ITPB3/423-344/14/MK - CIT w zakresie uznania płatności z tytułu nabycia know-how za wydatki kwalifikowane.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2014 r. (data wpływu 29 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania płatności z tytułu nabycia know-how za wydatki kwalifikowane - jest prawidłowe,

* uznania płatności z tytułu nabycia know-how jako budującej limit dostępnej pomocy publicznej - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania: płatności z tytułu nabycia know-how za wydatki kwalifikowane oraz płatności z tytułu nabycia know-how jako budującej limit dostępnej pomocy publicznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca - sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą w zakładzie produkcyjnym znajdującym się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako: "SSE") polegającą na produkcji pomp, zaworów, wymienników ciepła, homogenizatorów oraz realizacji kompleksowych projektów inżynieryjnych obejmujących budowę linii technologicznych przeznaczonych dla zakładów produkcyjnych z różnych branż. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej Spółka otrzymała w dniu 18 czerwca 2014 r.

Na terenie SSE Spółka będzie realizować inwestycję polegającą na istotnej rozbudowie zakładu produkcyjnego. W ramach inwestycji Spółka zamierza wybudować i wyposażyć halę produkcyjną, w której realizowany będzie proces produkcyjny. W celu prowadzenia działalności produkcyjnej, niezbędne jest posiadanie przez Spółkę odpowiednich informacji technologicznych oraz specjalistycznej wiedzy inżynieryjnej.

W związku z tym, Wnioskodawca nabędzie know-how niezbędny do prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu strefowym. W celu pozyskania niezbędnej technologii, Spółka zawrze ze spółką należącą do Grupy XXX (dalej również jako: "Sprzedawca"), umowę w ramach, której nabędzie od Sprzedawcy know-how. Wnioskodawca nie znajduje się pod bezpośrednią kontrolą Sprzedawcy ani odwrotnie (tzn. Sprzedawca nie jest udziałowcem Spółki lub spółką zależną od Spółki). Możliwe jest też pozyskanie know-how od różnych Sprzedawców (w ramach odrębnych transakcji zawartych każdorazowo z danym Sprzedawcą).

W ramach Umowy Sprzedawca sprzeda na rzecz Spółki know-how, który Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w związku z nową inwestycją realizowaną w zakładzie Spółki. Nabyte aktywa stanowić będą know-how w rozumieniu przepisów o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16b ust. 1 pkt 7). Nabywany know-how będzie zaliczany do aktywów Wnioskodawcy, jako wartości niematerialne i prawne Wnioskodawcy, również dla celów rachunkowych. Wnioskodawca odpowiednio ujmie nabycie know-how w swoich księgach rachunkowych i podatkowych oraz będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tego aktywa, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca zakłada, że nabyty know-how będzie aktywem Spółki przez co najmniej 5 lat.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nabyty know-how będzie wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę na potrzeby działalności prowadzonej na terenie SSE. Wynagrodzenia należne Sprzedawcy z tytułu sprzedaży know-how zostanie skalkulowane na poziomie rynkowym. Spółka pragnie dodatkowo wskazać, iż dla celów rachunkowych wynagrodzenie, które zostanie zapłacone na rzecz Sprzedawcy stanowić będzie koszt nabycia wartości niematerialnej i prawnej (know-how).

Wartość nabycia know-how nie przekroczy 50% wszystkich kwalifikowanych kosztów inwestycji, o których mowa § 6 ust. 1 rozporządzenia (rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych - Dz. U. Nr 232, poz. 1548 - dopisek organu).

Dodatkowo, Wnioskodawca podkreślił, iż w związku z tym, że posiadane przez niego Zezwolenie zostało wydane dnia 18 czerwca 2014 r. to podstawę jego wydania stanowiły, przepisy w brzmieniu obowiązującym na dzień 18 czerwca 2014 r. Przepisy w tym brzmieniu będą odnosić się do Zezwolenia przez cały okres jego obowiązywania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie uprawniona do:

Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem:

1. Płatność poniesiona przez Spółkę w związku z nabyciem know-how od podmiotu powiązanego (stanowiąca cenę nabycia know-how), będzie stanowić wydatek kwalifikowany w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., tj. § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia,

2. przy założeniu, że łączne koszty inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, nie przekraczają 50% wszystkich kwalifikowanych kosztów inwestycji, całkowita wartość ceny nabycia know-how, o której mowa powyżej, powinna zostać uznana za wydatek kwalifikowany budujący limit dostępnej pomocy publicznej.

