ITPB3/423-353a/11/PST

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych poniesionego w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych poniesionego w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

"S." Sp. z o.o., jest podmiotem prawa polskiego,z całkowitym udziałem kapitału zagranicznego (100% udziałów posiadają spółki prawa holenderskiego). Spółka została utworzona i zarejestrowana w KRS w roku 2009,z początkowym kapitałem zakładowym o wysokości 4.300.000,00 (cztery miliony trzysta tysięcy) złotych.

Uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników, podjętą w zwykłej formie pisemnej w dniu 31 stycznia 2010 r., na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki (§ 8 umowy spółki), podwyższono kapitał zakładowy w spółce do kwoty 109.500.000,00 (sto dziewięć milionów pięćset tysięcy) złotych. Oznacza to, że kapitał zakładowy spółki został podwyższony o kwotę 105.200.000,00 (sto pięć milionów dwieście tysięcy) złotych. Podwyższenie kapitału zakładowego nastąpiło w sposób przewidziany w art. 257 § 2 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.), tj. poprzez ustanowienie nowych udziałów. Nowe udziały pokryte zostały wkładem pieniężnym.

Spółka nie poniosła kosztów związanych ze sporządzeniem protokołu ze Zgromadzenia Wspólników przez notariusza (co jest wymagane dla zmiany umowy spółki na podstawie przepisu art. 255 § 3 k.s.h.), ze względu na to, że podwyższenie kapitału zakładowego nastąpiło na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia (tj. w trybie przepisu art. 257 § 1 k.s.h.) Od czynności podwyższenia kapitału zakładowego spółka odprowadziła do Urzędu Skarbowego podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 526.000,00 złotych, składając jednocześnie stosowną deklarację podatkową zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie, uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 14 grudnia 2009 r. o zmianie umowy spółki, w Spółce Wnioskodawcy przyjęto rok obrotowy liczonyod 1 września do 31 sierpnia. W związku z tym, że zmiana umowy spółki w tym zakresie została dokonana (zarejestrowana w KRS) dnia 16 grudnia 2009 r., na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, rok obrotowypo zmianie umowy spółki wynosi 20 miesięcy. Z tego też względu Wnioskodawca podnosi,że skutki podatkowe zaistniałego stanu faktycznego (w zakresie rozliczenia podatku dochodowego oraz p.c.c.) powstaną dopiero z chwilą zakończenia roku obrotowego, tj. w dniu 31 sierpnia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Zagadnienie przedstawione w pytaniu drugim będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

W ocenie Spółki, zapłata podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu dokonania czynności podwyższenia kapitału zakładowego w spółce kapitałowej, może być uznana za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 p.d.o.p., w chwili jego poniesienia, i w związku z tym może podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie, ustawodawca, w art. 16 ust. 1 p.d.o.p., wskazał rodzajowy katalog wydatków, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, wśród których wymienił wydatki na objęcie lub nabycie udziałów w spółce kapitałowej (zgodnie z ustawą wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia).

W związku z powyższym, należy mieć na względzie dwie definicje legalne: kosztów uzyskania przychodów oraz wydatków na objęcie lub nabycie udziałów w spółce kapitałowej.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 podp, za koszy uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; jednakże wydatki takie stają się jednak kosztem uzyskania przychodu, z chwilą ich późniejszego odpłatnego zbycia.

Pojęcie "wydatki na objęcie lub nabycie udziałów" definiuje się w prawie podatkowym jako wszelkie bezpośrednie wydatki poniesione na np. objęcie udziałów w spółce (np. przy podwyższeniu kapitału zakładowego spółki), bez poniesienia których, nabycie lub objęcie nie mogło by być skutecznie dokonane.

Spółka zwraca uwagę, iż opinię taką wyraził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 16 lipca 2008 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt: I SA/Bk 155/08. Stanowisko takie zostało także wyrażone w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 12 maja 2009 r. (sygnatura sprawy: IBPBI/2/423W-76/09/CzP). Rozumowanie to potwierdza także ocena Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wyrażona w wyroku z dnia 17 marca 2011 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt: I SA/Po 745/10, zgodnie z którą "Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć przygotowanie prospektu emisyjnego, druk, publikacja i dystrybucja prospektu emisyjnego, opłaty notarialne, sądowe, skarbowe oraz koszty ogłoszeń wymaganych przepisami prawa. Natomiast wydatki, bez których jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego stanowią koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią więc zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów."

Biorąc pod uwagę powyższe tezy, skoro wydatkami "na nabycie lub objęcie" udziałów są jedynie kwoty wydane w bezpośrednim związku z tym nabyciem, podatek od czynności cywilnoprawnych (dalej także: "podatek" albo "p.c.c."), nie może być uznany za wydatek tego typu. Wprawdzie, według zacytowanej interpretacji, jako wydatki takie kwalifikuje się np. opłaty notarialne, jednakże, należy zaznaczyć, że podatek od czynności cywilnoprawnych nie jest opłatą notarialną sądową ani skarbową choć bywa pobierany przez notariusza w przypadku, gdy transakcja podlegająca opodatkowaniu p.c.c. jest dokonywana w formie aktu notarialnego.W ocenie podatnika, p.c.c. uiszczany przy np. czynności prawnej podniesienia kapitału zakładowego w spółce z o.o. (która to czynność nie zawsze musi być - i w zaistniałym stanie faktycznym nie była - dokonywana w formie aktu notarialnego), nie może być uznany za opłatę czy też wydatek, związany z tą czynnością na tyle bezpośrednio, by został uznany za wydatek nie będący kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu przepisu art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy p.d.o.p.

