ITPB3/423-576a/12/PS - Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie sposobu rozliczania korekty cen produktów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu rozliczania korekty cen produktów - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu rozliczania korekty cen produktów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej specjalizującej się w produkcji różnych typów opon i komponentów. Spółka prowadzi działalność produkcyjną, poprzez fabrykę zlokalizowaną w X. Opony produkowane przez Spółkę są wytwarzane w zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Działalność w SSE Spółka prowadzi w oparciu o posiadane zezwolenia:

* Zezwolenie nr x z dnia 16 lutego 2005 r.,

* Zezwolenie nr x z dnia 7 lipca 2008 r. zmienione następnie Decyzją nr x z dnia 24 września 2009 r.,

* Zezwolenie nr x z dnia 24 grudnia 2010 r. (dalej łącznie: zezwolenia strefowe).

Zezwolenia strefowe obejmują działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów tworzonych na terenie SSE, między innymi opon.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Spółka kwalifikuje dochody z działalności gospodarczej objętej zezwoleniami strefowymi i prowadzonej na terenie SSE jako wolne od podatku dochodowego.

Oprócz dochodów z działalności produkcyjnej objętej zezwoleniami strefowymi, Spółka osiąga również dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych m.in. z działalności dystrybucyjnej (dystrybucja opon innych podmiotów z grupy). W związku z prowadzeniem jednocześnie działalności na podstawie zezwoleń strefowych oraz działalności nieobjętej zezwoleniami strefowymi, Spółka prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający wyodrębnienie przychodów i kosztów związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Znaczna część produkcji Spółki jest sprzedawana za granicę, do innych spółek z grupy, które zajmują się dystrybucją opon.

Zgodnie z polityką cen transferowych grupy, cena sprzedaży opon przez producentów (w tym Spółkę) na rzecz podmiotów z grupy (dystrybutorów) ustalana jest w oparciu o metodę ceny odprzedaży. Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1268) metoda ta "polega na obniżeniu ceny określonej w transakcji danego podmiotu z podmiotem niezależnym, dotyczącej dóbr lub usług nabytych uprzednio przez ten dany podmiot od podmiotu z nim powiązanego, o marżę ceny odprzedaży. Tak ustalona cena może być uważana za cenę rynkową określoną w transakcji danego podmiotu z podmiotem z nim powiązanym." Metoda ta zakłada, że producent (tu: Spółka) obciąża dystrybutora taką kwotą aby dystrybutor osiągnął założoną dochodowość przy odsprzedaży nabytych produktów klientom zewnętrznym (podmiotom spoza grupy). Ustalenia grupowe w zakresie stosowanych cen transferowych nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

W grupie technicznie mechanizm kalkulacji ceny transferowej zakłada, że pierwotna cena sprzedaży opon przez Spółkę (producenta) na rzecz dystrybutorów z grupy jest oparta o dane szacunkowe (założoną cenę sprzedaży opon przez dystrybutora na rzecz podmiotu niepowiązanego uwzględniającą jego koszty sprzedaży zgodnie z metodą ceny odsprzedaży). Następnie w oparciu o rzeczywiste dane okresowo Spółka dokonuje zbiorczej korekty (zwiększenia bądź zmniejszenia) cen sprzedaży swoich produktów do dystrybutorów, aby dostosować je do założonej marży dystrybutora. Mechanizm ten nazywany jest w grupie regularyzacją cen.

W efekcie, regularyzacja prowadzi do zmniejszenia bądź zwiększenia przychodów Spółki w zależności od tego, czy ostateczna cena sprzedaży opon przez dystrybutora jest niższa bądź wyższa od ceny pierwotniej prognozowanej i zastosowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonywane przez Spółkę w wyniku stosowania mechanizmu regularyzacji cen zmniejszenia bądź zwiększenia przychodów z tytułu sprzedaży opon produkowanych przez Spółkę na terenie SSE do innych spółek z grupy, tj. przychodów z działalności objętej zezwoleniami strefowymi zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym, powinny skutkować odpowiednią korektą dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. Wniosek Spółki w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółkę w wyniku stosowania mechanizmu regularyzacji cen zmniejszenia bądź zwiększenia przychodów z tytułu sprzedaży opon produkowanych przez Spółkę na terenie SSE do innych spółek z grupy, tj. przychodów z działalności objętej zezwoleniami strefowym zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym, skutkują odpowiednią korektą dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych: "Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych", zaś zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych są "dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia."

