ITPB3/423-544b/11/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2011 r. (data wpływu 20 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek jest samorządową wojewódzką osobą prawną. Powstał na mocy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz uchwały Zarządu Województwa z dnia 15 września 2000 r. w sprawie nadania statutu Ośrodkowi. Zadania Jednostki zostały określone w Statucie Ośrodka - załącznik do Uchwały Zarządu Województwa z dnia 15 września 2000 r. Do podstawowych zadań Ośrodka wynikających ze statutu należy:

* organizacja ostatniego etapu szkolenia kandydatów na kierowców - przeprowadzania egzaminu państwowego celem uzyskania uprawnień do prowadzenia pojazdów;

* przeprowadzanie egzaminów państwowych osób podwyższających uprawnienia i sprawdzających kwalifikacje kierujących pojazdami;

* szkolenie kandydatów na egzaminatorów osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami;

* prowadzenie badań technicznych pojazdów w zakresie uprawnień stacji kontroli pojazdów.

Ośrodek może wykonywać inne zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego, w szczególności:

* szkolenie osób ubiegających się o uprawnienia instruktorów i wykładowców kursów nauki jazdy;

* przeprowadzenie szkoleń dla kierowców naruszających zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego;

* przeprowadzanie praktycznych szkoleń doskonalących kierowców;

* organizowanie kursów szkoleniowych w zakresie karty rowerowej osób, które nie ukończyły szkolenia wychowania komunikacyjnego w szkole podstawowej;

* współpraca z ośrodkami szkolenia kandydatów na kierowców w celu podniesienia poziomu jakości ich działania;

* prowadzenie kontroli spełniania warunków zgodności z homologacją w odniesieniu do producentów i zakładów zajmujących się montażem pojazdów,

* rzeczoznawstwa ds. oceny technicznej pojazdów,

* współudział w organizacji konkursów z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego,

* współudział w rozwiązywaniu problemów związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego.

Ponadto Wnioskodawca realizuje inne zadania, które dopuszcza Ustawa Prawo o ruchu drogowym (art. 119) Jest to działalność w zakresie badań psychologicznych oraz najem powierzchni pod automat do napojów, wynajem garażu. W stosunku do przedmiotu działalności Ośrodka ma zastosowanie zwolnienie z opodatkowania dochodów wynikających z art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie preferowanej przez ustawodawcę działalności znajduje się działalność naukowa, naukowo techniczna i oświatowa. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzują zakresów tych pojęć. Część działalności statutowej Ośrodka polegająca na prowadzeniu egzaminów i szkoleń jest działalnością oświatową (klasyfikacja GUS wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007), 85.53.Z - pozaszkolne formy edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu). Natomiast wymieniona w podstawowych zadaniach statutowych działalność polegająca na prowadzeniu badań technicznych pojazdów w zakresie uprawnień stacji kontroli pojazdów jest sklasyfikowana WG Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) - 71.20.B - badania i analizy techniczne. Celem prac diagnostycznych jest określenie stanu technicznego pojazdu oraz kwalifikowanie do dalszych czynności regulacyjnych, naprawczych lub kasacyjnych. Służy to zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Szczegółowe wymagania w stosunku do stacji przeprowadzających badania techniczne są określone w Rozporządzeniu Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 10 lutego 2006 r. Wykaz obowiązkowych przepisów prawnych określających wymagania warunków technicznych i badań technicznych pojazdów znajduje się w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia.

Wnioskodawca ponosi koszty związane z całokształtem działalności określonej statutem. Na podstawie art. 140 ustawy - Prawo o ruchu drogowym są to między innymi wydatki na rzecz Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego z przeznaczeniem na działalność edukacyjną.

W związku z Rozporządzeniem Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 10 lutego 2006 r., które zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 20 października 2005 r., pod numerem 2005/577/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych (Dz. Urz. WE L 204 z 21 lipca 1998 r., str. 37-48, z późn. zm.), niezbędne stały się nakłady na modernizację i rozbudowę obiektu Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów mające na celu zwiększenie jej jakości technicznej i technologicznej.

Wykonując działalność statutową Ośrodek nabywa prawo korzystania ze zwolnienia, ale w związku z brakiem definicji poszczególnych rodzajów działalności preferowanych podatkowo zachodzi pytanie, w jakim zakresie dochody Ośrodka stanowią dochody zwolnione z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym również w zakresie, o którym jest mowa w art. 17 ust. 1b ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania drugiego. Wniosek Jednostki w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Jednostki wydatek na rzecz Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego jest wydatkiem mającym związek z realizacją celów statutowych Ośrodka, a także celów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Ustawodawca nie wyklucza prowadzenia działalności oświatowej w sposób pośredni (wspierając tę działalność).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Ośrodkiem. Tworzenie i działanie tych podmiotów reguluje ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Szczegółowe zasady funkcjonowania wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego regulują przepisy rozdziału 3 działu IV tej ustawy. Ośrodki tworzone są przez zarząd województwa po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu. Zarząd sprawuje jednocześnie nadzór nad działalnością ośrodka oraz nadaje ośrodkowi statut, który określa w szczególności jego organizację i warunki tworzenia oddziałów terenowych.

