ITPB3/423-538/13/PST

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 6 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynajem sali konferencyjnej, ogólną organizację szkolenia (m.in. przekazanie wzorów, transport wzorów, przygotowanie prezentacji specjalistycznych, zakup niezbędnego wyposażenia, druk broszur i folderów, wynajem i adaptacja miejsca na pokaz), zakwaterowanie i wyżywienie uczestników seminarium (śniadanie, obiad, kolacja - usługa gastronomiczna), organizację pokazów - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2013 r. złożono ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynajem sali konferencyjnej, ogólną organizację szkolenia (m.in. przekazanie wzorów, transport wzorów, przygotowanie prezentacji specjalistycznych, zakup niezbędnego wyposażenia, druk broszur i folderów, wynajem i adaptacja miejsca na pokaz), zakwaterowanie i wyżywienie uczestników seminarium (śniadanie, obiad, kolacja - usługa gastronomiczna), organizację pokazów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka C. P. Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności jest jedynym autoryzowanym re-dystrybutorem asortymentu oferowanego przez czeską spółkę C. E. Import na obszar całej Polski. Spółka zajmuje się sprzedażą środków ochrony indywidualnej. Asortyment Wnioskodawcy charakteryzuje się wysokimi parametrami jakościowymi, potwierdzonymi niezbędnymi atestami i certyfikatami, które mają na celu ochronę zdrowia i życia pracowników. W celu zwiększenia sprzedaży i zapoznania naszych dalszych hurtowych dystrybutorów z terenu Polski z nowymi produktami eliminującymi pojawiające się nowe zagrożenia związane z rozwojem i postępem technologicznym Spółka organizuje kilka razy w roku nieodpłatne seminaria produktowe (w przedmiotowym pytaniu odbyły się dwa seminaria produktowe). Ze względu na dużą ilość oferowanego asortymentu i objętość tematyczną seminaria zostały zaplanowane na okres 2-3 dni. Zaproszenie na szkolenia skierowane zostały do wszystkich obecnych i potencjalnych klientów drogą e-mail, telefonicznie oraz za pośrednictwem przedstawicieli handlowych. Lista chętnych osób biorących udział w seminarium została utworzona na podstawie informacji zwrotnych przekazanych odwrotną drogą. Szkolenia te są organizowane mając na uwadze problemy, potrzeby klientów oraz pojawiające się pytania o coraz to nowsze rozwiązania w zakresie ochrony bezpieczeństwa i higieny pracy. Podczas seminarium przedstawiciele spółki C. sp. z o.o. oraz zaproszeni specjaliści wygłaszają prelekcje, organizowane są również pokazy odzieży ochronnej i roboczej z udziałem modeli. Hurtownicy mają możliwość przetestowania asortymentu w warunkach szczególnych w celu uzyskania niezbędnej naocznej wiedzy, którą następnie mają możliwość wykorzystać w bezpośrednim kontakcie z pracodawcami. Zdobyta wiedza podczas seminarium pozwala na etapie sprzedaży bezpośredniej dokładniej dobrać odpowiedni środek zabezpieczający zdrowie i życie pracowników w trakcie świadczenia pracy. Podczas szkoleń klienci są informowani o nieustannie pojawiających się plagiatach odzieży firmowanej marką C. i sposobach odróżnienia oryginału od podróbki. Jest to niezbędny element szkolenia, gdyż wykonanie plagiatu z innych surowców niż oryginał może zagrażać życiu a ponad to, informacje te mają kształtować popyt na towary firmowane marką C. Wszystkie te działania są ukierunkowane na zwiększenie obrotu spółki.

W ramach organizacji seminarium produktowego Spółka ponosi koszty na wynajem sali konferencyjnej, ogólną organizację szkolenia (min. przekazanie wzorów, transport wzorów, przygotowanie prezentacji specjalistycznych, druk broszur i folderów informacyjnych, wynajem i adaptacja miejsca na pokaz), zakwaterowanie i wyżywienie uczestników (śniadanie, obiad, kolacja) organizację pokazów.

