ITPB3/423-487/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 11 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Spółka") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej jako: "podatek CIT"). W listopadzie 2006 r. Spółka nabyła 169,52 hektarów (ha) gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych (dalej jako: "grunty rolne"). Spółka nie zajęła gruntów rolnych na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, nie dokonuje również żadnych czynności przygotowawczych z tym związanych. Grunty rolne, przez cały okres ich posiadania przez Spółkę, są przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz innego podmiotu (dalej jako: "Dzierżawca"), który prowadzi na tych gruntach działalność rolniczą (uprawy rolne), w rozumieniu ustawy o podatku CIT oraz ustawy o podatku rolnym. Na gruntach nie jest prowadzona żadna inna działalność, w tym pozarolnicza działalność gospodarcza.

W przyszłości, Spółka planuje dokonać sprzedaży całości gruntów rolnych (169,52 ha). Przed dokonaniem ewentualnej sprzedaży tych gruntów, ich klasyfikacja w ewidencji gruntów i budynków jako grunty rolne nie ulegnie zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód ze sprzedaży gruntów rolnych będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągnięty na planowanej sprzedaży gruntów rolnych będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem CIT, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku CIT, wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, przy czym, zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Powyższy przepis uzależnia zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT od łącznego spełnienia następujących warunków:

1. Podatnik podatku CIT dokonuje zbycia nieruchomości w drodze umowy sprzedaży,

2. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość (lub jej część) wchodząca w skład gospodarstwa rolnego,

3. Sprzedaż nieruchomości (lub jej części) wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego dokonywana jest po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbywanej nieruchomości (lub jej części).

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności - grunty, jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu Cywilnego).

Jeśli chodzi o definicję gospodarstwa rolnego, ustawa o podatku CIT odsyła w tym zakresie do definicji zawartej w ustawie o podatku rolnym; gospodarstwo rolne oznacza gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Za działalność rolniczą uważa się natomiast produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb (art. 2 ust. 2 ustawy o podatku rolnym).

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, iż uznanie danego obszaru gruntów za nieruchomość wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

1. Grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

2. Grunty nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza.

3. Łączna powierzchnia gruntów przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

4. Grunty stanowią własność lub są w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego analizowanego w niniejszym wniosku, należy stwierdzić iż:

1. Spółka (podatnik podatku CIT) planuje sprzedaż gruntów rolnych. Grunty te są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych. Łączna powierzchnia gruntów wynosi 169,52 ha. Spółka nie zajęła gruntów rolnych na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, nie dokonuje również żadnych czynności przygotowawczych z tym związanych. Na gruntach prowadzona jest działalność rolnicza - Dzierżawca gruntów prowadzi na tych gruntach uprawy rolne. Na gruntach nie jest prowadzona żadna inna działalność, w tym pozarolniczą działalność gospodarcza. Innymi słowy, Spółka (podatnik podatku CIT) planuje sprzedaż nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (169,52 ha gruntów rolnych).

2. Spółka nabyła przedmiotową nieruchomość w listopadzie 2006 r., co oznacza, że sprzedaż nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (gruntów rolnych) będzie dokonywana po upływie 5 lat od końca roku nabycia.

Z uwagi na spełnienie wszystkich przesłanek zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku CIT, dochód z planowanej przez Spółkę sprzedaży 169,52 ha gruntów rolnych będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem CIT. Fakt, iż sama Spółka nie prowadzi na gruntach rolnych działalności rolniczej, w opinii Spółki, pozostaje bez znaczenia dla możliwości zastosowania powyższego zwolnienia z opodatkowania CIT. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem CIT dochodu ze sprzedaży gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego jest zwolnieniem przedmiotowym, w związku z czym, rodzaj podmiotu dokonującego sprzedaży tych gruntów (przedsiębiorca czy rolnik) nie powinien mieć znaczenia dla skutków podatkowych tej sprzedaży. Fakt nabycia i władania gruntami przez podmiot będący przedsiębiorcą (tutaj: Spółkę), nie jest tożsamy z zajmowaniem gruntów na działalność gospodarczą. Jeśli podmiot ten (tutaj: Spółka) nie prowadzi tam działalności gospodarczej, nie podejmuje żadnych czynności przygotowawczych w tym zakresie, to przedmiotowe grunty nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, a stanowią grunty rolne (opodatkowane podatkiem rolnym) wchodzące w skład gospodarstwa rolnego.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji z dnia 2 listopada 2010 r., sygn. ILPB4/423-121/10-2/ŁM: "Fakt nabycia i władania gruntami przez podmiot będący przedsiębiorcą, nie jest tożsamy z zajmowaniem ich na działalność gospodarczą. Jeśli podmiot ten nie prowadzi tam działalności, nie podejmuje żadnych czynności przygotowawczych w tym zakresie, to przedmiotowe grunty nie są jeszcze zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Jeśli zatem te grunty są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, to wówczas podlegają one podatkowi rolnemu, a nie podatkowi od nieruchomości.".

Takie samo stanowisko zajmują również sądy administracyjne w wydawanych orzeczeniach, m.in., Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1771/10, a także w wyroku z dnia 10 stycznia 2007 r., sygn. III FSK 97/06.

Reasumując, dochód osiągnięty na planowanej przez Spółkę sprzedaży gruntów rolnych będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia nie mogły wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że organy interpretacyjne mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - co również miało miejsce w toku wydawania niniejszej interpretacji - jednakże nie stosują wprost tych rozstrzygnięć, ponieważ dotyczą one indywidualnych spraw, osadzonych w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i nie są wiążące dla tutejszego organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Ponadto podkreślenia wymaga, że przywołana przez Spółkę we wniosku interpretacja indywidualna nie ma charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego - tym samym nie mogła być wiążąca w przedmiotowej sprawie.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Pełna weryfikacja prawidłowości rozliczenia Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.