Należy bowiem mieć na uwadze, że obowiązek zapłaty podatku powstaje w wyniku dokonania czynności prawnej, a nie w związku z nią. Zapłata tego podatku jest konsekwencją dokonania czynności prawnej w postaci zbycia udziałów, nie jest natomiast warunkiem ważności czy też skuteczności dokonania takiej czynności. Zatem - wnioskując a contrario z powyższych interpretacji pojęcia "wydatek na nabycie/objęcie udziałów" - podatek od czynności cywilnoprawnych nie należy do kategorii wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy p.d.o.p. Oznacza to tym samym-w ocenie wnioskodawcy - że p.c.c. może być uznanyza koszt uzyskania przychodu, o ile spełnione zostaną przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy p.d.o.p. Jak powyżej ustalono, p.c.c. nie jest jednym z wydatków podlegających regulacji tego przepisu, należy zatem rozważyć, czy zapłata p.c.c. od podwyższenia kapitału zakładowego w spółce z o.o. spełnia przesłanki definicji kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p.

Istotne znaczenie ma tu zagadnienie "kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu". Dochodem spółki jest dodatni wynik finansowy, uzyskiwany w trakcie jej działalności, wykazywany w rocznym sprawozdaniu finansowym. Spółka kapitałowa działa przede wszystkim w celu osiągnięcia zysku, czyli uzyskania dochodu. Oznacza to, że wszelkie podejmowane przez spółkę aktywności i czynności, mają na celu pomnażanie i zwiększanie osiąganych przychodów, a w konsekwencji - dochodu (zysku). Jedną z takich czynności - dokonywanych w celu generowania zysku - jest podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Wnioskodawca stwierdza, że w przedmiotowej sprawie podatnik dokapitalizował spółkę, aby mogła ona realizować inwestycję w postaci budowy fabryki płyt wiórowych HDF. Inwestycja

ta prowadzona jest w celu osiągnięcia maksymalnego wyniku finansowego i gospodarczego przez spółkę, co oczywiście zakłada osiągnięcie zysku. Wynika z tego zatem, że wydatek w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych, poniesiony przy podwyższeniu kapitału zakładowego spółki, został poczyniony w celu uzyskania dochodu, a związek między tym wydatkiem (oraz podniesieniem kapitału zakładowego o kwotę 105 mln złotych) jest bezpośredni i wyraźny.

Należy mieć na względzie, że zarówno z orzecznictwa, jak i z doktryny prawa podatkowego wynika, że wydatek, aby byt kosztem podatkowym w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, powinien wykazywać bezpośredni lub pośredni związek z uzyskaniem przychodu. Stanowisko takie zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 14 kwietnia 2011 r. w sprawie I SA/Po 143/11: "Każdy wydatek wykraczający poza katalog zawarty w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., oceniany przez pryzmat art. 15 u.p.d.o.p. może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, o ile podatnik wykaże jego związek z przychodem." Ponadto, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 marca 2011 r., sygnatura akt: I SA/Gl 312/10, także potwierdza stanowisko podatnika w niniejszej sprawie: "Zwrot użyty w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. oznacza, że nie każdy wydatek rzeczywiście poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania. Pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi istnieć bezpośredni lub tylko potencjalny związek przyczynowo - skutkowy."

Podwyższenie kapitału zakładowego dokonane zostało przez podatnika - wnioskodawcę

w wyraźnie określonym i sprecyzowanym celu - sfinansowania inwestycji, będącej podstawą działalności spółki. Bez wątpienia zatem, między wydatkami (w postaci p.c.c.) poniesionymi w wyniku podwyższenia kapitału, a uzyskanym wobec realizacji inwestycji przychodem spółki, istnieje niewątpliwy związek przyczynowo-skutkowy. W tym względzie należy także mieć na uwadze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2011 r. w sprawie II FSK 1711/09, w którym Sąd jednoznacznie stwierdza: "Koszty samego podwyższenia kapitału zakładowego nie są kosztami uzyskania przychodu, ale jeśli

są związane z prawidłowym funkcjonowaniem spółki i są należycie udokumentowane, wówczas mogą być zaliczone jako koszty pośrednie."

