ITPB3/423-505B/09/AW - Sposób ustalenia wartości początkowej i wysokości odpisów amortyzacyjnych środka trwałego wykorzystywanego w działalności naukowej i gospodarczej.
Pismo z dnia 4 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-505B/09/AW Sposób ustalenia wartości początkowej i wysokości odpisów amortyzacyjnych środka trwałego wykorzystywanego w działalności naukowej i gospodarczej.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):
Wnioskodawca - zgodnie z art. 2 statutu, w oparciu o który działa - prowadzi działalność statutową, której celem jest działanie na rzecz zapewnienia wszechstronnej pomocy finansowej i organizacyjno-technicznej w tworzeniu i prowadzeniu działalności przez związki kredytowe.
Fundacja w szczególności:
propaguje ideę związków kredytowych,
prowadzi działalność oświatowo-wychowawczą, w szczególności kształci personel związków kredytowych i upowszechnia doświadczenia ruchu,
służy wszechstronną pomocą prawną, techniczną, organizacyjną i finansową związkom kredytowym w ich tworzeniu i prowadzeniu przez nie działalności,
prowadzi prace naukowo-badawcze i studialne nad ruchem związków kredytowych,
współpracuje ze Światową Radą Związków Kredytowych,
prowadzi akcje dobroczynne.
Dla realizacji celów statutowych Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą polegającą na:
obejmowaniu udziałów w spółkach, w tym w spółce akcyjnej z udziałem kapitału zagranicznego prowadzącej działalność ubezpieczeniową,
działalności szkoleniowej i wydawniczej w dziedzinach związanych z profilem Fundacji,
działalności w zakresie doradztwa, kontroli jak również weryfikacji dokumentacji finansowej związków kredytowych,
świadczeniu usług komputerowych i innych usług na rzecz związków kredytowych.
Ponadto, zgodnie z art. 3 statutu, Fundacja może osiągać dochody z prowadzonej działalności gospodarczej, z darowizn, zapisów i spadków oraz dochody ze swojego majątku. Prowadząc działalność Fundacja osiąga dochody ze źródeł wskazanych w statucie.
Jak Jednostka wskazała powyżej - zgodnie z art. 2 statutu Fundacji - celem działalności Wnioskodawcy jest również działalność naukowa. Dla realizacji celów statutowych w zakresie działalności naukowej zarząd Fundacji powołał jednostkę organizacyjną w ramach której działają dwa piony, których zadaniem jest szeroko rozumiana działalność naukowa, tj.
w zakresie badań nad historią oraz rozwojem i perspektywami spółdzielczości, w tym spółdzielczości finansowej, których wyniki mogłyby dostarczać wsparcia dla propagowania idei spółdzielczości, podnoszenia świadomości ekonomicznej społeczeństwa, inicjowania debaty publicznej nad problemami współczesnej gospodarki, ekonomii, finansów i spółdzielczości oraz tworzenia rozwiązań dla współczesnych wyzwań gospodarczych.
prowadzenie działalności naukowej w zakresie przydatnym do wypracowywania zasad prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o fundamenty etyki, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień inwestowania odpowiedzialnego społecznie, wypracowywania metod i narzędzi służących do oceny podmiotów prowadzących działalność gospodarczą pod względem etycznym oraz prowadzenia oceny działalności podmiotów gospodarczych pod względem przestrzegania zasad etycznych.