Zgodnie z art. 117 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, do zadań wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego należy organizowanie egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami. Ośrodki mogą też wykonywać inne zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Znaczące jest, że w myśl art. 117 ust. 3 ww. ustawy, jednostki te mogą wykonywać również działalność gospodarczą, której wyniki będą przeznaczone na jego działalność związaną z organizowaniem ww. egzaminów oraz na zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego. Przychodami wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego są więc wpływy z tytułu opłat za przeprowadzone egzaminy i inne zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz wpływy z działalności gospodarczej (art. 119 ust. 2). Jednocześnie stosownie do art. 119 ust. 1 tej ustawy, jednostki te prowadzą samodzielną gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie. Prowadzona powinna być zatem odrębna ewidencja przychodów i kosztów związanych ze szkoleniami lub egzaminowaniem, jako działalności oświatowej i odrębna dla każdej innej działalności (art. 119 ust. 3).

Szczegółowe warunki gospodarki finansowej wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 października 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków gospodarki finansowej wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego oraz szczegółowych warunków ewidencji przychodów i kosztów związanych z działalnością ośrodka (Dz. U. Nr 176, poz. 1443).

Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia, ośrodek prowadzi szczegółową ewidencję przychodów i kosztów odrębnie dla:

* działalności związanej z prowadzeniem szkolenia lub egzaminowaniem - jako działalności oświatowej;

* każdej innej niż określona w pkt 1 działalności.

Co istotne, zarówno z powyższej ustawy jak i rozporządzenia wynika, że szkolenia i egzaminowanie prowadzone przez te jednostki traktowane są jako działalność oświatowa.

Reasumując, działalność wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego nie ma jednolitego charakteru. Działalność związana z prowadzeniem szkolenia i egzaminowania stanowi działalność oświatową. Pozostała działalność, w tym także działalność gospodarcza, stanowi także działalność statutową. Jednakże nie można zakwalifikować jej do działalności oświatowej.

W myśl art. 116 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym, wojewódzki ośrodek ruchu drogowego jest samorządową osobą prawną, a zatem zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przepis art. 1 i art. 1a ustawy podatkowej stanowi bowiem, że reguluje ona opodatkowanie podatkiem dochodowym następujących dochodów:

* osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji,

* jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek: cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych, komandytowo-akcyjnych,

* podatkowych grup kapitałowych.

Jednocześnie wojewódzka osoba prawna nie została wymieniona przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako podmiot zwolniony od podatku, a zatem tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie. Oznacza to, że Wnioskodawca - Ośrodek - ustala dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty. Bez znaczenia pozostaje, czy dochód został osiągnięty przez Ośrodek z działalności statutowej, czy też z działalności gospodarczej.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że głównym celem statutowym Wnioskodawcy jest przede wszystkim działalność oświatowa (szkolenia i egzaminowanie), tzn. zajmuje się:

* organizacją ostatniego etapu szkolenia kandydatów na kierowców,

* przeprowadzaniem egzaminu państwowego celem uzyskania uprawnień do prowadzenia pojazdów,

* przeprowadzaniem egzaminów państwowych osób podwyższających uprawnienia i sprawdzających kwalifikacje kierujących pojazdami,

* szkoleniem kandydatów na egzaminatorów osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami,

* szkoleniem osób ubiegających się o uprawnienia instruktorów i wykładowców kursów nauki jazdy,

* przeprowadzaniem szkoleń dla kierowców naruszających zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego,

* przeprowadzaniem praktycznych szkoleń doskonalących kierowców,

* organizowaniem kursów szkoleniowych w zakresie karty rowerowej;

* współpracą z ośrodkami szkolenia kandydatów na kierowców w celu podniesienia poziomu jakości ich działania,

* współudział w organizacji konkursów z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego,

* współudział w rozwiązywaniu problemów związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego.

Z przedstawionych okoliczności wynika również, że Wnioskodawca zobowiązany jest do ponoszenia wydatków na rzecz Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego z przeznaczeniem na działalność edukacyjną.

