ITPB3/423-396g/09/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kontynuacji zawartych umów leasingu operacyjnego w związku z nabyciem zorganizowanych części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kontynuacji zawartych umów leasingu operacyjnego w związku z nabyciem zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych. Spółka posiada zakład produkcyjny w B. i jest czynnym podatnikiem VAT.

"G" Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej "G") prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji artykułów spożywczych. "G" posiada dwa zakłady produkcyjne: jeden w B., a drugi w S. i jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka i "G" są spółkami zależnymi od spółki "M" S.A. z siedzibą w S. W związku z restrukturyzacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka i "G", rozważane jest przeniesienie własności obu zakładów produkcyjnych "G" na rzecz Spółki. Planuje się, iż to przeniesienie własności nastąpi:

* w formie sprzedaży zakładu na rzecz Spółki lub

* w formie wniesienia zakładu jako wkładu niepieniężnego (aportu) na pokrycie podniesienia kapitału zakładowego Spółki.

Każdy z zakładów "G" mających być przedmiotem transakcji prowadzi samodzielną i kompletną z technologicznego punktu widzenia działalność produkcyjną. Każdy z zakładów wyspecjalizowany jest w produkcji innego asortymentu towarów spożywczych.

Każdy z zakładów "G" jest wyodrębniony organizacyjnie. W szczególności posiada odrębne kierownictwo odpowiadające za funkcjonowanie zakładu. Wyodrębnienie znajduje również odzwierciedlenie w zapisach regulaminu organizacyjnego oraz w schemacie organizacyjnym "G".

Rachunkowość zarządcza "G" zapewnia wyodrębnienie zarówno przychodów, jak i kosztów związanych z działalnością każdego z zakładów i pozwala na bieżąco analizować ich wyniki finansowe.

Transakcja obejmie, w wypadku każdego z zakładów "G", następujące składniki majątkowe:

* nieruchomość (nieruchomości), w której prowadzona jest działalność zakładu,inne środki trwałe niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane wartości niematerialne i prawne (m.in. receptury i znaki towarowe) niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane wyposażenie niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane należności i wybrane zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną produkcją,

* wybrane surowce niezbędne w procesie produkcji.

Planowana transakcja obejmie również przejęcie dotychczasowych pracowników zakładu w trybie art. 23 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1976 r. - Kodeks Pracy, a także cesję wybranych umów prawa cywilnego (w tym umów leasingu) funkcjonalnie związanych z działalnością zakładu.

Transakcja nie obejmie zapasów towarów i produktów gotowych, gdyż "G" dokona zbycia tych towarów i produktów na rzecz odbiorców (zgodnie z rolą "G" przewidzianą w strukturze grupy kapitałowej, po transakcji działalność "G" koncentrować się będzie na handlu).

Każdy z zakładów będzie kontynuował swoją działalność produkcyjną.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) Spółka w odniesieniu do pytania będącego przedmiotem niniejszej interpretacji wskazała, iż umowy leasingu operacyjnego zostaną przeniesione na Spółkę w ramach sprzedaży/aportu zakładów, w tych przypadkach, w których ich przedmiotem są podlegające amortyzacji środki trwałe funkcjonalnie związane z prowadzoną przez zakłady produkcją. Z transakcji zbycia zakładów wyłączone zostaną natomiast te umowy leasingu operacyjnego zawarte przez zbywcę, które dotycząc podlegających amortyzacji środków trwałych związanych funkcjonalnie z działalnością handlową, która będzie kontynuowana przez zbywcę w szczególności chodzi o pojazdy samochodowe wykorzystywane przez przedstawicieli handlowych.

W związku z powyższym, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie siódme w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismami.