Realizując powyższe cele, oba piony działają poprzez:
w zakresie badań nad historią oraz rozwojem i perspektywami spółdzielczości:
organizowanie konferencji i spotkań naukowych, krajowych i międzynarodowych, w celu propagowania rozwoju spółdzielczości finansowej i edukacji ekonomicznej, współpracę naukową z podobnymi jednostkami w kraju i za granicą,
fundowanie stypendiów i organizowanie staży dla najzdolniejszych naukowców w zakresie spółdzielczości, historii, finansów, prawa i ekonomii,
prowadzenie i wspieranie badań naukowych z zakresu historii spółdzielczości, diagnozowania aktualnej sytuacji ruchu spółdzielczego oraz prognozowania rozwoju tego ruchu w Polsce i na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem spółdzielczości finansowej,
wydawanie publikacji naukowych, w szczególności wydań książkowych prac magisterskich, doktoranckich i habilitacyjnych dotyczących spółdzielczości, z zakresu historii, ekonomii, finansów i prawa,
organizację konkursów na prace naukowe dotyczące spółdzielczości z zakresu historii, ekonomii, finansów i prawa,
udział jako konsultant społeczny w pracach nad tworzeniem rozwiązań prawnych oraz inicjowanie dyskusji na temat koniecznych zmian w prawodawstwie polskim w istotnych dla spółdzielczości dziedzinach, w szczególności w zakresie gospodarki i finansów,
prowadzenie monitoringu aktów prawnych i innych standardów Unii Europejskiej z dziedziny spółdzielczości, finansów i ekonomii,
tworzenie programów dla społeczności lokalnych, służących ich rozwojowi i budowaniu świadomości ekonomicznej,
wspomaganie rozwoju spółdzielczości finansowej w innych krajach poprzez realizację projektów naukowych, opartych na doświadczeniach, pracach badawczych i analizach,
w zakresie wypracowywania zasad prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o fundamenty etyki:
promowanie, inspirowanie, wspieranie i prowadzenie prac naukowych oraz działań służących szerzeniu zachowań etycznych w gospodarce, a szczególnie prace naukowo-badawcze w zakresie inwestowania odpowiedzialnego społecznie,
organizowanie konferencji, sympozjów, zjazdów naukowych i szkoleniowych, wydawanie czasopism, wydawanie publikacji poświęconych etyce w działalności gospodarczej, szczególnie w zakresie inwestowania odpowiedzialnego społecznie,
prowadzenie prac badawczych, mających na celu wypracowanie i stałą aktualizację metod i wskaźników służących do oceny podmiotów prowadzących działalność gospodarczą pod względem przestrzegania przez nie norm etycznych,
opracowywanie i publikowanie informacji (np. w postaci wskaźników, indeksów lub ratingów), ułatwiających identyfikację podmiotów gospodarczych przestrzegających norm etycznych, szczególnie emitentów papierów wartościowych,
na podstawie wypracowanych metod i instrumentów przyznawanie certyfikatów etycznych podmiotom gospodarczym, szczególnie emitentom papierów wartościowych oraz dalsze monitorowanie i badanie przestrzegania przez nie zasad etycznych w prowadzeniu działalności gospodarczej, współpracę naukową i wymianę doświadczeń z innymi krajowymi i międzynarodowymi podmiotami działającymi na rzecz przestrzegania norm etycznych przy prowadzeniu działalności gospodarczej.
Ponadto Fundacja generuje dochody z prowadzonej działalności gospodarczej polegającej m.in. na działalności szkoleniowej i wydawniczej w dziedzinach związanych z profilem Fundacji, wynajmie lokali, jak również działalności w zakresie udzielania licencji na znak towarowy.
W latach 2007-2008 Fundacja prowadziła działalność statutową, z której uzyskane dochody podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. Fundacja nie prowadziła w tym okresie działalności w zakresie celów statutowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aktualnie Fundacja obok działalności naukowej i gospodarczej prowadzi również działalność statutową inną niż naukowa (zgonie ze wskazanymi wyżej postanowieniami Statutu Fundacji).
Z początkiem 2009 r. Fundacja rozpoczęła prowadzenie działalności naukowej przewidzianej w art. 2 statutu Fundacji i w związku z powyższym zarząd Fundacji, który jest jednocześnie organem zatwierdzającym sprawozdanie finansowe dzielącym wynik Fundacji, postanowił, że wszystkie dochody uzyskane przez Fundację począwszy od dnia 1 stycznia 2009 r. przeznaczone będą w całości na działalność naukową, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym os osób prawnych, a w konsekwencji podlegać będą zwolnieniu z opodatkowania.
W dniu 29 kwietniu 2009 r. Fundacja otrzymała pozytywną interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPB3/423-67/09/MT, potwierdzającą stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia dochodu uzyskanego przez Fundację z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatkowej.
