ich wykorzystania w działalności Spółki, efektywne pokrywanie ich kosztów przez odbiorców. Wyjaśnia także, iż w przypadku klisz i wykrojników zdarzają się zasadniczo sytuacje, gdy Spółka obciąża kontrahentów całością lub częścią kosztów związanych z wykorzystanymi przy produkcji kliszami i wykrojnikami powiększonych o marżę mającą na celu m.in. pokrycie kosztów związanych z ich zamawianiem, przechowywaniem, bądź nie obciąża klientów w ogóle ponosząc ciężar kosztu ich zakupu. Spółka zaznacza jednak, iż podobnie jak w przypadku palet, jej intencją nie jest realizowanie zysku na obrocie kliszami i wykrojnikami a obciążenia kontrahentów z tego tytułu są efektem wtórnym sprzedaży opakowań wytwarzanych przez Spółkę i w zależności od uzgodnień z kontrahentem nie zawsze mają miejsce. Podkreśla przy tym, że koszt wykrojników i klisz, czyli narzędzi wykorzystywanych do produkcji opakowań stanowi - co do zasady - element kosztu wytworzenia tych produktów, będący podstawą kalkulacji ich ceny. Wykazanie go na odrębnym dokumencie jest jedynie czynnością techniczną, stosowaną przez Spółkę na podstawie prośby odbiorcy.

Przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest kwestia, czy dochody uzyskane w związku z obciążeniem kontrahentów kosztami palet oraz klisz i wykrojników podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie strefy.

Odnosząc się do niniejszego należy wskazać, iż podstawową kwestię do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie stanowi zagadnienie, czy przychody otrzymane w związku z obciążeniem kontrahentów kosztami nabycia palet praz klisz i wykrojników są przychodami z działalności gospodarczej, w wyniku której powstanie produkt finalny w postaci papieru, tektury, papieru falistego, tektury falistej, opakowań z papieru i tektury oraz opakowań z tworzyw sztucznych, które Jednostka produkuje i sprzedaje osiągając z tego tytułu przychody. W konsekwencji, czy przychody te generują dochód wolny od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Analizując przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe należy wyjaśnić, iż proces produkcyjny jest to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu poprzez wszystkie operacje technologiczne, transportowe, kontrolne, magazynowe (a także procesy naturalne) aż do zdania gotowego wyrobu włącznie. Tak więc, w wyniku procesu produkcyjnego konsument (użytkownik) otrzymuje gotowe produkty (wyroby lub usługi). W warunkach gospodarki zorientowanej na rynek proces produkcji staje się odpowiedzialny za: marketing, prognozowanie i planowanie, zaopatrzenie, sterowanie procesami przekształcania surowców w produkt gotowy, dystrybucję i serwis. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę natomiast w ramach całego procesu produkcyjnego są elementami kształtującymi cenę produktu finalnego.

Dlatego też, w sytuacji gdy Spółka nie obciąża zarobkowo kontrahentów cenami palet oraz klisz i wykrojników, a ponadto nie prowadzi odrębnej działalności w zakresie obrotu paletami, kliszami i wykrojnikami, a przedmioty te wykorzystywane są w toku prowadzonej produkcji, w celu otrzymania produktu finalnego, którego produkcja i sprzedaż jest objęta zezwoleniem, to dochód z tytułu obciążenia kontrahentów kosztami palet oraz kosztami klisz i wykrojników podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym podkreślić, iż - co do zasady - wydatki poniesione przez podmiot prowadzący działalność na zakup narzędzi wykorzystywanych w toku produkcji, a także na zakup opakowań są elementami kształtującymi cenę produktu finalnego (mają charakter cenotwórczy). Organ interpretacyjny nie jest natomiast władny w trybie art. 14b dokonać oceny umów zawieranych przez Wnioskodawcę z kontrahentami, a także kwestii dokumentowania poszczególnych operacji gospodarczych oraz zasad rachunkowości stosowanych przez podmiot. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega bowiem regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego.

Zasady udowadniania okoliczności faktycznych w postępowaniu podatkowym unormowane zostały w Ordynacji podatkowej. Na mocy art. 187 § 1 tego aktu prawnego, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Ocena kwestii udowodnienia danej okoliczności jest dokonywana na podstawie całości zgromadzonych dowodów (art. 191 tej ustawy). W myśl art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami takimi mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej). Szczególną moc dowodową, omawiana ustawa nadaje m.in.: księgom podatkowym, które stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów, pod warunkiem, że są prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy (art. 193 § 1).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.