ITPB3/423-471/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu 2 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków inwestycyjnych do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną - jest prawidłowe.

W dniu 2 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków inwestycyjnych do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, który jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, dnia 3 lipca 2007 r. uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych na terenie strefy usług określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

* sekcja D, podsekcja DK, dział 29, grupa 29.3 - maszyny dla rolnictwa i leśnictwa,

* sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.7 - wyroby metalowe gotowe pozostałe.

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 15 listopada 2017 r.

Ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

Wartość nowej inwestycji poniesionej przez Wnioskodawcę w niniejszej sprawie przekracza kwotę 2 400 000 euro obliczoną przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków - wskazaną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy ekonomicznej.

Koszt inwestycji został poniesiony w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r.

Spełnione zostały lub zostaną wszystkie warunki wskazane w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Udział środków własnych Wnioskodawcy wyniósł ponad 25% całkowitych kosztów inwestycji.

Już w 2008 r. została zakończona inwestycja na terenie nieruchomości Wnioskodawcy w specjalnej strefie ekonomicznej. Zakończona została budowa zakładu produkcyjnego i rozpoczęta produkcja zgodnie z udzielonym zezwoleniem. Produkty są sprzedawane do odbiorców z Polski i za granicę, w szczególności do wspólnika Spółki. Powstał dział sprzedaży i serwisowania produktów wytwarzanych w strefie, zgodnie z udzielonym zezwoleniem.

Spółka zamierza prowadzić na terenie nieruchomości w Ł. dodatkową działalność, która nie jest objęta zezwoleniem na prowadzenie działalności w strefie ekonomicznej i na ten cel wykorzystywać niewielką część infrastruktury w ramach nowej inwestycji. Planowana działalność polegałaby na pośrednictwie w sprzedaży towarów pochodzących z prowadzonej w Danii działalności produkcyjnej wspólnika. Pośrednictwo w sprzedaży polegałoby na poszukiwaniu zainteresowanych towarami wspólnika klientów, w szczególności z obszaru kraju, przekazywaniu informacji o produktach oferowanych przez wspólnika, kontaktach z potencjalnymi klientami. Ponadto rozważana jest możliwość reprezentowania wspólnika przy zawieraniu umów. Wnioskodawca w zamierzeniach ma działać jako agent wspólnika w Polsce. Produkty wspólnika, w sprzedaży których ma pośredniczyć Wnioskodawca będą dostarczane bezpośrednio z Danii do klientów. Produkty takie nie będą składowane, przywożone ani też przepakowywane na terenie Strefy. Dział sprzedaży zająłby określoną część powierzchni biurowej budynku stanowiącym nową inwestycję na terenie Strefy w Ł. Wnioskodawca zatrudniałby od 1 do 10 pracowników lub zawierałby umowy cywilnoprawne w celu wykonywania czynności na rzecz wspólnika. Do celu realizacji tego zakresu działalności wykorzystywany byłby określony sprzęt komputerowy, media. Za świadczenie usług pośrednictwa zostanie określone wynagrodzenie rynkowe.

Spółka dokona organizacyjnego wydzielenia działalności wykonywanej na terenie strefy ekonomicznej w zakresie objętym i nie objętym zezwoleniem, tak, aby możliwe okazało się opodatkowanie dochodu uzyskanego z pośrednictwa w sprzedaży prowadzonego na rzecz wspólnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą stanowiących składnik niezbędny do obliczenia wielkości dopuszczalnej pomocy regionalnej wszystkich wydatków inwestycyjnych poniesionych na zakup środków trwałych związanych z inwestycją zrealizowaną na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (między innymi na zakup gruntu, budowę zakładu produkcyjnego i zakup maszyn) w sytuacji gdy częściowo nowa inwestycja wykorzystywana jest na działalność inną niż strefowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oprócz działalności objętej zezwoleniem na prowadzenie działalności w strefie prowadzona jest organizacyjnie wydzielona działalność nie objęta zezwoleniem, to na koszty inwestycji stanowiące podstawę kalkulacji dopuszczalnej pomocy regionalnej stanowiącej granicę skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - składają się wszystkie wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą - poniesione na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (realizacja nowej inwestycji na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej) spełniające warunki określone w przepisach, czy część z tych wydatków związana z prowadzeniem działalności w granicach zezwolenia, obliczona odpowiednio.