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychody ze sprzedaży opon jako przychody z działalności prowadzonej na terenie strefy oraz w ramach zezwoleń strefowych podlegają zaliczeniu do przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zastosowanie mechanizmu regularyzacji cen skutkującego ich dostosowaniem do rynkowego poziomu powoduje zwiększenie bądź zmniejszenie kwoty należnej z tytułu sprzedaży produktów Spółki do podmiotów powiązanych.

W związku z powyższym, skoro zmianie ulega kwota należna z tytułu sprzedaży to zgodnie z przywołanym art. 12 ust. 3 ustawy podatkowej powinno to skutkować zmianą wysokości przychodu podatkowego. Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych potwierdzają, że korekta cen w transakcjach między podmiotami powiązanymi w celu ich dostosowania do warunków rynkowych zgodnie z polityką cen transferowych oznacza konieczność odpowiedniego skorygowania przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. W analogicznym stanie faktycznym dotyczącym korekty cen w transakcjach wewnątrzgrupowych Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w wydanej interpretacji indywidualnej wskazał że "w tym przypadku, zbiorcza faktura korygująca wystawiona z powodu obniżenia/podwyższenia ceny, powinna zostać uwzględniona (...) Faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy." (interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2010 r. nr ITPB3/423-790a/09/DK; por. także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 marca 2010 r., ITPB3/423-772a/09/DK).

Regularyzacja cen opon wyprodukowanych przez Spółkę na terenie SSE i sprzedawanych do innych spółek grupy dotyczy wyłącznie przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, skoro przychody ze sprzedaży opon są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, to również zmniejszenia lub zwiększenia tych przychodów powodują odpowiednie zmniejszenie lub zwiększenia dochodu zwolnionego z opodatkowania tym podatkiem na podstawie ww. przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast art. 12 ust. 3 ww. ustawy wskazuje, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem należnym, jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Z kolei w art. 12 ust. 3a-3e cytowanej ustawy ustawodawca określił datę powstania obowiązku podatkowego poprzez szczegółowe określenie daty powstania przychodu. W unormowaniach tych wskazano, jakie zdarzenia umiejscowione w czasie należy uznać za datę powstania przychodu.

Stosownie do art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej specjalizującej się w produkcji różnych typów opon i komponentów. Opony produkowane przez Spółkę są wytwarzane w zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenia strefowe obejmują działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów tworzonych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, między innymi opon.

Znaczna część produkcji Spółki jest sprzedawana za granicę, do innych spółek z grupy, które zajmują się dystrybucją opon. Zgodnie z polityką cen transferowych grupy, cena sprzedaży opon przez producentów (w tym Spółkę) na rzecz podmiotów z grupy (dystrybutorów) ustalana jest w oparciu o metodę ceny odprzedaży. Technicznie mechanizm kalkulacji ceny transferowej zakłada, że pierwotna cena sprzedaży opon przez Spółkę (producenta) na rzecz dystrybutorów z grupy jest oparta o dane szacunkowe (założoną cenę sprzedaży opon przez dystrybutora na rzecz podmiotu niepowiązanego uwzględniającą jego koszty sprzedaży zgodnie z metodą ceny odsprzedaży). Następnie w oparciu o rzeczywiste dane okresowo Spółka dokonuje zbiorczej korekty (zwiększenia bądź zmniejszenia) cen sprzedaży swoich produktów do dystrybutorów, aby dostosować je do założonej marży dystrybutora. Mechanizm ten nazywany jest w grupie regularyzacją cen.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest sposób rozliczania korekty cen sprzedawanych opon produkowanych przez Spółkę mających wpływ na wielkość dochodu podlegającego zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia (powiększenia) przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się (powiększa) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze skorygowanie tego przychodu nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Dokonana korekta powinna zatem mieć wpływ na przychody należne, które wystąpiły, bowiem dotyczy ona uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Celem wystawienia faktury korygującej jest wykazanie prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu, należnego za dany okres rozliczeniowy. Faktura korygująca nie zmienia daty zdarzenia gospodarczego związanego z powstaniem tego przychodu, nie zmienia też daty powstania obowiązku podatkowego.

Należy przy tym podkreślić, iż faktura stanowi dowód księgowy będący podstawą ujmowania w księgach rachunkowych przychodu należnego oraz wskazuje na wielkość i wartość sprzedaży. Powinna więc potwierdzić jednoznacznie wartość transakcji. Natomiast faktury korygujące tę wartość korygują. Przychód należny wskazany na fakturze może być zatem korygowany przez wystawienie faktury korygującej. Faktura korygująca odnosi się więc do konkretnej faktury sprzedaży.