W art. 16b ustawy o p.d.o.p. wskazany został katalog praw majątkowych oraz innych składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie przesłanek mogą zostać zaliczone do kategorii wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Katalog ten obejmuje m.in. licencje oraz wartości stanowiące równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (tzw. know-how).

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych reguluje art. 16g ust. 1 z uwzględnieniem ust. 14 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie z tymi przepisami, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych stanowi cena nabycia tych praw. Cenę nabycia określa z kolei art. 16g ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którym za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz okoliczności wskazane w stanie faktycznym, wynagrodzenie należne Sprzedawcy w związku z nabyciem przez Spółkę wartości niematerialnej i prawnej w formie know-how, będzie stanowić cenę nabycia know-how.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., wolne od podatku są dochody (z zastrzeżeniem ust. 4-6) uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jak wskazano powyżej, szczegółowe warunki udzielania pomocy regionalnej w formie zwolnienia podatkowego, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa Rozporządzenie.

Jednocześnie, zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej.

Natomiast w świetle § 6 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorców innych niż mali i średni, koszty inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia strefowego, uwzględnia się w kosztach kwalifikujących się do objęcia pomocą w wysokości nieprzekraczającej 50% wartości kosztów, o których mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia.

Dodatkowo, w myśl § 6 ust. 3 rozporządzenia, wartości niematerialne i prawne powinny spełniać łącznie następujące warunki:

Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 4 rozporządzenia, cenę nabycia wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

W świetle przedstawionych powyżej regulacji, w ocenie Spółki wyróżnić można dwie grupy regulacji rozporządzenia, dotyczące sposobu uwzględniania wydatków związanych z wartościami niematerialnymi i prawnymi w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą, tj.:

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, nabywany przez Spółkę know-how spełnia wszystkie wymogi określone rozporządzeniem, tj.:

* będzie wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę,

* zostanie ujęty w aktywach Spółki na okres co najmniej 5 lat,

* zostanie nabyty od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych,

* cena nabycia know-how będzie stanowić jego wartość początkową podlegającą amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Spółki, w świetle omawianych regulacji fakt, iż wydatek na zakup know-how zostanie poniesiony przez nią na rzecz Sprzedawcy, który jest podmiotem z Grupy XXX bez bezpośrednich powiązań kapitałowych ze Spółką pozostaje bez wpływu na możliwość ich klasyfikacji jako wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Pojęcia osoby trzeciej, ani warunków nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych, nie zostały zdefiniowane w rozporządzeniu, ani w innych przepisach dotyczących pomocy publicznej, czy też w przepisach podatkowych. Jednocześnie zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) 800/2008 (rozporządzenie z dnia 6 sierpnia 2008 r., Dz.U.UE.L08.214.2), ustanawiającym ramy pomocy publicznej, aby koszt nabycia wartości niematerialnej i prawnej został uznany za koszt kwalifikowany, niezbędne jest nabycie tego składnika od osób trzecich na warunkach rynkowych, przy czym kupujący nie sprawuje kontroli nad sprzedającym w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 ani odwrotnie.

Tym samym, w ocenie Spółki wyłącznie występowanie tzw. bezpośrednich powiązań pomiędzy sprzedającym a kupującym (które nie występuje w analizowanej sytuacji) wyklucza możliwość uznania wydatku na nabycie know-how za kwalifikujący się do objęcia pomocą.

Gdyby bowiem intencją ustawodawcy było wyłączenie wydatków związanych z wartościami niematerialnymi i prawnymi ponoszonych na rzecz wszystkich podmiotów powiązanych, wówczas przepis § 6 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia nie wskazywałby na konieczność ponoszenia tych wydatków na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych. Zastrzeżenie to może mieć sens jedynie w odniesieniu do transakcji zawieranych między podmiotami powiązanymi, gdyż podmioty niepowiązane - z definicji - kształtują swoje zobowiązania na zasadach rynkowych, a więc zgodnie z normalnymi praktykami inwestycyjnymi.