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego Jednostka wskazuje, iż zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych - w brzmieniu obowiązującym w chwili uzyskiwania przez Wnioskodawcę zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie i aktualnym - dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z art. 16 wskazanej ustawy wynika między innymi, że podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 punkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z ust. 4-6 wynika, że zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy a w razie cofnięcia zezwolenia podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego i do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.

Jako granicę maksymalnego zwolnienia z podatku dochodowego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazały wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalną dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Dokonując kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych należy wziąć w niniejszej sprawie pod uwagę przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 236, poz. 1704 z dnia 19 grudnia 2006 r. z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu wydawania dla Wnioskodawcy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, a zatem w dniu 3 lipca 2007 r. Z treści § 8 aktualnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych wynika bowiem, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Zgodnie z przepisami powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym dnia 3 lipca 2007 r. w zakresie istotnym dla niniejszej sprawy:

* pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 (§ 3 ust. 1 punkt 1), przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora (§ 3 ust. 4),

* pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników (§ 3 ust. 5),

* maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, wynosi 40% - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego i udzielana małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz. Urz. UE L 63 z 28.02.2004, str. 22; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 64), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów (§ 4 ust. 1 i 2),

* za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych; ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej (§ 6),

* zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 3 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w przypadku małych i średnich przedsiębiorców oraz będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 3 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona. Zwolnienia od podatku dochodowego przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (§ 5 ust. 1 i 3).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wielkość dopuszczalnej pomocy regionalnej jest obliczana biorąc pod uwagę iloczyn dwóch składników:

* maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i

* kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Maksymalna intensywność pomocy została określona dla danego obszaru w obowiązujących przepisach, zatem jej wysokość nie budzi wątpliwości.

Drugim składnikiem kalkulacji dopuszczalnej pomocy jest koszt inwestycji.

Przepisy wskazują, że chodzi o koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą określone w § 6 rozporządzenia.

Inwestycja dokonana przez Wnioskodawcę w ramach zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie strefy jest inwestycją nową. Koszty zakwalifikowane do objęcia pomocą mieszczą się w zakresie wskazanym w § 6 rozporządzenia.

Przepisy nie uzależniają możliwości kwalifikacji wydatków do objęcia pomocą od faktu, czy cała inwestycja jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej wskazanej w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Warunkiem zakwalifikowania wydatków do objęcia pomocą jest, aby spełniały warunki wskazane w § 6 rozporządzenia, a zatem aby były kosztami nowej inwestycji w rozumieniu § 3 ust. 4 Rozporządzenia i były ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego, ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika, kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych, ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem odpowiedniego traktowania kosztów związanych z nabyciem aktywów objętych najmem albo dzierżawą, innych niż grunty, budynki i budowle oraz przedsiębiorców innych niż mali i średni.

Przepisy wskazują również, że wartości niematerialne i prawne dla zakwalifikowania wydatków do objęcia pomocą muszą spełniać łącznie dodatkowe warunki, a mianowicie muszą:

Brak analogicznych przepisów odnośnie wykorzystania wartości innych niż niematerialne i prawne przez przedsiębiorcę.

Przepisy wskazują jednak, że zwolnienie z podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy innemu niż duży, pod warunkiem że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 3 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 3 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona.

Zwolnienia od podatku dochodowego przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (§ 5 ust. 1 i 3).

Z powyższego - w ocenie Wnioskodawcy - wynika, że w skład kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku obliczania wielkości dopuszczalnej pomocy regionalnej wchodzą wszystkie koszty kwalifikowane odpowiadające warunkom wskazanym w § 6 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w brzmieniu obowiązującym dnia 3 lipca 2007 r. niezależnie od faktu czy inwestycja w całości czy w części jest wykorzystywana do prowadzenia działalności wskazanej w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Wyjątkiem są w tym zakresie wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, które do zakwalifikowania ich do objęcia pomocą muszą być wykorzystane przez przedsiębiorcę otrzymującego pomoc regionalną wyłącznie w przedsiębiorstwie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje pomoc, oraz ujęte w aktywach tego przedsiębiorstwa i pozostać w nim przez okres co najmniej 3 lat w przypadku przedsiębiorcy małego lub średniego.