Zatem w wyniku zbiorczej korekty (zwiększenia bądź zmniejszenia) cen sprzedaży swoich produktów do dystrybutorów, skutkującej zmianą wartości przychodów należnych osiągniętych w trakcie danego roku podatkowego, konieczna będzie odpowiednia korekta przychodów pierwotnie wykazanych przez Spółkę, tj. korekta w tych samych okresach sprawozdawczych, w których wykazano przychody należne z tytułu sprzedaży opon.

Zgodnie natomiast z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2).

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do treści art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zakres tej działalności określa zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy. Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania.

Podkreślenia wymaga fakt, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), w związku z czym, winny być interpretowane w sposób ścisły, zgodnie z ich wykładnią literalną.

W przypadku, gdy podatnik prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą poza obszarem strefy oraz na terenie strefy w oparciu o wymagane zezwolenie, działalność prowadzona na terenie strefy winna być wydzielona organizacyjnie. Istnieje także konieczność odrębnego ujmowania w księgach przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie i poza nią. Zapisów w księgach należy dokonywać w sposób umożliwiający określenie dochodu zwolnionego od podatku dochodowego oraz podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem, gdy podatnicy uzyskują jednocześnie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu i przychody, z których dochód jest wolny od podatku, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów tak, aby możliwe było prawidłowe ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym i dochodu wolnego od podatku.

Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 1223 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe, koniecznym jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną na terenie strefy w zakresie objętym zwolnieniem oraz działalnością prowadzoną na terenie strefy w zakresie nieobjętym zwolnieniem oraz prowadzoną poza terenem strefy, a w konsekwencji określenie dochodu będącego podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym oraz podlegającego zwolnieniu z opodatkowania.

Prowadzenie ww. ewidencji służy nie tylko wypełnieniu obowiązku składania urzędom skarbowym zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym i wpłaty podatku należnego (art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ale również realizacji obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, tj. zaliczek miesięcznych w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące albo zaliczek kwartalnych w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały (art. 25 tej ustawy).

Co do zasady, skutki podatkowe określonych zdarzeń są zatem najpierw uwzględniane przy ustalaniu zaliczek na podatek za poszczególne okresy sprawozdawcze, a następnie - dla celów ustalenia podatku należnego za rok podatkowy obejmujący te miesięczne albo kwartalne okresy.

W konsekwencji, Wnioskodawca, prowadzący działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, chcąc wypełnić wynikający z art. 9 ust. 1 ustawy obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy winien skorygować przychody za okresy, w których ujął je w wysokości niewłaściwej. Dopiero prawidłowo ustalony dochód będzie można poddać ocenie czy może korzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Zatem wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy wymaga zgodnego z przepisami prawa podatkowego ustalenia przychodów podatkowych oraz kosztów ich uzyskania w danym okresie rozliczeniowym - roku podatkowym.

Skoro przychody ze sprzedaży opon skutkują powstanie dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, to również zmniejszenia lub zwiększenia tych przychodów powodować będą, jak słusznie wskazuje Spółka, odpowiednie zmniejszenie lub zwiększenia dochodu zwolnionego z opodatkowania tym podatkiem.

Reasumując, korekta przychodów pierwotnie wykazanych przez Spółkę z tytułu sprzedaży opon na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jako przychodów uzyskiwanych z działalności strefowej będzie mieć wpływ na wielkość dochodu uzyskiwanego z prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sytuacji koniecznym stanie się więc skorygowanie przychodów w poszczególnych okresach rozliczeniowych (miesiącach, lub kwartałach) stosownie do sposobu dokonywania przez Spółkę rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych w trakcie roku podatkowego.

W konsekwencji, stanowisko Spółki, w świetle którego dokonywane przez Spółkę w wyniku stosowania mechanizmu regularyzacji cen zmniejszenia bądź zwiększenia przychodów z tytułu sprzedaży opon produkowanych przez Spółkę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej do innych spółek z grupy, tj. przychodów z działalności objętej zezwoleniami strefowym zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym, skutkują odpowiednią korektą dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy co do zasady za prawidłowe.

Zastrzec należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są jedynie skutki podatkowe związane z przyjętymi ustaleniami grupowymi w zakresie stosowanych cen transferowych. Natomiast prawidłowość (mechanizm) kalkulacji cen transferowych nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.