ITPB3/423-42a/12/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości (pytanie oznaczone jako nr 2 w poz. 69 wniosku - druk ORD-IN) jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzeń przyszłych.

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (zwana dalej "L." lub Spółką) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji łopat do turbin wiatrowych. Spółka sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości. Obecnie Spółka jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych stosuje różnice kursowe zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka dokonuje licznych transakcji w walutach obcych.

"L." wystawia faktury sprzedaży w walucie obcej z podatkiem od towarów i usług, za które płatności również są otrzymywane w walucie obcej.

Występują również sytuacje gdy Spółka wystawia kontrahentom faktury zaliczkowe w walucie obcej (bez podatku VAT oraz z podatkiem VAT), w związku z otrzymaną od kontrahentów płatnością w walucie obcej (zaliczka na przyszłe dostawy),

W 2012 r. Spółka zamierza przejść na różnice kursowe bilansowe, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Spółka spełnia wymóg badania sprawozdań finansowych przez podmioty uprawnione do ich badania. W związku z powyższym pojawiły się następujące wątpliwości dotyczące stosowania rachunkowych różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Spółki wskazała, że zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany - art. 9b ust. 2 ustawy.

Zdaniem "L." przepisy ustawy o rachunkowości obligują Spółkę do naliczenia dla celów bilansowych różnic kursowych, to mając na uwadze art. 9b ust. 1 i 2 ustawy, różnice te stanowią również różnice podatkowe i winny być uwzględniane w dokonywanych przez Spółkę rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Jeżeli:

stanowią różnice kursowe w świetle przepisów o rachunkowości to stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy stanowią one również różnice kursowe w ujęciu podatkowym, a w konsekwencji przychody i koszty podatkowe Spółki.

Reasumując, odnośnie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 oraz nr 2, zrealizowane różnice kursowe od całości zapłaty stanowią odpowiednio koszt uzyskania przychodów lub przychód podatkowy. Rachunkowo różnica kursowa powstaje pomiędzy należnością a zapłatą. Przyjmując rachunkową metodę rozliczania różnic kursowych Spółka ma prawo zaliczyć całość odpowiednio do kosztów lub przychodów podatkowych.

Okoliczność, że różnice kursowe od całości zapłaty stanowią odpowiednio koszt uzyskania przychodów lub przychód podatkowy potwierdza interpretacja z dnia 2 lutego 2010 r. nr IBPBI/2/423-1333/09/BG wydana przez Ministra Finansów za pośrednictwem Izby Skarbowej w Katowicach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Co istotne, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody (art. 9b ust. 3 cyt. ustawy).

Ponadto, w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2 (art. 9b ust. 3 ustawy).

Analizując całokształt przepisów zamieszczonych w art. 9b ustawy, należy mieć na uwadze, że powyższy przepis ustanowiony został przez ustawodawcę dla rozpoznawania przez podatników różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę przy dokonywaniu interpretacji zapisów art. 9b ust. 2 ustawy, czyli w stosunku do podatników, którzy wybrali "metodę rachunkową" ustalania różnic kursowych, uzasadnionym staje się stwierdzenie, że zapisy te dotyczą zaliczania do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów w całości różnic kursowych ujętych w księgach rachunkowych.

Tym samym należy uznać, że zgodnie z art. 9b ust. 2 cyt. ustawy, zaliczeniu - przez podatników, którzy wybrali "metodę rachunkową" - odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów podlegają ujęte w księgach rachunkowych:

* różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych,

* różnice kursowe wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej oraz

* różnice kursowe z wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych.

Z przepisu tego wynika, że ustawodawca przewidział możliwość zaliczania różnic kursowych wyliczanych zgodnie z przepisami o rachunkowości, a więc i w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Podatkowe rozwiązanie dotyczące różnic kursowych sprowadza się do zasady, że podatnicy, którzy wybrali metodę rachunkową ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów podatkowych ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z transakcji walutowych i wyceny aktywów oraz pasywów, a także wyceny pozabilansowej pozycji w walutach obcych (art. 9b ust. 2 ustawy). W takiej sytuacji rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym od osób prawnych związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka planuje rozpoznawać różnice kursowe zgodnie z ustawą o rachunkowości. Jeżeli zatem przepisy ustawy o rachunkowości będą obligować podatnika do naliczenia dla celów bilansowych różnic kursowych od wartości brutto zobowiązania, to mając na uwadze cytowany art. 9b ust. 1 i 2 ustawy, różnice te winny być uwzględniane w dokonywanych przez Spółkę rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Po przyjęciu przez podatnika metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), kosztem lub przychodem podatkowym będą wszelkie różnice kursowe, zarówno zrealizowane, jak i niezrealizowane.

Innymi słowy, skutki podatkowe bilansowych różnic kursowych zależą od ich traktowania rachunkowego. W przypadku, gdy dana wycena prowadzi do rozpoznania różnic kursowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, powstałe różnice kursowe należy rozpoznać w rachunku podatkowym. Natomiast w przypadku, gdy dana wycena w świetle przepisów o rachunkowości nie generuje różnic kursowych, tak dokonanej wyceny nie należy rozpoznawać podatkowo jako różnicy kursowej.

Reasumując, stanowisko Spółki, że jeżeli przepisy ustawy o rachunkowości obligują Spółkę do naliczenia dla celów bilansowych różnic kursowych, to mając na uwadze art. 9b ust. 1 i 2 ustawy, różnice te stanowią również różnice podatkowe i winny być uwzględniane w dokonywanych przez Spółkę rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, a tym samym, jeżeli zrealizowane różnice kursowe od otrzymanej zapłaty w walucie obcej za fakturę zaliczkową wystawioną w walucie obcej (bez podatku od towarów i usług oraz z podatkiem od towarów i usług) na kontrahenta, stanowią różnice kursowe w świetle przepisów o rachunkowości to stosownie do art. 9b ust. 2 ustawy stanowią one również różnice kursowe w ujęciu podatkowym, a w konsekwencji przychody i koszty podatkowe Spółki, należy zatem uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaakcentowania wymaga również okoliczność, że wskazane przez Spółkę we wniosku interpretacja indywidualna wydana została w indywidualnej sprawie w określonym, odmiennym zdarzeniu przyszłym, a więc tylko do niego się odnosi. Nie ma zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.