ITPB3/423-482e/11/PST

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2011 r. (data wpływu 20 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego amortyzowanego według obniżonych stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego amortyzowanego według obniżonych stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

"P." Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Spółka planuje w przyszłości zmodyfikować wysokość stawek amortyzacyjnych dla niektórych / wybranych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o p.d.o.p.

Zakłada się, iż w kolejnych latach podatkowych może dojść do sytuacji, w której Spółka zmodyfikuje stawki amortyzacyjne (także jedynie w odniesieniu do niektórych / wybranych środków trwałych) poprzez ich podwyższenie lub obniżenie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie do zmiany stawki na wyższą niż przewidziana w ustawie o p.d.o.p. w Wykazie stawek amortyzacyjnych (dalej: "Wykaz").

Spółka zakłada również możliwość sprzedaży środków trwałych amortyzowanych według tak ustalonych stawek amortyzacyjnych. W związku z powyższym po stronie Spółki pojawiły się wątpliwości dotyczące:

* ustalenia granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych;

* kwestii obniżenia od nowego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) stawek amortyzacyjnych jedynie dla wybranych / pojedynczych środków trwałych należących do danej grupy bądź rodzaju;

* kwestii zasad dalszego modyfikowania stawek amortyzacyjnych środków trwałych w kolejnych latach podatkowych;

* momentu, od którego Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych odpowiednio dla (i) nowo nabytych środków trwałych, które mają zostać wprowadzone do rejestru środków trwałych prowadzonego przez Spółkę oraz (ii) środków trwałych już wprowadzonych do rejestru;

* zasad ustalania wartości kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży środków trwałych amortyzowanych przy wykorzystaniu tak zmodyfikowanych stawek amortyzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 5. Zagadnienia zawarte w pytaniach oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3 i 4 będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego.

Zdaniem Spółki w przypadku zbycia nabytego lub wytworzonego we własnym zakresie środka trwałego, amortyzowanego według obniżonych stawek amortyzacyjnych, kosztem uzyskania przychodów Spółki będą wydatki na nabycie lub wytworzenie tego środka trwałego, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) tego przepisu, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, będą jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z powyższego wynika, że konstrukcja art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oparta została na założeniu odroczenia w czasie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków, m.in. na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych. Oznacza to, że wydatki na nabycie środka trwałego nie stanowią, co do zasady kosztu uzyskania przychodów w momencie nabycia tego środka trwałego, jednak są kosztami podatkowymi, w przypadku ich zbycia, jednak tylko w części nie pokrytej uprzednio odpisami amortyzacyjnymi.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż kosztem uzyskania przychodu dla Spółki w przypadku zbycia środka trwałego będzie wartość początkowa tego środka trwałego pomniejszona o dokonane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne, niezależnie od wartości stawek amortyzacyjnych przyjętych przez Spółkę pod warunkiem, iż będą się one mieścić w granicach ustalonych w Wykazie.

Zdaniem Spółki - takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 grudnia 2010 r. IPPB5/423-586/10-5/JC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 6 wspomnianej ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z kolei jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Powołany w tym przepisie art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy, stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca planuje w przyszłości zmodyfikować wysokość stawek amortyzacyjnych dla niektórych / wybranych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik zakłada, iż w kolejnych latach podatkowych może dojść do sytuacji, w której Spółka zmodyfikuje stawki amortyzacyjne (także jedynie w odniesieniu do niektórych / wybranych środków trwałych) poprzez ich podwyższenie lub obniżenie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie do zmiany stawki na wyższą niż przewidziana w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Spółka zakłada również możliwość sprzedaży środków trwałych amortyzowanych według tak ustalonych stawek amortyzacyjnych.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż kosztem uzyskania przychodu dla Spółki w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych będą wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne, niezależnie od wartości stawek amortyzacyjnych przyjętych przez Spółkę, pod warunkiem dokonania ich podwyższenia / obniżenia zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w graniach ustalonych w Wykazie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.