ITPB3/423-406/11/PS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków związanych z budową drogi dojazdowej do zakładu produkcyjnego, na podstawie umowy zawartej z gminą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową drogi - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z budową drogi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z Gminą umowę w ramach partnerstwa publiczno - prawnego i zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy Spółka jako Partner Prywatny zobowiązała się do wybudowania drogi gminnej i przyłączenia jej do drogi wojewódzkiej, a Gmina zobowiązała się do zapłaty ustalonej w umowie kwoty (w ratach płatnych w okresie trzech lat), w wysokości odpowiadającej 34% przewidywanej wartości inwestycji brutto. Wybudowana droga gminna ma połączyć z drogą wojewódzką zakład produkcyjny Spółki.

W piśmie z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie niniejszego wniosku, Spółka wskazuje, iż zgodnie z treścią wiążącej strony umowy Gmina finansuje inwestycję poprzez wkład finansowy w wysokości 34,42% faktycznego kosztu inwestycji, nie więcej jednak niż wyszczególnioną w umowie kwotę - stanowiącą odpowiednik 34,42% kwoty brutto przewidywanej wartości inwestycji. Innymi słowy kwota ta stanowi całkowite zobowiązanie Gminy z tego tytułu zawartej umowy, nawet gdyby rzeczywisty koszt inwestycji był wyższy od przewidywanego. Związek wydatków poniesionych na budowę drogi z możliwością osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu jest oczywisty zważywszy na fakt, że inwestycja dotyczy drogi dojazdowej do zakładu produkcyjnego, do którego przeciętnie dziennie wjeżdża, i z którego wyjeżdża od 20 do 22 wielkogabarytowych samochodów ciężarowych (w sezonie nawet do 30). Dotychczasowy stan drogi dojazdowej do zakładu (a jest to jedyna droga dojazdowa) znacznie utrudniał (a zimą wręcz uniemożliwiał) wywóz wyrobów transportem samochodowym, przywóz surowców i dojazd pracowników autobusami (około 3 tysięcy zatrudnionych) oraz kontrahentów Spółki.

W związku z powyższym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano pytanie w zakresie możliwości zaliczenia do kosztu uzyskania przychodu wszelkich wydatków związanych z budową drogi.

Zdaniem Spółki wszelkie wydatki poniesione na budowę drogi, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, gdyż z pewnością zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu (także zachowania źródła przychodu), a nie zostały wymienione w katalogu wydatków negatywnych z art. 16 tejże ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy trudno wyobrazić sobie prowadzenie działalności produkcyjnej w zakładzie, do którego prowadziła droga dojazdowa urągająca wręcz wszelkim standardom, jakie spełniać powinna publiczna droga gminna, stąd wydatek na częściowe sfinansowanie budowy drogi dojazdowej do zakładu pozostaje w bezpośrednim związku z osiągnięciem przychodu z działalności produkcyjnej. Otrzymana od Gminy Ustka kwota 34% przewidywanej wartości inwestycji brutto zaliczona zostanie do przychodu.

W piśmie z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie niniejszego wniosku, Spółka doprecyzowuje, iż Jej zdaniem wszelkie wydatki poniesione na budowę drogi w wykonaniu umowy z Gminą stanowią koszt uzyskania przychodów, a wkład finansowy Gminy, płatny przez okres 3 lat w miesięcznych ratach, z których pierwsza wypłacona zostanie po upływie 21 dnia od uzyskania pozwolenia na użytkowanie, rozpoznany zostanie jako przychód podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy wynika zatem, iż by wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Podatnik podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych. Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł z Gminą umowę w ramach partnerstwa publiczno - prawnego i zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy Spółka jako Partner Prywatny zobowiązała się do wybudowania drogi gminnej i przyłączenia jej do drogi wojewódzkiej, a Gmina zobowiązała się do zapłaty ustalonej w umowie kwoty (w ratach płatnych w okresie trzech lat), w wysokości odpowiadającej 34% przewidywanej wartości inwestycji brutto. Wybudowana droga gminna ma połączyć z drogą wojewódzką zakład produkcyjny Spółki.

Odnosząc zatem przedstawiony stan faktyczny do przepisów prawa podatkowego w pierwszej kolejności wskazać należy, iż droga dojazdowa (gminna), którą wybudowała Spółka, nie stanowi jej środka trwałego, gdyż nie stanowi jej własności. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika również, że droga ta jest przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze zawartej z właścicielem drogi. Wobec powyższego, przedmiotowych wydatków nie można uznać za wydatki poniesione na wytworzenie własnego środka trwałego, jak i inwestycji w obcym środku trwałym. Dlatego też wydatki poniesione na jej wybudowanie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została - jak wyjaśniono na wstępie niniejszej interpretacji - od istnienia określonego związku przyczynowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła.

Przedmiotowa inwestycja, jak wskazuje Wnioskodawca, dotyczy drogi dojazdowej do zakładu produkcyjnego. Dotychczasowy stan drogi dojazdowej do zakładu znacznie utrudniał (a zimą wręcz uniemożliwiał) wywóz wyrobów transportem samochodowym, przywóz surowców i dojazd pracowników autobusami (około 3 tysięcy zatrudnionych) oraz kontrahentów Spółki.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż wydatki poczynione przez Spółką na wybudowanie gminnej drogi mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż brak drogi dojazdowej może przyczynić się do utrudnienia dojazdu klientów, pracowników i dostawców, a w konsekwencji mieć negatywny wpływ na możliwość osiągania przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W związku z powyższym, jak słusznie wskazuje Spółka, wkład finansowy Gminy w ramach partnerstwa publiczno - prawnego w wysokości 34,42% faktycznego kosztu inwestycji płatny przez okres 3 lat w miesięcznych ratach, z których pierwsza wypłacona zostanie po upływie 21 dnia od uzyskania pozwolenia na użytkowanie, rozpoznać należy jako przychód podatkowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecie po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.