ITPB3/423-396c/09/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu odniesienia do kosztów uzyskania przychodów wartości rynkowej wyposażenia przejętego w związku z nabyciem zorganizowanych części przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu odniesienia do kosztów uzyskania przychodów wartości rynkowej wyposażenia przejętego w związku z nabyciem zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych. Spółka posiada zakład produkcyjny w B. i jest czynnym podatnikiem VAT.

"G" Sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej "G") prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji artykułów spożywczych. "G" posiada dwa zakłady produkcyjne: jeden w B., a drugi w S. i jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka i "G" są spółkami zależnymi od spółki "M" S.A. z siedzibą w S. W związku z restrukturyzacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka i "G", rozważane jest przeniesienie własności obu zakładów produkcyjnych "G" na rzecz Spółki. Planuje się, iż to przeniesienie własności nastąpi:

* w formie sprzedaży zakładu na rzecz Spółki lub

* w formie wniesienia zakładu jako wkładu niepieniężnego (aportu) na pokrycie podniesienia kapitału zakładowego Spółki.

Każdy z zakładów "G" mających być przedmiotem transakcji prowadzi samodzielną i kompletną z technologicznego punktu widzenia działalność produkcyjną. Każdy z zakładów wyspecjalizowany jest w produkcji innego asortymentu towarów spożywczych.

Każdy z zakładów "G" jest wyodrębniony organizacyjnie. W szczególności posiada odrębne kierownictwo odpowiadające za funkcjonowanie zakładu. Wyodrębnienie znajduje również odzwierciedlenie w zapisach regulaminu organizacyjnego oraz w schemacie organizacyjnym "G".

Rachunkowość zarządcza "G" zapewnia wyodrębnienie zarówno przychodów, jak i kosztów związanych z działalnością każdego z zakładów i pozwala na bieżąco analizować ich wyniki finansowe.

Transakcja obejmie, w wypadku każdego z zakładów "G", następujące składniki majątkowe:

* nieruchomość (nieruchomości), w której prowadzona jest działalność zakładu,

* inne środki trwałe niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane wartości niematerialne i prawne (m.in. receptury i znaki towarowe) niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane wyposażenie niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,

* wybrane należności i wybrane zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną produkcją,

* wybrane surowce niezbędne w procesie produkcji.

Planowana transakcja obejmie również przejęcie dotychczasowych pracowników zakładu w trybie art. 23 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1976 r. - Kodeks Pracy, a także cesję wybranych umów prawa cywilnego (w tym umów leasingu) funkcjonalnie związanych z działalnością zakładu.

Transakcja nie obejmie zapasów towarów i produktów gotowych, gdyż "G" dokona zbycia tych towarów i produktów na rzecz odbiorców (zgodnie z rolą "G" przewidzianą w strukturze grupy kapitałowej, po transakcji działalność "G" koncentrować się będzie na handlu).

Każdy z zakładów będzie kontynuował swoją działalność produkcyjną.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) Spółka w odniesieniu do pytania będącego przedmiotem niniejszej interpretacji wskazała, iż pod pojęciem "wyposażenia" należy rozumieć rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością gospodarczą, które nie zostaną zaliczone przez Spółkę do środków trwałych i nie stanowią ich u obecnego właściciela. Wyposażenie nie podlega amortyzacji u obecnego właściciela, jednak cena nabycia każdego składnika została jednorazowo zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodu w momencie przyjęcia ich do używania.

W związku z powyższym, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie trzecie w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismami.

W odniesieniu do pytania trzeciego Wnioskodawca wskazał, iż wartość rynkową wyposażenia nabytego w formie aportu (w ramach zakładów) Spółka może odnieść w koszty podatkowe w miesiącu oddania tego wyposażenia do użytkowania (tj. z chwilą nabycia) - zgodnie z art. 16d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Jak stanowi art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Powyższy przepis określa pojęcie środka trwałego, jako nabytego lub wytworzonego składnika majątkowego kompletnego i zdatnego do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używanie dłuższym niż rok.

Odnosząc powyższe do postawionego pytania i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż o ile wyposażenie o którym mowa nie spełnia ww. kryteriów, tj. przewidywany okres jego użytkowania nie będzie dłuższy niż rok, wówczas takie składniki majątkowe nie będą środkami trwałymi.

Stosownie natomiast do treści art. 16d ust. 1 cytowanej ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Przepis ten daje podatnikowi możliwość bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie składników majątkowych, o których mowa w art. 16a, czyli środków trwałych.

Skoro zatem Spółka stwierdza, iż wyposażenie, o którym mowa we wniosku nie stanowiło środków trwałych zarówno u podmiotu wnoszącego aport, jak i u Spółki, to przekreśla jednocześnie możliwość odpowiedniego stosowania art. 16d ust. 1 do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości rynkowej przejętego w drodze aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyposażenia, w dacie oddania do używania na podstawie art. 16d ust. 1 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.