Wnioskodawca prowadząc działalność statutową ponosi szereg różnego rodzaju wydatków dotyczących zarówno bezpośrednio działalności naukowej, jak i działalności gospodarczej oraz związanych pośrednio z obydwoma rodzajami prowadzonej działalności (koszty ogólne zarządu itp.). Fundacja ponosi w szczególności szereg kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, ale związanych bezpośrednio z działalnością naukową (preferowaną podatkowo), tj. m.in. wydatki na reprezentację, a także stypendia dla osób fizycznych, które Fundacja planuje finansować. Wnioskodawca posiada także środki trwałe, które są wykorzystywane zarówno w działalności naukowej, jak również w działalności gospodarczej oraz w pozostałej działalności statutowej Fundacji.
Z uwagi na powtarzalność przedstawiony powyżej opis dotyczy zarówno zaistniałych stanów faktycznych, jak i zdarzeń przyszłych.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
W jaki sposób Fundacja powinna ustalić wysokość dochodu z prowadzonej działalności, który korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku przeznaczenia go na cele naukowe.
W jaki sposób Fundacja powinna ustalić wartość początkową środka trwałego i wysokość odpisów amortyzacyjnych w przypadku, gdy środek trwały wykorzystywany jest zarówno w działalności naukowej, tj. preferowanej podatkowo, jak również w działalności innej niż naukowa, w tym działalności gospodarczej.
Jak należy ustalić wysokość dochodu przeznaczonego na cele naukowe, w przypadku ponoszonych przez Fundację wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, które dotyczą zarówno działalności naukowej, jak i działalności innej niż naukowa, w tym działalności gospodarczej.
W jaki sposób Fundacja powinna udokumentować wysokość dochodu objętego zwolnieniem od podatku z uwagi na przeznaczenie na cele naukowe, faktycznie wydatkowanego na te cele w roku podatkowym oraz w latach następnych.
Czy w stosunku do dochodu Fundacji za lata 2007-2008 opodatkowanego przez Fundację, przeznaczonego na cele działalności innej niż działalność naukowa znajduje zastosowanie art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Odpowiedzi na pozostałe pytania zostaną udzielone odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.
Zdaniem Wnioskodawcy - odnośnie pytania drugiego - zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie od podatku dochodowego określone w art. 17 ust. 1 tej ustawy, dotyczące podatników przeznaczających dochód na cele statutowe stosowane jest, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w tym także na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów.
Zatem, dochód przeznaczony i wydatkowany na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych bezpośrednio w działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym w szczególności naukowej) zgodnie ze złożoną przez Fundację deklaracją o przeznaczeniu dochodu, będzie korzystał ze zwolnienia.
Przepisy art. 16a i 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definiując środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wskazują na wykorzystywanie ich przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Z kolei przepis art. 17 ust. 1b tej ustawy stanowi, że jedną z form wydatkowania dochodu zwolnionego jest nabywanie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych bezpośrednio służących realizacji tych celów - a zatem co do zasady niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W ocenie Wnioskodawcy powyższe oznacza, że nawet w przypadku, gdyby Fundacja nie prowadziła działalności gospodarczej może nabywać środki trwałe i wartości niematerialne i prawne w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przeciwnym bowiem przypadku przepis art. 17 ust. 1b tej ustawy należałoby uznać za regulację zbędną, co przeczyłoby jednej z podstawowych zasad interpretacji przepisów prawa - zasadzie racjonalnego ustawodawcy, który nie ustanawia zbędnych przepisów.
Mając zatem na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Fundacja nabywając składniki związane zarówno z prowadzoną działalnością naukową, jak i z innymi rodzajami działalności (w szczególności z działalnością gospodarczą) powinna rozpoznawać je jako środki trwałe i wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16a i 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegające amortyzacji zgodnie z przepisami art. 16a-16m tej ustawy.
Zgodnie z art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, tj. kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Powołany przepis nie reguluje w sposób szczególny przypadku nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w części do działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatkowej, a w części do celów działalności gospodarczej, wobec czego zdaniem Wnioskodawcy wartość początkowa takiego środka trwałego lub wartości niematerialnej prawnej powinna zostać ustalona zgodnie z art. 16g tej ustawy, tj. w wysokości odpowiadającej cenie nabycia danego składnika majątku w rozumieniu tego przepisu (w przypadku nabywanych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych).
