ITPB3/423-595/10/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (data wpływu 29 października 2010 r.), uzupełnionym odpowiedzią na wezwanie sporządzoną w dniu 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.), dotyczące zakresu zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zakresu zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jego uzupełnienie z dnia 14 stycznia 2011 r. - stanowiące odpowiedź na wezwanie tutejszego organu z dnia 4 stycznia 2011 r. znak ITPB3/423-595/10-2/MT - wpłynęło do tutejszego organu w dniu 19 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa obejmująca 15 lokali użytkowych (bez lokali mieszkalnych) za rok 2009 odprowadziła podatek dochodowy od osób prawnych, naliczony na podstawie zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od uzyskanych odsetek bankowych i dochodu od środków funduszu remontowego, uznając, iż są to dochody z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, a zatem nie są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy. Do dochodów spoza gospodarki zasobami mieszkaniowymi Wspólnota Mieszkaniowa zaliczyła m.in. dochody z naliczonych odsetek bankowych i wpłaty na fundusz remontowy wnoszone przez właścicieli lokali użytkowych (nie było poniesionych kosztów). Dokonując tej kwalifikacji, Wnioskodawca uwzględnił interpretację ogólną Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, wyjaśniającą, co należy rozumieć przez zasoby mieszkaniowe. Zgodnie z ww. interpretacją, lokale użytkowe nie są zaliczane do zasobów mieszkaniowych.

Powyższe jeden z właścicieli uznał za nieprawidłowe, zarzucając Wspólnocie niesłuszne odprowadzenie podatku od dochodów z lokali użytkowych, które - jego zdaniem - są zwolnione od podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem objęty dochód (nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym) uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty ze źródła, jakim jest działalności w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera przy tym definicji "gospodarki zasobami mieszkaniowymi" oraz "zasobów mieszkaniowych". Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, "zasób" to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast "mieszkanie" to pomieszczenie, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Przymiotnik "mieszkaniowy", "mieszkaniowe" określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem.

Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Zasoby służące celom mieszkaniowym lub związanym z zamieszkiwaniem, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obejmują nie tylko lokale mieszkalne, ale również innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie. Do tej kategorii są zaliczane w szczególności:

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 44 omawianej ustawy, dochód powstały z gospodarki zasobami mieszkaniowymi będzie wolny od podatku dochodowego, o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Zwolnieniu temu nie podlegają natomiast:

* dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, przeznaczone na inne cele niż utrzymanie zasobów mieszkaniowych,

* dochody z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, niezależnie, na jaki cel zostaną przeznaczone.

Na mocy art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wspólnota Mieszkaniowa uzyskała dochód związany z gospodarką lokalami użytkowymi. Ocena kwestii objęcia tego dochodu zakresem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymaga ustalenia, czy źródłem tego dochodu jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Należy zatem rozważyć, czy lokale użytkowe stanowiące własność osób fizycznych lub osób prawnych będących członkami Wspólnoty Mieszkaniowej mieszczą się w kategorii zasobów mieszkaniowych.

Jak wyjaśniono powyżej, elementem decydującym o uznaniu lokalu za zasób mieszkaniowy jest jego przeznaczenie - pełnienie funkcji mieszkaniowej, służenie zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Lokale użytkowe są lokalami przeznaczonymi na cele niemieszkalne (np. biuro, sklep, itp.) (Słownik języka polskiego. Tom III., pod red. M. Szymczaka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981 r., s. 645). Nie stanowią tym samym zasobów mieszkaniowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji powyższego, dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu gospodarki lokalami użytkowymi - jako niestanowiący dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - nie podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W szczególności, za traktowaniem lokali użytkowych jako składników zasobów mieszkaniowych Wspólnoty Mieszkaniowej nie przemawia okoliczność, że właściciele tych lokali są członkami tej Wspólnoty. Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) - określającej sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną - ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości tworzy wspólnotę mieszkaniową. Pomimo, że podmiot tworzony przez ogół właścicieli lokali wchodzących w skład danej nieruchomości nosi nazwę "wspólnoty mieszkaniowej", w skład tej nieruchomości wchodzić mogą jednak - jak wynika z art. 2 ust. 1 i 2 powołanej ustawy - samodzielne:

Tym samym, w skład danej nieruchomości wchodzić mogą zarówno lokale stanowiące zasoby mieszkaniowe w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i lokale niemieszczące się w tym pojęciu. Do drugiej z wymienionych kategorii należą lokale użytkowe.

Wobec powyższego, działania wspólnoty mieszkaniowej związane z zarządzaniem (gospodarowaniem) daną nieruchomością wspólną - w zależności, jakiego rodzaju lokale znajdują się w tej nieruchomości - mogą mieć charakter gospodarki zasobami mieszkaniowymi lub innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy jednak wyłącznie dochodów wspólnot mieszkaniowych z pierwszej z wymienionych działalności.

Reasumując, lokale użytkowe - niezależnie, czy ich właścicielami są członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej będący osobami fizycznymi czy osobami prawnymi - nie stanowią "zasobów mieszkaniowych" w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, dochody Wnioskodawcy z tytułu gospodarki lokalami użytkowymi jako uzyskane z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie ww. przepisu.

Oznacza to, że Wspólnota Mieszkaniowa postępowała prawidłowo nie traktując lokali użytkowych jako zasoby mieszkaniowe, z którymi związane jest zwolnienie unormowane w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10 - 562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.