Zdaniem Wnioskodawcy niewątpliwie, koszty podwyższenia kapitału zakładowego w celu realizacji kluczowej inwestycji dla spółki są ściśle związane z jej prawidłowym funkcjonowaniem, obejmującym m.in. osiągnięcie przychodów, w tym świetle należy także brać pod uwagę stwierdzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zawarte w tezie wyroku z dnia 14 grudnia 2010 r., sprawa III SA/Wa 2524/10, wedle którego: "Oceniając konkretny wydatek jako koszt uzyskania przychodu należy zatem mieć na względzie wszystkie towarzyszące temu okoliczności, w tym świadczące o racjonalności określonego działania podatnika z punktu widzenia istniejących związków przyczynowo - skutkowych między tym działaniem a przychodami." Potwierdzenia stanowiska wnioskodawcy należy również poszukiwać w wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, dokonanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 26 listopada 2010 r., sprawa III SA/Wa 982/10: "Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym

w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu. <...>".

Podatnik zwraca także uwagę, że w szczególności p.c.c. od czynności podwyższenia kapitału zakładowego, w spółkach kapitałowych może być również uznany za wydatek poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodów, jakimi są fundusze, którymi dysponuje spółka, w tym fundusz podstawowy - kapitał zakładowy. Należy bowiem mieć na względzie, że kapitał zakładowy jest nie tylko ustawowo uregulowaną kwotą pieniężną jaką muszą wnieść wspólnicy do spółki. Z kapitału zakładowego spółka czerpie środki na realizację inwestycji, zadań i działań gospodarczych, mających na celu - jak już wyżej wspomniano - wygenerowanie zysku, a co za tym idzie - osiągnięcie przychodu. Kapitał zakładowy jest zatem jednym z podstawowych źródeł przychodów w spółce handlowej, a jego podwyższanie w trakcie działalności spółki stanowi właśnie zabezpieczanie spółce źródła spodziewanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zagadnienie dotyczące podwyższenia kapitału zakładowego spółek kapitałowych zostało uregulowane w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Zgodnie z art. 257 § 2 kodeksu podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Omawiana ustawa nie definiuje przy tym pojęcia przychodu, a jedynie ogranicza się do kazuistycznego wypunktowania w art. 12 ust. 1 wartości majątkowych "w szczególności" zaliczanych do tej kategorii. W ustępie 4 powołanego artykułu zawarto natomiast zamknięty katalog przysporzeń majątkowych nieuznawanych za przychody podatkowe. Wśród nich ujęto przychody otrzymane na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Ustawodawca jednoznacznie wskazał zatem, że wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego spółki kapitałowej nie stanowią jej przychodu podatkowego. Mają one odrębny charakter z uwagi na cel, któremu służą - zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla jej funkcjonowania.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z treści cytowanej definicji wynika, że dla kwalifikacji prawnej danego wydatku zasadnicze znaczenie ma cel, w jakim został on poniesiony. Podstawową przesłanką uznania go za koszt uzyskania przychodów, jest bowiem istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Oba rodzaje odnoszą się jednak do konkretnych przychodów w roku podatkowym.

Wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów podlegają zatem koszty wymienione w art. 16 ust. 1 oraz koszty niespełniające warunku celowości, wynikającego z treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała operacji podwyższenia kapitału zakładowego poprzez ustanowienie nowych udziałów. Nowe udziały pokryte zostały wkładem pieniężnym. W konsekwencji powyższego procesu Spółka poniosła wydatek w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowy wydatek został poniesiony przez Wnioskodawcę bezpośrednio w celu dokonania podwyższenia kapitału zakładowego poprzez ustanowienie nowych udziałów. Istnieje zatem bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy zapłatą należności wymienionej przez Spółkę a jej przychodem na podwyższenie kapitału zakładowego. Treść regulacji art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że wartości otrzymane na podwyższenie kapitału zakładowego - stanowiące niewątpliwie przysporzenie majątkowe - uznane zostały przez ustawodawcę za wpływy niestanowiące przychodów; wpływy te są neutralne podatkowo. Nie są one efektem "zwykłej" (bieżącej) działalności gospodarczej podatnika, lecz związane są z rozszerzeniem źródła przychodów.

Odnosząc wymienione uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatek związany z podwyższeniem kapitału zakładowego nie można traktować jako koszt uzyskania przychodów, bowiem odnosi się on do przychodu niestanowiącego przychodu podatkowego zgodnie z cytowanym uprzednio art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy. Oznacza to, że wydatek w sposób wyraźny i bezpośredni związany z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nie spełnia zasadniczego warunku uznania go za koszt uzyskania przychodu z art. 15 ust. 1, tj. poniesienia w celu osiągnięcia przychodu podatkowego. Stanowi to element przesądzający o jego kwalifikacji prawnej.

Reasumując, wskazany przez Spółkę wydatek związany bezpośrednio z celem jakim jest dokonanie podwyższenia kapitału zakładowego, tj. wydatek na podatek od czynności cywilnoprawnych nie stanowi dla Spółki kosztu uzyskania przychodów w myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych bądź przytoczonych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, iż są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Końcowo należy wyjaśnić, iż powoływany przez Spółkę art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje zastosowania przy kwalifikacji do kosztów podatkowych w przedmiotowej sprawie. Nie można bowiem mówić o wydatkach na nabycie lub objęcie udziałów po stronie Wnioskodawcy, który jest podmiotem wydającym udziały.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.