Sformułowanie przepisu wskazuje, że odnośnie wartości innych niż niematerialne i prawne wystarczające jest dla kwalifikacji do objęcia pomocą, iż przedsiębiorca nie przeniesie ich własności w jakiejkolwiek formie przez okres 3 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 3 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona. Kwalifikacja kosztów inwestycji do objęcia pomocą nie jest uzależniona od faktu wykorzystywania inwestycji w całości lub części do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wskazanym w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. Wielkość dopuszczalnej pomocy wskazuje jedynie granice, w jakich przedsiębiorca pomoc może uzyskać poprzez istniejącą możliwość zwolnienia od podatku dochodowego (granice zwolnienia od podatku). Zwolnienia od podatku dochodowego przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy w granicach zezwolenia. Ulga podatkowa odnosi się do przychodów i kosztów działalności w strefie w zakresie objętym zezwoleniem i w granicach maksymalnej dopuszczalnej pomocy obliczonej biorąc pod uwagę wartość całej nowej inwestycji na terenie strefy, bez względu na to czy jest ona w całości wykorzystywana na działalność wskazaną w zezwoleniu.

Możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego determinuje fakt prowadzenia działalności na terenie strefy w zakresie wskazanym w zezwoleniu, bo tylko taki dochód jest objęty zwolnieniem podatkowym.

Fakt wykorzystania inwestycji do działalności wyłącznie wskazanej w zezwoleniu nie wpłynie na wysokość kwalifikowanych kosztów inwestycji i wysokość maksymalnej pomocy. Jeśli inwestycja nie będzie wykorzystywana w całości do działalności określonej w zezwoleniu spowoduje to możliwość osiągnięcia potencjalnie niższego dochodu zwolnionego od podatku, co w konsekwencji może nie dać możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w maksymalnych granicach. Dochód z działalności nieobjętej zezwoleniem na działalność w strefie będzie opodatkowany.

Przyjęcie odmiennego stanowiska - zdaniem Spółki - powodowałoby, iż w trakcie korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego mogłaby ulegać zmianie wysokość maksymalnego zwolnienia od opodatkowania, w zależności od tego jaka działalność prowadzona byłaby na terenie strefy i w jakim rozmiarze.

Przepisy nie wskazują jak należałoby obliczać w takiej sytuacji maksymalne zwolnienie od podatku (jeśli kwota maksymalnego zwolnienia byłaby zmienna poprzez zmienny składnik kalkulacji w postaci wysokości kosztów kwalifikowanych uwzględnianych przy obliczeniu granicy pomocy regionalnej z tytułu kosztów nowej inwestycji).

W ocenie Wnioskodawcy, zamiarem ustawodawcy jest, aby kwota dopuszczalnej pomocy regionalnej stanowiącej granicę skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy podatkowej dla konkretnego przedsiębiorcy była wartością stałą w trakcie korzystania ze zwolnienia (ewentualne zmiany mogą wynikać z faktu poniesienia dodatkowych kosztów kwalifikowanych a zatem granica przyznanej pomocy może podlegać podwyższeniu a nie obniżeniu).