Z kolei w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m tej ustawy, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 wskazanej ustawy, który wyłącza z kosztów podatkowych m.in.:
odpisy z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych zgodnie z art. 16a-16m ustawy podatkowej, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie tychże, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie,
odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oddanych do nieodpłatnego używania.
Zatem, mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zaznacza, że żadne z powołanych przepisów nie regulują kwestii wykorzystania środka trwałego i wartości niematerialnej i prawnej równocześnie w działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w działalności gospodarczej, wobec czego nie wyłączają możliwości amortyzacji takich środków trwałych ani zaliczania w całości do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Jak to zostało wskazane przez Wnioskodawcę w pkt 1 niniejszego wniosku jako, że obie działalności, tj. działalność określona w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i działalność gospodarcza prowadzona przez podatnika są opodatkowane na zasadach ogólnych, a zwolnieniu podlega wyłącznie dochód w przypadku przeznaczenia go na cele działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, to dochód przypisany działalności preferowanej podatkowo, zdaniem Wnioskodawcy również może uwzględniać koszty amortyzacji ustalone zgodnie z zasadami wynikającymi z tej ustawy.
Należy, bowiem zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczące amortyzacji nie wyłączają możliwości amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a tym samym nie wyłączają z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych, w przypadku, gdy środek trwały służy zarówno celom określonym w art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy (np. naukowym), jak również jest wykorzystywany w pozostałej działalności podatnika, np. działalności gospodarczej.
Powyższe oznacza zatem, że Fundacja powinna ustalać wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jak również dokonywanych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przysługuje jej na podstawie art. 15 ust. 6 tej ustawy prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów obliczonych w ten sposób odpisów amortyzacyjnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn. Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.) określa, że fundacje mogą być ustanawiane dla realizacji zgodnych z interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, szczególnie takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.
Fundacje posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), jako podmioty, które zwolnione są od podatku.
Generalnie działalność fundacji można podzielić na:
działalność statutową (niegospodarczą, idealną) oraz
działalność gospodarczą.
Jednocześnie podkreślić trzeba, iż zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o fundacjach, w oświadczeniu woli o ustanowieniu fundacji fundator powinien wskazać cel fundacji oraz składniki majątkowe przeznaczone na jego realizację.
Działalność statutowa wiąże się bezpośrednio z realizacją celów, do jakich fundacja została utworzona. Przykładem tego typu działalności jest:
działalność pomocowa,
działalność naukowa
działalność szkoleniowa, wydawnicza,
organizowanie i finansowanie,
realizacja konkretnych zadań jedno- lub wielokrotnych.
Zasadniczo środki na realizację celów statutowych mogą pochodzić z:
majątku, w jaki fundacja została wyposażona, i dochodów z tego majątku;
dotacji, zbiórek, spadków, darowizn, zapisów, programów pomocowych.
Ponadto dodatkowym źródłem dochodów fundacji może być własna działalność gospodarcza.
Wzajemny stosunek działalności statutowej i działalności gospodarczej określa art. 5 ust. 5 ustawy o fundacjach, który stanowi, że fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. Zatem, istotą fundacji i zasadniczym jej celem jest prowadzenie działalności statutowej, a działalność gospodarcza ma jedynie tworzyć warunki realizacji celów statutowych i uzupełniać środki na działalność statutową.
