ITPB3/423-496/09/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu 4 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (uzupełnionym w dniu 12 listopada 2009 r.) dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego wezwano Spółkę pismem z dnia 2 listopada 2009 r. Nr ITPB3/423-496/09-2/AW do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dokonane w dniu 12 listopada 2009 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie ze statutem Spółki, ustalenie zasad wynagrodzenia członków rady nadzorczej Spółki należy do kompetencji walnego zgromadzenia akcjonariuszy. W związku z powyższym stosowną uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia Spółki zostało ustalone miesięczne wynagrodzenie za sprawowanie funkcji członków rady nadzorczej. Wypłacone wynagrodzenie jest każdorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów pod datą faktycznej wypłaty. Wynika to z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a, 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Członkowie rady nadzorczej poinformowali zarząd Spółki, że chcieliby się zrzec części wynagrodzenia za pełnienie funkcji składając oświadczenie o wysokości obniżonego wynagrodzenia i obowiązującym okresie jego wypłaty okresie w od... do....

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zrzeczenie się części wynagrodzenia członków rady nadzorczej, które nastąpiło oświadczeniem stron, powoduje w Spółce powstanie przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia w wysokości kwoty zrzeczonej.

Zdaniem Wnioskodawcy, członkowie rady nadzorczej zostali powołani do pełnienia swojej funkcji za wynagrodzeniem ustalonym uchwałą walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Nabyli oni zatem prawo do wynagrodzenia i każdorazowo po upływie miesiąca kalendarzowego po ich stronie powstaje wierzytelność z tego tytułu (odpowiadająca długowi Spółki w tym zakresie). Zmiana wysokości wynagrodzenia członków rady nadzorczej bez konsekwencji podatkowych dla Spółki, może być dokonana tylko uchwałą walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Zmiana wynagrodzenia przez członków rady nadzorczej dokonana ewentualnym oświadczeniem o zrzeczeniu się części wynagrodzenia spowoduje częściowe umorzenie Spółce wierzytelności. Wartość tych umorzonych wierzytelności będzie przychodem podatkowym zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 382 § 1 ustawy z dnia z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy ocena sprawozdań, o których mowa w art. 395 § 2 pkt 1, w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz wniosków zarządu dotyczących podziału zysku albo pokrycia straty, a także składanie walnemu zgromadzeniu corocznego pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny (§ 3 tego artykułu).

Jednocześnie - w myśl art. 392 § 1 Kodeksu - członkom rady nadzorczej może zostać przyznane wynagrodzenie. Wynagrodzenie określa statut lub uchwała walnego zgromadzenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż stosowną uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia Spółki zostało ustalone miesięczne wynagrodzenie za sprawowanie funkcji członków rady nadzorczej. Członkowie rady nadzorczej zamierzają zrzec się części wynagrodzenia za pełnienie funkcji składając oświadczenie o wysokości obniżonego wynagrodzenia i obowiązującym okresie jego wypłaty.

W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym członkowie rady nadzorczej zostali powołani do pełnienia swojej funkcji za wynagrodzeniem. Nabyli oni zatem prawo do wynagrodzenia i powstała po ich stronie wierzytelność z tytułu tego wynagrodzenia (odpowiadająca długowi Spółki w tym zakresie).

Wierzytelność stanowi uprawnienie do żądania spełnienia świadczenia z określonego stosunku zobowiązaniowego, przysługujące wierzycielowi wobec dłużnika. Jest ona zbywalnym prawem majątkowym. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie precyzuje jednak tego pojęcia. Z tego właśnie względu pojęcie to należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2 Kodeksu).

Zrzeczenie się przez członków rady nadzorczej wynagrodzenia - kiedy stało się ono już należne - w istocie oznacza umorzenie Spółce wierzytelności. Wartość tych wierzytelności jest dla Spółki przychodem podatkowym. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

W konsekwencji, jeśli członek rady nadzorczej zrzeka się wynagrodzenia lub jego części już po powstaniu wierzytelności z tego tytułu - mimo iż może on pełnić swoją funkcję nawet nieodpłatnie - Spółka uzyskuje przychód w związku z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kwota odpowiadająca wartości wynagrodzenia, którego się zrzeczono będzie podlegała doliczeniu do przychodu podatkowego.

Należy podkreślić, iż mimo że w uzupełnieniu wniosku Spółka kwalifikuje przychód z umorzenia wierzytelności, jako podlegający pod dyspozycję art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednak z wniosku z dnia 1 września 2009 r. oraz stanowiska Strony zawartego w tym wniosku, jak i jego uzupełnieniu wynika, iż wartość umorzonych wierzytelności będzie przychodem podatkowym zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) tej ustawy. Wobec tego tutejszy organ uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe, bowiem podstawowe znaczenie w przedmiotowej sprawie ma kwestia kwalifikacji omawianego zdarzenia do przychodów podatkowych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż z uwagi na zakres wniosku, tj. przedstawione zdarzenie przyszłe i postawione pytanie, nie poddano wykładni - w ramach niniejszej interpretacji indywidualnej - zagadnienia nadmienionego przez Wnioskodawcę w jego stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, którego Jednostka nie porusza w opisie zdarzenia przyszłego, tj. kwestii konsekwencji podatkowych dla Spółki zmiany wynagrodzenia dla członków rady nadzorczej dokonanej uchwałą walnego zgromadzenia akcjonariuszy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.