ITPB3/423-364/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2009 r. (data wpływu 8 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefowy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2009 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej w przypadku posiadania dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefowy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka wskazała, że od 2002 r. prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy gospodarczej na podstawie dwóch zezwoleń Ministra Gospodarki: z dnia 29 grudnia 2000 r., zmienionego następnie zezwoleniem z dnia 24 września 2002 r., oraz z dnia 21 grudnia 2006 r. i przedstawiła szczegółowy zakres działalności objęty ww. zezwoleniami.

Ponadto Jednostka podniosła, że w ramach obu zezwoleń poniosła wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uznane były przez nią za wydatki kwalifikowane w rozumieniu przepisów § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 224, poz. 2270 z późn. zm.). Aktualnie Jednostka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie dwóch zezwoleń.

Spółka korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych wynikającego z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Wnioskodawca wskazał, że prowadzi ewidencję księgowa w sposób umożliwiający jednoznaczne przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego zezwolenia, gdyż jest to niezbędne w celu udowodnienia wywiązywania się z warunków określonych w każdym z uzyskanych zezwoleń.

Ewidencja prowadzona przez Jednostkę spełnia wymogi określone w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. prowadzona jest w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania oraz wysokości należnego podatku za rok podatkowy poprzez jednoznaczne określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. Spółka dokonuje podziału dochodów z działalności prowadzonej na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej dla każdego z projektów inwestycyjnych związanych ze zezwoleniem pierwszy i drugim. Wykorzystuje do tego celu dostępne narzędzia, przede wszystkim w postaci programu księgowego i pakietu "office".

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Spółka jest zobowiązana do dokonywania podziału dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oddzielnie na każdy z projektów inwestycyjnych objętych zezwoleniami.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby zachować prawo do zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w pełnej wysokości, tj. uwzględniające wydatki kwalifikowane poniesione w ramach dwóch zezwoleń, nie ma obowiązku ustalania odrębnego dochodu dla każdego z projektów inwestycyjnych objętych dwoma zezwoleniami, gdyż działalność prowadzona jest w ramach jednego przedsiębiorstwa. Z treści zaś unormowań regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w strefie nie wynika obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości lub ewidencji podatkowej dla każdego z projektów inwestycyjnych, na które zostały wydane zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze strefy. Brak jest także przepisów nakazujących ustalenie odrębnego dochodu dla każdego z tych projektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), specjalna strefa ekonomiczna jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki.

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tego zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). W myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, na podstawie zezwoleń wydanych w imieniu Ministra Gospodarki, z dnia z dnia 29 grudnia 2000 r. (zmienionego zezwoleniem z dnia 24 września 2002 r.) oraz z dnia 21 grudnia 2006 r., prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W datach wydania wyżej wymienionych zezwoleń szczegółowe zasady korzystania przez przedsiębiorców z pomocy publicznej określone zostały następującymi aktami wykonawczymi:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia lipca 2001 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 84, poz. 90 z późn. zm.), które obowiązywało w okresie od dnia 28 sierpnia 2001 r., które zastąpiło dwa rozporządzenia:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 910, z 2000 r. Nr 108, poz. 1151 i z 2001 r. Nr 30, poz. 339) oraz

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 908, z 2000 r. Nr 108, poz. 1150 i Nr 115, poz. 1200 oraz z 2001 r. Nr 30, poz. 337);

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 224, poz. 2270 z późn. zm.), które obowiązywało w okresie od dnia 30 października 2004 r.;

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 228, poz. 1667 z późn. zm.), obowiązujące od dnia 12 grudnia 2006 r.;

Nadmienić należy także, że z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie pomorskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1556) oraz

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Oznacza to, że rozstrzygając o prawie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uwzględniać warunki korzystania z pomocy publicznej wynikające z uregulowań odpowiedniego rozporządzenia obowiązującego w danym okresie.