Spółka pragnie podkreślić, że przedstawiona przez nią argumentacja w zakresie wykładni pojęcia osoby trzeciej jest konsekwentnie potwierdzana w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 13 maja 2011 r. (znak ILPB3/423-59/11-4/MM) potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: "dla uznania wydatków na nabycie powyższych prac rozwojowych za kwalifikowane wydatki inwestycyjne, bez znaczenia będzie, iż zostały one nabyte od podmiotów powiązanych ze Spółką". Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 27 listopada 2012 r. (znak ILPB3/423-328/12-2/AO), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 14 sierpnia 2012 r. (znak ILPB3/423-187/12-2/JG) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 17 stycznia 2014 r. (znak IBPBI/2/423-1360/13/PP).

W konsekwencji, zdaniem Spółki należy przyjąć, iż wynagrodzenie, które zapłaci w związku z nabyciem know-how od podmiotu należącego do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca, stanowiące cenę nabycia know-how, będzie stanowić wydatek kwalifikowany w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o p.d.o.p., tj. § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia.

Nabywany przez Spółkę know-how spełnia bowiem wszystkie niezbędne wymagania określone w art. 6 ust. 3 pkt 1-3, a mianowicie:

* będzie wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę,

* zostanie ujęty w aktywach Spółki na okres co najmniej 5 lat,

* zostanie nabyty od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych,

* cena nabycia know-how będzie stanowić jej wartość początkową podlegającą amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o p.d.o.p.

Niezależnie, Spółka pragnie wskazać, w sytuacji gdy wartość wydatków poniesionych przez nią na nabycie know-how, a także innych wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 4 nie przekroczy 50% łącznej kwoty kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych określonych zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia, to Spółka będzie uprawniona do zaliczenia całkowitej kwoty wydatków na nabycie know-how jako kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

W konsekwencji należy przyjąć, iż przy założeniu, że łączne koszty inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, nie przekraczają 50% wszystkich kwalifikowanych kosztów inwestycji, całkowita wartość ceny nabycia know-how, o której mowa powyżej, powinna zostać uznana za wydatek kwalifikowany budujący limit dostępnej pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Co do zasady przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego, który jest przedmiotem wątpliwości interpretacyjnych wnioskodawcy. Z tych też względów organy nie są również uprawnione w tym postępowaniu do dokonywania ustaleń w zakresie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego na podstawie działu IV Ordynacji podatkowej dokonujące jedynie oceny prawnej przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2007 r. I FSK 134/06).

Ustawodawca w Ordynacji podatkowej bowiem przyjął, że do załatwienia wniosku o interpretację stosuje się odpowiednio przepisy art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że postępowanie o interpretację co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie jest postępowaniem podatkowym w rozumieniu działu IV Ordynacji podatkowej. Pełna weryfikacja prawidłowości rozliczenia Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, tutejszy organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie podnieść należy, że - ze względu na przedmiotowy zakres wniosku - kwestia możliwości korzystania z danego zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie określonego zezwolenia (zezwoleń) nie była przedmiotem oceny w niniejszej interpretacji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), do których należy również zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wątpliwości co do treści decyzji administracyjnej wyjaśniane są w drodze postanowienia na wniosek strony, przez organ, który wydał decyzję (art. 113 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego). Zatem, ostatecznym organem właściwym do rozstrzygnięcia wątpliwości, czy wydatki związane z zakupem wartości niematerialnych i prawnych (know-how) mogą zostać uznane za wydatki kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną w kontekście uzyskanego zezwolenia jest minister właściwy do spraw gospodarki, który udzielił Spółce zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ponadto informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kwalifikacji nabytych przez Spółkę know-how do wartości niematerialnych i prawnych oraz oceny pozostałych warunków wynikających z § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), jakie powinny spełniać wartości niematerialne i prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.