Z powyższego - zdaniem Jednostki - wynika, że prowadząc na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej działalność gospodarczą:

* wymienioną w zezwoleniu z dnia 3 sierpnia 2007 r., z której dochód podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, a także jednocześnie

* dodatkową uboczną do działalności głównej określonej w zezwoleniu, która jednak nie jest działalnością pomocniczą niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, z której dochód nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego

przy obliczaniu pomocy regionalnej udzielanej przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącej pomoc regionalną z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, Spółka nie ma obowiązku ograniczać wysokości składnika kalkulacji w postaci kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą w związku z tym, iż w części inwestycja jest wykorzystywana do prowadzenia działalności dodatkowej, ubocznej do działalności głównej, co oznacza, iż może przyjąć go do kalkulacji w wysokości dopuszczalnej przez obowiązujące przepisy tak jakby inwestycja była wykorzystywana wyłącznie do prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu na działalność w Strefie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu od opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia dochodów od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). W myśl bowiem tego przepisu, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Zgodnie z ustępem 4 tego przepisu, organem, który udziela, cofa i zmienia zezwolenie jest minister właściwy do spraw gospodarki.

Pomocą publiczną udzielną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zezwolenia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne. W sytuacji, gdy dany rodzaj (przedmiot) działalności nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 3 lipca 2007 r. W związku z prowadzeniem tej działalności Spółka poniosła wydatki na nową inwestycję.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1704 z późn. zm.), wydanego na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 5a ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, regulującego zasady funkcjonowania tej strefy, pomoc udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnienia podatkowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

W przypadku realizacji nowej inwestycji - stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia - zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów jego realizacji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem że:

W myśl § 6 ust. 1 omawianego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Ww. przepisy określają zatem w szczególności następujące warunki do uznawania wydatków za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:

pod warunkiem zaliczenia ich do wartości początkowej środków trwałych, przy czym przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty "nowej inwestycji", o której mowa w § 3 rozporządzenia.

Jednocześnie, zgodnie § 6 ust. 5 omawianego rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Stosownie natomiast do ust. 4 tego paragrafu, wartości niematerialne i prawne powinny spełniać łącznie następujące warunki:

Przy czym - w myśl § 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia - koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia. Przepis ten przewiduje zatem mechanizm dyskontowania kosztów i wielkości pomocy, służący ich waloryzacji, uwzględnieniu zmian wartości pieniądza w czasie, co związane jest z długością procesów inwestycyjnych prowadzonych w specjalnych strefach ekonomicznych oraz możliwością wykorzystywania przez podatników wygenerowanej wartości zwolnienia przez kilka kolejnych lat podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zakończyła inwestycję w specjalnej strefie ekonomicznej, tzn. zakończono budowę zakładu produkcyjnego na nieruchomości położonej w strefie i rozpoczęto produkcję zgodnie z udzielonym zezwoleniem. Ponadto Spółka zamierza prowadzić na terenie nieruchomości dodatkową działalność, która nie jest objęta zezwoleniem na prowadzenie działalności w strefie ekonomicznej i na ten cel wykorzystywać niewielką część infrastruktury w ramach nowej inwestycji. Wnioskodawca zatrudniałby od 1 do 10 pracowników lub zawierałby umowy cywilnoprawne w celu wykonywania czynności na rzecz wspólnika. Do celu realizacji tego zakresu działalności wykorzystywany byłby określony sprzęt komputerowy, media.

Odnosząc powyższe do omówionych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji, inwestycja ta musi być realizowana w oparciu o zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, a ponadto spełnione muszą zostać pozostałe wymogi przewidziane odpowiednimi przepisami rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej. Nie ma przy tym znaczenia, że nieruchomość będzie częściowo wykorzystywana dla potrzeb prowadzenia działalności innej, nie objętej zezwoleniem.

Dlatego też użytkowanie części nieruchomości do działalności nie objętej zezwoleniem, nie stanowi podstawy do ograniczenia traktowania wydatków poniesionych przez Spółkę jako wydatku kwalifikującego się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 w związku z § 3 rozporządzenia w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, będących podstawą do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższe oznacza, że przedmiotowe wydatki mogą zostać w całości zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Należy przy tym nadmienić, iż - jak słusznie zauważyła Spółka prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - wyjątkiem w tym zakresie są wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, bowiem z przepisów omawianego rozporządzenia wynika wprost, iż aby uznać je za koszty kwalifikowane muszą być wykorzystane przez przedsiębiorcę otrzymującego pomoc regionalną wyłącznie w przedsiębiorstwie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje pomoc (§ 6 ust. 4 pkt 1).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.