Wydatki te są dokumentowane fakturami VAT z tytułu zakupu usług dotyczących organizacji szkoleń. Spółka C. P. sp. z o.o. jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury VAT dokumentujące poniesione koszty zawierają jedną pozycję dotyczącą usługi kompleksowej, wyszczególnienie poszczególnych usług wchodzących w skład usługi kompleksowej. Na rzecz spółki są również wystawione odrębne faktury które dokumentują niektóre wydatki związane ze szkoleniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka ma prawo na postawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na wynajem sali konferencyjnej, ogólną organizację szkolenia (min. przekazanie wzorów, transport wzorów, przygotowanie prezentacji specjalistycznych, zakup niezbędnego wyposażenia, druk broszur i folderów, wynajem i adaptacja miejsca na pokaz), zakwaterowanie i wyżywienie uczestników seminarium (śniadanie, obiad, kolacja - usługa gastronomiczna), organizację pokazów.

Zdaniem Spółki kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Poniesione wydatki przez Spółkę mają ścisły związek z osiągnięciem przychodów. Klienci uczestniczący w seminarium mającym charakter instruktażowy i informacyjny, nie tylko posiedli nową wiedzę na temat oferowanych przez Spółkę towarów, ale też zdobyli wiedzę dotyczącą rozpoznawania oryginałów marki C., która pozwoli na zwiększenie sprzedaży, a co za tym idzie - na zwiększenie dochodów Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy. Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Natomiast stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Spółka podkreśla, iż poniesione przez nią wydatki nie mogą być kwalifikowane jako koszty reprezentacji. Zgodnie z powołanym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W związku z tym, że w powyższej ustawie nie zostało zdefiniowane pojęcie "reprezentacji", w ocenie Spółki, należy posłużyć się definicją słownikową. Przez "reprezentację" rozumie się okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną- Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Zdaniem Spółki, przepis ten nie znajdzie w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania, bowiem wydatki ponoszone podczas szkoleń produktowych, których celem jest m.in. podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie z właściwościami sprzedawanych produktów, ich zastosowaniem - nie noszą znamion wydatków o charakterze reprezentacyjnym. Spółka uważa, iż Jej działania nie noszą znamion wystawności i okazałości. Wydatki poniesione przez Spółkę były niezbędne do poniesienia w celu zorganizowania przedmiotowych szkoleń produktowych. Powyższe odnosi się zarówno do wynajmu sali konferencyjnej, ogólnej organizacji szkolenia (min. przekazanie wzorów, transport wzorów, przygotowanie prezentacji specjalistycznych, zakup niezbędnego wyposażenia (wieszaki, manekiny stójki), druk broszur i folderów, wynajem i adaptacja miejsca na pokaz), konieczności zapewnienia noclegów dla części osób i wyżywienia uczestników seminarium (śniadanie, obiad, kolacja), organizację pokazów.

Standard tychże świadczeń stanowi minimum koniecznych świadczeń w ramach przyjętych zwyczajów we współpracy z kontrahentami Spółki. Należy także zwrócić uwagę, iż szkolenia produktowe trwają co najmniej 2-3 dni i są organizowane poza miejscem prowadzenia działalności dla klientów z całej Polski, zatem konieczne jest zapewnienie podstawowego posiłku, a wobec części osób przyjezdnych, również noclegu.

