ITPB3/423-476b/10/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT z faktur dotyczących kosztów promocji i reklamy towarów Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT z faktur dotyczących kosztów promocji i reklamy towarów Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej głównie takich towarów jak: taśmy i kleje przemysłowe, środki bezpieczeństwa i higieny pracy, etykiet - na terenie kraju, a w śladowych ilościach w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu. W ramach tej działalności Spółka prowadzi działania zmierzające do zwiększenia popytu zarówno na dystrybuowane przez nią towary, jak i nowo wprowadzone do sprzedaży, jakimi są w obecnym roku folie samoprzylepne oraz laminaty firmy "M."

Aby wypromować nowo wprowadzone folie i laminaty Wnioskodawca złożył ofertę do Szpitala z propozycją nieodpłatnego ozdobienia ścian i innych powierzchni z użyciem tych towarów na oddziale chorób dzieci. Ozdobienie miałoby polegać na ułożeniu zadrukowanej folii samoprzylepnej. Treścią ozdobienia tych ścian miały być animacje ze świata bajek dziecięcych. Dodatkowo zadrukowane folie miały być pokryte ochronnym laminatem. Szpital w zamian za to ozdobienie miałby wyrazić zgodę na umieszczenie w widocznym miejscu, w sposób niezakłócający odbioru całości - logo Spółki, jako sponsora całego przedsięwzięcia oraz umożliwić wykorzystanie aplikacji folii naściennej do celów reklamowych, stanowiącej jednocześnie portfolio oferty Wnioskodawcy. Szpital odpowiedział na ofertę pozytywnie. Wobec jednoznacznego stanowiska Szpitala Spółka przystąpiła do realizacji zadania. Zleciła wykonanie projektu graficznego i ułożenia zadrukowanej folii na ścianie, zakupiła niezbędne materiały podstawowe (folię i laminat) oraz materiały pomocnicze. Po wykonaniu projektu został on przedstawiony i zaakceptowany przez Ordynatora oddziału. Następnie Spółka zleciła specjalistycznej firmie drukarskiej zadrukowanie folii według zaakceptowanego wzoru. Zgodnie ze zleceniem firma, która wykonała projekt, dokonała również bezpośredniego ułożenia gotowego materiału na ścianie w jednym z pokoi dla pacjentów na oddziale. Wszystkie koszty poniosła Spółka. Omawiane materiały są bardzo mało znane w środowisku firm graficzno - reklamowych. Nie można ich prezentować jedynie za pomocą wzornika. Wizualnie wszystkie folie naścienne wyglądają tak samo, nie można ich jednoznacznie odróżnić. Dopiero zadrukowanie i ułożenie na ścianach pozwala ukazać wartości zawarte w tych produktach. Brak jest w Polsce tego typu aplikacji, by móc przekonać usługodawców jak i klienta ostatecznego do złożenia zamówienia. Alternatywą dla rozwiązania Spółki jest pracochłonne malowanie farbami lub układanie mało trwałej foto - tapety. Dlatego pokazanie produktu w miejscu jego przeznaczenia wydaje się najbardziej logicznym rozwiązaniem. Ukazanie produktu "przy pracy" przez przedstawicieli handlowych Spółki znacznie zwiększa szansę zainteresowania klienta i złożenia zamówienia na aplikację, a tym samym do zwiększenia przychodów Spółki. Głównym zamysłem całego przedsięwzięcia była reklama i rozpropagowanie nowego asortymentu, czyli wyżej wymienionych folii samoprzylepnych i laminatów oraz ukazania ich wielorakiego zastosowania. Akcja ta miałaby zachęcić potencjalnych klientów do intensyfikacji zakupów tych produktów w Spółce, a tym samym spowodować zwiększenie jej przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania czwartego. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego, drugiego i trzeciego zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Spółki, wartość przekazanego podatku VAT należnego wyliczonego od towarów wydanych z magazynu w celu nieodpłatnego oklejenia ścian szpitala stanowi koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że podatek należny jest kosztem uzyskania przychodu w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Ponadto, dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (...), przy czym odrębnymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od powołanej zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków. Na mocy unormowania art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek należny w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w budynku szpitala Spółka wykonała zdobienie ścian z użyciem nowo wprowadzonego asortymentu w postaci folii samoprzylepnych i laminatów. Czynność ta miała na celu reklamę i rozpropagowanie nowego asortymentu Spółki oraz ukazania ich wielorakiego zastosowania, celem zachęcenia potencjalnych klientów do intensyfikacji zakupów tych produktów.

W interpretacji indywidualnej, znak ITPP1/443-875b/10/DM, stanowiącej odpowiedź w zakresie pytania trzeciego Wnioskodawcy, a dotyczącego konieczności odprowadzenia podatku VAT należnego od towarów pobranych z magazynu, w stosunku do których Spółka odliczyła podatek naliczony przy ich nabyciu, zużytych podczas nieodpłatnej usługi oklejania ścian, wskazano, iż sam fakt pobrania materiałów z magazynu nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Materiały zostały bowiem wykorzystane podczas "nieodpłatnej usługi oklejania ścian" w szpitalu, a zatem szpital był beneficjentem świadczenia w postaci ww. czynności nie zaś nabywcą towarów w postaci materiałów, w tym folii i laminatów. Dalej stwierdzono również, iż nieodpłatne świadczenie usług zrównane jest z odpłatnym świadczeniem usług w sytuacji, gdy spełnione są przesłanki zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, że czynność wykonania zdobienia ścian w szpitalu miała na celu - jak wskazała Spółka - reklamę i promocję nowo wprowadzonego do sprzedaży asortymentu, a zatem związana była z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tych też względów Spółka nie jest zobowiązana "odprowadzić VAT należny" od pobranych z magazynu materiałów zużytych do czynności oklejenia ścian na oddziale szpitalnym.

W konsekwencji, skoro w przedstawionym stanie faktycznym czynność wykonania zdobienia ścian w szpitalu za pomocą pobranych towarów z magazynu nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a zatem pobranie z magazynu towarów zużytych podczas nieodpłatnej usługi oklejenia ścian nie generuje podatku VAT należnego, badanie kwestii możliwości zaliczenia jego do kosztów uzyskania przychodów jest bezprzedmiotowe.

Reasumując, stanowisko Spółki, w świetle którego wartość przekazanego podatku VAT należnego wyliczonego od towarów wydanych z magazynu w celu nieodpłatnego oklejenia ścian szpitala stanowi koszt uzyskania przychodu, uznać należy za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.