W odniesieniu do pytania siódmego Wnioskodawca wskazał, iż w wypadku przejęcia umów leasingu operacyjnego, określonych wyżej w opisie stanu faktycznego, Spółka ma prawo do traktowania tych umów jako umów leasingu operacyjnego na użytek podatkowy, mimo iż okres używania przez Spółkę poszczególnych przedmiotów leasingu będzie krótszy od określonego w art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności zdaniem Spółki powołany artykuł uzależnia zaliczenie danej umowy leasingu do kategorii leasingu operacyjnego od okresu, na jaki została zawarta umowa, a nie od okresu korzystania z przedmiotu leasingu przez następcę pierwotnego leasingobiorcy. Takie stanowisko potwierdzają opinie organów podatkowych, m.in.:

* pismo Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie z 19 września 2005 r. (P-2/415/17/2005), w którym organ potwierdził, że po zmianie korzystającego w drodze cesji nowy korzystający zalicza wydatki z tytułu umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów (podobnie Urząd Skarbowy w Mikołowie w piśmie z 10 maja 2006 r. PD.I-415-2506/BF oraz Urząd Skarbowy Łódź-Widzew w piśmie z 10 marca 2006 r. IX-005/64/Z/K/06),

* pismo Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 8 listopada 2005 r. (1471/DPD2/423-104/05/AB), w którym organ potwierdził, że po zmianie korzystającego w drodze cesji nowy korzystający, po zakończeniu umowy leasingu, ma prawo do nabycia przedmiotu leasingu po hipotetycznej wartości netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 93 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze. zm.), zwanej dalej ustawą, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

Na mocy § 2 art. 93, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

W myśl art. 93a § 1 ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

Przepis § 1 ustawy, zgodnie z 93a § 2, stosuje się odpowiednio do:

Powołane przepisy Ordynacji podatkowej zawierają szczególną regulację wejścia we wszelkie prawa i obowiązki innego podatnika. Przepisy te nie znajdują jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ nie przewidują następstwa w przypadku zarówno wniesienia aportem do spółki z o.o. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jak i przy sprzedaży wskazanej masy majątkowej. Innymi słowy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie będziemy mieli do czynienia z sukcesją praw i obowiązków na gruncie przepisów prawa podatkowego.

Konsekwencją powyższego jest to, iż w przedmiotowej sprawie na gruncie ustawy podatkowej inaczej niż na gruncie prawa cywilnego zawarta umowa nie jest kontynuacją umowy zawartej pierwotnie między finansującym a dotychczasowym korzystającym. Podstawą określania skutków podatkowych cesji umowy leasingu po stronie korzystającego są zatem zasady wynikające z ustawy podatkowej.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Ustawodawca uzależnia zatem zastosowanie preferencyjnych zasad sprzedaży przedmiotu leasingu po upływie podstawowego okresu umowy leasingu od uznania umowy za podatkową umowę leasingu, która na dzień cesji winna być zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji a suma ustalonych w niej opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej (ustalonej na dzień cesji) środków trwałych. Gdy umowa nie spełnia warunków podatkowej umowy leasingowej, przepisy w zakresie preferencyjnych zasad sprzedaży przedmiotu leasingu nie mają zastosowania. Wstąpienie w prawa i obowiązki podatkowe przez nowego korzystającego mogłoby nastąpić tylko w sytuacjach przewidzianych w rozdziale 14 Ordynacji podatkowej, gdyż uprawnienia jakie daje Kodeks Cywilny nie przekładają się na uprawnienia podatkowe. Tym samym Spółka nie nabywa również uprawnień do dokonania sprzedaży przedmiotu leasingu zgodnie z art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, iż brak spełnienia warunku określonego w art. 17b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie będzie rodził skutków podatkowych, tj. Spółka będzie mogła traktować przejęte umowy leasingu operacyjnego tak jakby spełniały wskazany warunek.

Końcowo należy podkreślić, iż wskazane przez Spółkę postanowienia organów podatkowych wydane zostały w indywidualnych sprawach, w konsekwencji tut. organ nie jest związany rozstrzygnięciami w nich zawartymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.