Poza tym, w ocenie Spółki, powyższy art. 16 ust. 1 pkt 28 nie powinien być interpretowany w ten sposób, że w każdym przypadku zabrania się zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup usług gastronomicznych czy żywności. Wskazane wydatki nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy mają cechy reprezentacji. W innym bowiem wypadku należy poniesione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Tym samym wszystkie ww. świadczenia, jako służące osiągnięciu przychodów i związane z działalnością gospodarczą Spółki spełniają przesłanki do zaliczenia ich w poczet kosztów podatkowych. Wydatki te nie są ponoszone w celu poprawy wizerunku firmy, lecz w celu zwiększenia udziału w rynku oraz przychodów ze sprzedawanych produktów. Tym samym, w świetle uchwały siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanej 17 czerwca 2013 r. sygn. II FSK 702/11 mogą być zaliczone w poczet kosztów podatkowych. Również w wyroku NSA z 10 września 2013 r., sygn. akt II FSK 2019/13, Sąd podziela pogląd zaprezentowany w ww. wyroku poszerzonego, siedmioosobowego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. II FSK 702/11, który odwołując się do etymologicznego, a więc stosunkowo wąsko pojmowanego znaczenia terminu »reprezentacja« (od łac. »reprezentatio« - wizerunek) stwierdził, że "»reprezentacja« w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Takie zdefiniowanie analizowanego terminu powoduje, że (...) bez znaczenia pozostaje (...) kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności".

Wydatki ponoszone przez Spółkę są racjonalne i wykazują związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, nie znajdują się w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Ponadto nie wykraczają poza główny cel organizowanych szkoleń produktowych - przekazanie uczestnikom wiedzy na temat sprzedawanych przez Spółkę produktów.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska są poniższe wyroki NSA i interpretacje indywidualne:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm. - dalej: "ustawa"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna).

Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

* zostały poniesione przez podatnika,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),

* nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy.

Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu do osoby podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika - wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności (funkcjonowania). Poniesienie kosztu jest - co do zasady - związane z faktycznym i definitywnym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do majątku innego podmiotu.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. - w pkt 28 tego przepisu - koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje przy tym terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła w celu jego wyjaśnienia do innych przepisów prawa. Poszukując znaczenia tego pojęcia, należy zatem w pierwszej kolejności odnieść się do języka powszechnego, w którym "reprezentacja" oznacza:

* "grupę osób, instytucję występującą w czyimś imieniu, reprezentującą czyjeś interesy, przedstawicielstwo";

* "reprezentowanie kogoś lub czegoś";

* "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycja społeczną".

(por. Uniwersalny Słownik Języka Polskie pod red. St. Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007; http://sjp.pwn.pl; Słownik języka polskiego. Tom III., pod red. M. Szymczaka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981 r.). Pomocną może być również etymologia tego słowa - "repraesentatio" (łac.) oznacza "wizerunek".

Zatem za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe rozważania należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę na wynajem sali konferencyjnej, ogólną organizację szkolenia (m.in. przekazanie wzorów, transport wzorów, przygotowanie prezentacji specjalistycznych, zakup niezbędnego wyposażenia, druk broszur i folderów, wynajem i adaptacja miejsca na pokaz), zakwaterowanie i wyżywienie uczestników seminarium (śniadanie, obiad, kolacja - usługa gastronomiczna), organizację pokazów nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Bowiem jak wynika ze stanu sprawy wydatki ponoszone podczas szkoleń produktowych, których celem jest m.in. podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie z właściwościami sprzedawanych produktów, ich zastosowaniem. Wydatki poniesione przez Spółkę były niezbędne w celu zorganizowania przedmiotowych szkoleń produktowych.

Wydatki te ponoszone są bowiem w celu omówienia problemów, potrzeb klientów oraz pojawiające się pytania o coraz to nowsze rozwiązania w zakresie ochrony bezpieczeństwa i higieny pracy. Podczas seminarium przedstawiciele Spółki (Wnioskodawcy) oraz zaproszeni specjaliści wygłaszają prelekcje, organizowane są również pokazy odzieży ochronnej i roboczej z udziałem modeli. Hurtownicy mają możliwość przetestowania asortymentu w warunkach szczególnych w celu uzyskania niezbędnej naocznej wiedzy, którą następnie mają możliwość wykorzystać w bezpośrednim kontakcie z pracodawcami.

Zatem celem tych szkoleń nie jest wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Poniesione wydatki spełniają zatem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych bądź przytoczonych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnej należy zauważyć, iż są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznymi tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.