ITPB3/423-604/09/10-S/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej, w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 1 czerwca 2010 r. - sygn. akt I SA/Bd 382/10 stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. (data wpływu 9 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 20 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizowanie spotkań z kontrahentami poświęcone omówieniu wzajemnych kontaktów handlowych jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia przez Jednostkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizowanie spotkań z kontrahentami - na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów (kawa, słodycze, napoje) w toku prowadzonych spotkań handlowych, zarówno w siedzibie spółki, jak i poza nią, (np. w restauracji).

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 13 listopada 2009 r. ITPB3/423-604/09-02/MK do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 20 listopada 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiony został następujący stan faktyczny.

Spółka ponosi koszty spotkań z kontrahentami. Spotkania mają charakter biznesowy, lub też techniczny. Przykładowo Spółka omawia na nich aktualną ofertę handlową, negocjuje warunki umowy, w tym płatności, czy też zabezpieczenia ewentualnych roszczeń, jednym słowem uzgadniane są szczegóły transakcji, czego wymaga współpraca z kontrahentami lub też mają formę instruktażu dla nowinek technicznych.

Na spotkania organizowane w siedzibie Spółki zapewnia się uczestnikom herbatę, kawę, cukier, drobne słodycze, drobne poczęstunki (np. kanapki), czasami lunch, zależnie od czasu trwania spotkania. Jeśli spotkania organizowane są przez przedstawicieli regionalnych, proponuje się kontrahentom spotkania w lokalach gastronomicznych. W takim przypadku spółka ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu lub kolacji). Pracownicy spółki umawiają się zazwyczaj w restauracji i zamawiają posiłki z menu.

Spółka pragnie podkreślić, że takie spotkania w restauracji nie mają charakteru wytwornej i okazałej kolacji (obiadu czy lunchu), czy też specjalnie zorganizowanej imprezy. Organizacja tego typu spotkań, o charakterze roboczym, umożliwia omówienie bieżących spraw biznesowych. Celem organizowania tych spotkań nie jest chęć okazania przepychu, a tym samym nie ma nic wspólnego z kreowaniem wizerunku firmy. Wszystkie wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami (w tym wydatki na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, zapłata za posiłek w restauracji) stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami Spółka może zaliczyć do kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodu wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych. Ustawa nie definiuje pojęcia reprezentacja. Definicja ta nie występuje również w pozostałych ustawach podatkowych. W związku z tym należy sięgnąć do definicji słownikowej pojęcia reprezentacji, aby ustalić, jakie znaczenia ma ono w języku powszechnym. Reprezentacja, zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego, pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992) oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Spółka uważa, że ponoszone przez nią wydatki nie maja charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentom kawy lub herbaty, poczęstowania drobnymi słodyczami, czy też zaproszenie na posiłek w restauracji nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym. Jest to praktyka powszechnie spotykana. Organizacja spotkań o charakterze roboczym z kontrahentami nie wiąże się więc z chęcią zaimponowania kontrahentowi okazałością, czy wystawnością. Ponieważ w trakcie spotkań omawiane są sprawy biznesowe, związane z działalnością spółki, należy uznać, że wydatki te w świetle art. 15 ust. 1 cyt. ustawy stanowią koszt uzyskania przychodu.

Takie stanowisko potwierdzają interpretacje organów podatkowych - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie znak PPB3/423-1220/08/MW z dnia 30 października 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie znak ILPB3/423-666/08-2/KS z dnia 6 stycznia 2009 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie znak IBPB3/423-405/08/PC z dnia 13 sierpnia 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie znak IPPB/4240-24/09-2/AM z dnia 27 sierpnia 2009 r.

Powyższe stanowisko potwierdza również orzecznictwo sądowe np. wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008 r. (III SA/Wa 157/08), w którym Sąd stwierdził, że "wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne, zakupu żywności i napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. "

W dniu 8 stycznia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną znak ITPB3/423-604/09/MK stwierdzając, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2009 r. jest nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią rozstrzygnięcia Spółka złożyła w dniu 23 marca 2010 r., po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, skargę na ww. interpretacje indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Wyrokiem z dnia 1 czerwca 2010 r. - sygn. akt I SA/Bd 382/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu wskazano, że tylko wydatki na spotkanie o charakterze reprezentacyjnym, a więc nie każde, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów takiego charakteru nie maja, w ocenie Sądu, zaprezentowane we wniosku wydatki poniesione na zwyczajowe posiłki spożyte podczas spotkania z kontrahentami w lokalu gastronomicznym, poświęcone omówieniu wzajemnych kontaktów handlowych.

Tym niemniej Sąd podniósł, że dla oceny, czy dane spotkanie stanowi reprezentację, czy nie, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowym wyroku z dnia 1 czerwca 2010 r. - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego we wniosku z dnia 7 października 2009 r. uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.