Ogólne przesłanki warunkujące nabycie prawa do omawianego zwolnienia, wynikające z treści wymienionych powyżej aktów wykonawczych, pozostają jednak - co do zasady - niezmienne.

Pomoc publiczna udzielana podatnikom, działającym w specjalnej strefie ekonomicznej w postaci zwolnienia od podatku dochodowego przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją (§ 3 ust. 1 ww. rozporządzeń Rady Ministrów).

Zwolnienie to może stosować podatnik, który:

* prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia (zezwoleń),

* osiąga dochód z tej działalności,

* poniósł określonej wartości wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, w świetle definicji zawartych w § 3 ww. rozporządzeń,

* przez określony minimalny okres będzie prowadził działalność gospodarczą na terenie strefy, nie przeniesie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne oraz utrzyma nowo utworzone miejsca pracy.

Natomiast zgodnie z przepisami § 5 powołanych rozporządzeń, zwolnienia przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy.

W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Tak więc w przepisie § 5 ww. rozporządzeń prawodawca nakazał wyodrębnienie uzyskiwanego dochodu tylko w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie strefy oraz poza strefą. W szczególności powyższe oznacza, iż w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, cała działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie (względem tej prowadzonej poza obszarem specjalnej strefy), a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłączanie na terenie strefy.

Podkreślić należy, że w treści unormowań regulujących zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w specjalnej strefie ekonomicznej brak jest zapisów, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości podatkowej dla każdego z projektów, na które zostały wydane zezwolenia strefowe z osobna. Brak jest także regulacji nakazujących ustalenie odrębnego wyniku finansowego, jeżeli obydwa projekty będą zlokalizowane na terenie specjalnej strefy, a działalność z nimi związana będzie wykonywana przez tego samego podatnika podatku dochodowego.

Natomiast, w kontekście sformułowanego zapytania, zauważyć należy, że zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w powyższym przepisie są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca obowiązany jest prowadzić ewidencję w sposób wskazany przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez względu na to, ile zezwoleń uzyskał.

W konsekwencji, jeżeli Przedsiębiorca prowadzi całość działalności na terenie strefy, zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy, czyli w sposób umożliwiający m.in. określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zwolnień strefowych.

W związku z powyższym dla celów korzystania z dwóch zezwoleń, niezbędnym jest, by ewidencja w "dodatkowym" zakresie zapewniła wyodrębnienie środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z kolejnym projektem. W konsekwencji operacja ta umożliwi rozliczenie obydwu projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją tych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Reasumując, biorąc pod uwagę zaprezentowany opis zdarzenia przyszłego, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy, czyli w sposób pozwalający m.in. na określenie kwoty dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlegającego opodatkowaniu, niezależnie od liczby posiadanych zezwoleń strefowych. Brak jest natomiast wymogu dodatkowego podziału dochodów działalności prowadzonej na terenie strefy dla projektów strefowych związanych z odrębnymi zezwoleniami, w kwestii sposobu rozliczania kwoty zwolnienia podatkowego kluczowe są powiem przepisy podatkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzając podział na działalność opodatkowaną oraz wyodrębnioną działalność zwolnioną nie nakazuje wydzielać różnych rodzajów działalności zwolnionej i traktować ich odrębnie - tym bardziej zatem nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych projektów inwestycyjnych. Wobec tego, jeżeli dany rodzaj działalności jest objęty zezwoleniem i działalność Przedsiębiorcy spełnia wymogi ustawy i rozporządzeń dotyczących specjalnej strefy ekonomicznej oraz jednocześnie ogólny maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej nie został wykorzystany, nie ma formalnych przeszkód do skorzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego. Spółka, jako przedsiębiorca strefowy, posiadający więcej niż jedno zezwolenie na działalność w strefie, aby korzystać ze zwolnienia podatkowego, winna określić maksymalny dostępny poziom pomocy publicznej wygenerowany przez wszystkie swoje wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą oraz porównać go z wielkością pomocy już otrzymanej w jakiejkolwiek formie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.