Pomiędzy działalnością statutową fundacji (niegospodarczą) a jej działalnością gospodarczą (zarobkową można zaobserwować następujące relacje:
prowadzenie działalności gospodarczej nie może być samoistnym celem fundacji;
działalność gospodarcza (czyli działalność nastawiona na zysk) nie może być również jedynym sposobem realizacji celów głównych;
działalność gospodarcza nienastawiona na zysk może być sposobem realizacji celów fundacji, a więc może być objęta pojęciem działalności statutowej, ale tylko wówczas, gdy jest to zgodne z interesem publicznym, tzn. gdy tylko w ten sposób można zaspokoić określone potrzeby społeczne; tylko więc w takim zakresie prowadzenie działalności gospodarczej może pokrywać się z działalnością statutową; w praktyce oznacza to, że fundacja musi adresować swą działalność do osób, których potrzeby nie są zaspokajane na zwykłych zasadach rynkowych (osób ubogich);
prowadzenie dochodowej działalności gospodarczej jest zasadniczo jedynie sposobem uzyskania środków na działalność statutową, pełni więc rolę służebną względem realizacji niezarobkowych celów fundacji;
działalność gospodarcza musi być więc dostosowana i podporządkowana działalności statutowej, tzn.:
co najmniej większość dochodów z działalności gospodarczej musi być przeznaczona na cele statutowe,
wydatki na działalność gospodarczą muszą pozostawać w rozsądnej proporcji do wydatków na cele statutowe,
środki majątkowe przeznaczone wyłącznie na działalność statutową nie mogą być przeznaczane na wspieranie działalności gospodarczej fundacji,
te same środki mogą być wykorzystywane zarówno w działalności gospodarczej, jak i statutowej, jednakże zawsze musi nastąpić księgowe wyodrębnienie obu rodzajów działalności;
minimum majątkowe uprawniające do podjęcia działalności gospodarczej (tj. 1.000 zł) musi być zachowane zarówno z chwilą jej rozpoczęcia, jak i w trakcie jej prowadzenia.
Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że celem statutowym Fundacji jest m.in. działalność naukowa. Dla realizacji tego celu zarząd Fundacji powołał jednostkę organizacyjną w ramach której działają dwa piony, których zadaniem jest szeroko rozumiana działalność naukowa. Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż - zgodnie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) - całość dochodów Fundacji uzyskiwanych od dnia 1 stycznia 2009 r. przeznaczona będzie na działalność naukową, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fundacja oprócz działalności niedochodowej prowadzi także działalność gospodarczą.
Fundacja posiada środki trwałe, które służą zarówno działalności statutowej, jak i w prowadzonej działalności gospodarczej. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia wartości początkowej oraz zasad amortyzacji ww. środków trwałych.
Zgodnie z regulacją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Stosownie do art. 15 ust. 6 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są - z uwzględnieniem art. 16 - odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
Za środki trwałe podlegające amortyzacji, w świetle art. 16a ust. 1 ustawy uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Z powołanych uregulowań prawnych wynika, że jednym z warunków koniecznych do spełnienia, aby podatnik mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, jest fakt wykorzystywania składnika majątku na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.
W myśl natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) można wnioskować, że Fundacja prowadzi działalność niezarobkową, a więc taką, która wyklucza odpłatny jej charakter, a także działalność gospodarczą (zarobkową).
Jednocześnie należy podkreślić, iż z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Ponadto art. 16g ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy podatkowej, znajdujący zastosowanie w przedmiotowej sprawie, stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 omawianej ustawy).
Odnosząc niniejsze przepisy do analizowanej sytuacji należy wskazać na następujące sytuacje prawno-podatkowe:
W sytuacji, gdy środek trwały został zakupiony z dochodu zwolnionego:
Wartość początkową tego środka trwałego ustala się zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże - z uwagi na brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy) - odpisy amortyzacyjne przedmiotowego środka trwałego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
W sytuacji, gdy środek trwały nie został nabyty z dochodu objętego zwolnieniem:
Wykorzystywany jest dla potrzeb działalności gospodarczej, wartość początkową tego środka trwałego ustala się zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka ma prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16a-16m tej ustawy i odnoszenia ich w koszty podatkowe.
Wykorzystywany jest dla potrzeb niezarobkowej działalności statutowej, wartość początkową tego środka trwałego ustala się zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka nie ma uprawnień do dokonywania amortyzacji takiego środka trwałego, bowiem nie spełnia on warunku wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej (art. 16a ust. 1 ustawy). Przeczy to również ogólnej zasadzie, w ramach której musi istnieć związek przyczynowy pomiędzy kosztem w postaci amortyzacji środka trwałego a przychodem uzyskiwanym w następstwie wykorzystywania w działalności gospodarczej tego właśnie środka.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.