Zgodnie z art. 140g ust. 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, Wojewódzka Rada działa przy marszałku województwa jako wojewódzki zespół koordynacyjny w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego. Na podstawie art. 140h ust. 1 tej ustawy, Wojewódzka Rada koordynuje i określa kierunki działań administracji publicznej w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego. Stosownie do art. 140h ust. 2 ustawy, do zadań Wojewódzkiej Rady w zakresie, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności:

Stosownie natomiast do treści art. 140k tej ustawy, obsługę Wojewódzkiej Rady zapewnia wyznaczony przez marszałka województwa wojewódzki ośrodek ruchu drogowego.

Z powyższego wynika więc, że Wnioskodawca zobowiązany został przez marszałka województwa do obsługi Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Co więcej, we wniosku zaznaczono również, ze środki dotyczące obsługi Wojewódzkiej Rady przeznaczane są na działalność edukacyjną Rady.

Przedmiotem wątpliwości jest natomiast możliwość zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnośnie dochodu Wnioskodawcy w części przeznaczonej i wydatkowanej na obsługę Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ze zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni art. 17 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

* przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki,

* przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze,

* zakłady budżetowe i inne jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, z działalności gospodarczej.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy sformułowania "w części przeznaczonej na te cele" oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie - to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych "innych celów" nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatkowej jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika zatem wprost, iż podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane, przy czym cele te muszą w sposób nie budzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie "cel statutowy" oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.

Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, by wskazane w nim cele statutowe były głównymi czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik, mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi zadeklarować, iż osiągnięty przez niego dochód w całości lub w części przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie przeznaczy.

Wskazać należy również, że w praktyce krąg podmiotów mogących skorzystać z przedmiotowego zwolnienia podatkowego, obejmuje przede wszystkim organizacje typu non-profit. Zwolnienie określone w tym przepisie ma zastosowanie w szczególności do: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, instytucji kultury, jednostek badawczo-rozwojowych, szkół wyższych i innych osób prawnych oraz niektórych zakładów budżetowych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, realizujących cele określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Reasumując, zwolnienie podatkowe, o którym mowa, jest obwarowane licznymi zastrzeżeniami. Obejmuje tylko tą część dochodów, która przeznaczona zostanie na cele statutowe. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników - czy to z uwagi na rodzaj ich działalności, czy też na określoną formę organizacyjną.

Z punktu widzenia przedmiotu wniosku zauważyć należy, że istotą podniesionego problemu interpretacyjnego jest zagadnienie, które dotyczy rozstrzygnięcia, czy cele statutowe wskazane w przedmiotowym wniosku są tożsame z celami statutowymi preferowanymi przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym wskazać należy, iż organy podatkowe sprawdzając, czy spełniony został warunek wyłączenia dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawnione są jedynie do badania treści celów statutowych oraz treści przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe.

A zatem sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i nie budzący wątpliwości by organy podatkowe mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu.

Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są do tego upoważnione. Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy.

Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między "celami działania", a "sposobem jego realizacji". Określenie "cel statutowy" oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.

W związku z tym, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej) nie można w tym zakresie stosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego na pokrywanie wydatków związanych z całokształtem działalności podmiotów. Zatem, wydatkowanie dochodu na inne cele niż wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub na nabycie środków trwałych niesłużących bezpośrednio realizacji celów, o których w nim mowa, nie może być objęte przedmiotowo zwolnieniem.

Z postanowień statutu zawartych w przedstawionym stanie faktycznym wynika, że Wnioskodawca podejmuje zadania z zakresu kształcenia i egzaminowania, które stanowią działalność oświatową, preferowaną przez ustawodawcę w treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zobowiązany jest również do ponoszenia wydatków na rzecz Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu drogowego z przeznaczeniem na działalność edukacyjną.

W tym miejscu wskazać należy, że przez zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy pojęcie "których celem statutowym jest działalność", rozumie się nie tylko bezpośrednie prowadzenie przez jednostkę działalności - w przedmiotowej sprawie oświatowej, lecz także wspieranie takiej działalności, jeżeli wynika to wprost z zatwierdzonego przez jednostkę statutu.

Ponadto wykładnia językowa pojęcia "działalność" oznacza, iż jest to "zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu, zakresie, czynny udział w czymś, działanie, praca; działalność artystyczna, literacka, polityczna, działalność w dziedzinie albo w zakresie (...)" - Słownik języka polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1978. Wobec powyższego, można więc wywieść, że w tak definiowanej działalności mieszczą się zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie działania podejmowane w określonym celu lub zakresie.

W konsekwencji dochód Wnioskodawcy wydatkowany na obsługę Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem jego faktycznego wydatkowania na cele oświatowe, tj. jak wskazano w stanie faktycznym, na działalność edukacyjną - jako dochód przeznaczony i wydatkowany na działalność statutową Wnioskodawcy preferowaną przez ustawodawcę.

Podkreślić także należy, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana ściśle. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.