ITPB3/423-313b/09/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka posiada osobowość prawną i działa na podstawie statutu. Posiada działki - ziemię o powierzchni 12,5375 ha położone na terenie miasta, w tym:

* 0,8313ha, działkę oznaczoną w planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny zielone;

* 0,1963 ha i 0,0166 przeznaczoną pod budownictwo;

* 0,8525 ha ziemię przeznaczoną na cele handlowo-usługowe;

* 3,5781 ha działkę przeznaczoną na cele produkcyjno-usługowe;

* 0,2058 ha działkę oznaczoną jako tereny zielone;

* 6,8569 ha działkę oznaczoną jako tereny zielone.

Na ogólnym zebraniu członków Spółki w dniu 30 maja 2009 r. podjęto uchwałę nr 4 i 5 dotyczącą sprzedaży działek przeznaczonych na cele budowlane, produkcyjne, handlowe i usługowe. W przyszłości czynione będą również starania w prawie zbycia, zamiany pozostałych działek.

Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczonych na cele handlowe, produkcyjne i usługowe zgodnie z uchwałą nr 4 ogólnego zebrania członków Spółki mają być przeznaczone do podziału między członków wg wielkości udziału członka wspólnoty (po odliczeniu wszelkich opłat związanych ze sprzedażą).

Natomiast pieniądze uzyskane ze sprzedaży działki budowlanej, po odliczeniu opłat członkowie wspólnoty zamierzają przeznaczyć na budowę kościoła parafialnego. W skład wspólnoty wchodzi około 300 udziałowców, w tym również Skarb Państwa.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.) Spółka wskazała, iż zgodnie z uchwałą nr 4 i 5 ogólne zebranie członków Spółki w dniu 30 maja 2009 r. upoważniło zarząd Spółki do sprzedaży działek oraz do przeznaczenia środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży na cele określone w uchwale nr 4 i 5.

Darowizna na budowę kościoła parafialnego dokonywana będzie przez Zarząd Spółki.

Ziemia wchodząca w skład wspólnoty gruntowej była wykorzystywana na pastwiska, łąki itp. i należała od kilkudziesięciu lat do dziadków i rodziców członków wspólnoty (również jako wspólnota). Za datę powstania Spółki należy uznać datę podpisania statutu, tj. 28 marca 1980 r.

Pytanie trzecie dotyczy ustalenia podstawy obliczenia ewentualnego podatku dochodowego, tj. pomniejszenia jej o 10% uzyskanego dochodu, w związku z przekazaniem środków pieniężnych na budowę kościoła parafialnego.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie trzecie. W zakresie pozostałych pytań wniosek zostanie rozpatrzony odrębnymi pismami.

W odniesieniu do pytania trzeciego Spółka wskazała, iż od dochodu pomniejszonego z tytułu darowizny należy naliczyć i odprowadzić podatek dochodowy do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ustawą z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 169 z późn. zm.) każda wspólnota gruntowa musi działać na zasadach i w trybie określonym tą ustawą. Wspólnoty te obejmują nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne. Na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy wspólnoty gruntowe nie mogą być dzielone pomiędzy uprawnionych do udziału w tych wspólnotach.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty. Jednocześnie wspólnoty gruntowe jako nie posiadające cech podmiotowych, nie występują w obrocie prawnym; reprezentuje ją powołana przez członków wspólnoty spółka. Na podstawie art. 15 ust. 1 cyt. ustawy spółka ta jest osobą prawną i działa na podstawie statutu.

Sprzedaży gruntu wspólnoty może dokonać tylko Spółka za pośrednictwem przewidzianych w statucie organów, które są jedynymi uprawnionymi podmiotami do reprezentowania wspólnoty na zewnątrz.

Skoro zatem art. 15 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych przyznał Spółce osobowość prawną to Spółka może być podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlegać przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Artykuł 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa podmioty podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem podatnikami tego podatku są osoby prawne oraz spółki kapitałowe w organizacji. Jednocześnie należy zauważyć, iż art. 6 ww. ustawy nie przewiduje zwolnienia podmiotowego dla wspólnot gruntowych oraz utworzonych przez te wspólnoty spółek w celu sprawowania zarządu nad wspólnotą i właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład tej wspólnoty.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 7 ust. 2 powołanej ustawy). A zatem dopiero fakt, wystąpienia dochodu będzie skutkował obowiązkiem podatkowym po stronie Spółki. Jednocześnie ustawodawca wskazał określone rodzaje dochodów, które są wolne od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Z treści powyższego przepisu wynika, iż ustawodawca określił trzy przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia:

Z postanowień art. 2 ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Zgodnie z przepisami art. 1 i 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, przy czym łączna powierzchnia tych gruntów przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, a stanowią one własność lub znajdują się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z powyższego wynika zatem że, aby grunty mogły stanowić gospodarstwo rolne muszą być sklasyfikowane jako użytki rolne lub grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych. Ponadto łączna wielkość nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne przekraczać ma 1 ha albo 1 ha przeliczeniowy.

W myśl § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) użytki rolne dzielą się na:

Natomiast z § 68 ust. 2 tego rozporządzenia wynika, że grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na:

Tak więc za gospodarstwo rolne, dla potrzeb podatku rolnego i zarazem potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych uważa się obszar użytków rolnych, wymienionych w § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, a także części gruntów zadrzewionych i zakrzewionych, o których mowa w § 68 ust. 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, zaistniałych na gruntach objętych klasyfikacją gleboznawczą.

Z kolei stosownie do brzmienia § 68 ust. 3 pkt 4 rozporządzenia grunty zabudowane i zurbanizowane dzielą się na zurbanizowane tereny niezabudowane, oznaczone symbolem - Bp. Natomiast zgodnie z treścią załącznika Nr 6 do omawianego rozporządzenia do zurbanizowanych terenów niezabudowanych zalicza się grunty niezabudowane, przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę, wyłączone z produkcji rolniczej i leśnej.

Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego w zdarzeniu przyszłym przedstawionego we wniosku należy wskazać, iż Spółka zamierza sprzedać działki, które w planie zagospodarowania przestrzennego figurują jako działki przeznaczone na cele budowlane, produkcyjne, handlowe i usługowe, które były wykorzystywane na pastwiska i łąki. W konsekwencji działki, o których mowa we wniosku nie stanowią użytków rolnych, co za tym idzie dochody uzyskane z ich sprzedaży będą podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 ww. ustawy dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż art. 18 odnosi się do wszystkich dochodów podlegających opodatkowaniu uzyskanych przez Spółkę w ciągu całego roku podatkowego, a nie tylko dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. W konsekwencji, o ile w miesiącu uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości Spółka uzyska w związku z prowadzoną działalnością dochód, wówczas będzie musiała odprowadzić podatek obliczony od podstawy opodatkowania bez jej pomniejszania o 10% dokonanej darowizny. Dopiero w rozliczeniu rocznym Wnioskodawca będzie mógł odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę darowizny przekazaną na budowę kościoła parafialnego, jednakże w wysokości nie większej niż 10% uzyskanego w danym roku dochodu, oraz przy stosownym jej udokumentowaniu.

Zgodnie bowiem z treścią art. 18 ust. 1c omawianej ustawy odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 18 ust. 1g powołanej ustawy podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

Reasumując należy wskazać, iż sprzedaż nieruchomości jest opodatkowana, przy czym rozliczenie darowizny, będzie mogło nastąpić dopiero po zakończeniu roku podatkowego, tym samym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo należy podkreślić, iż tut. organ nie jest uprawniony do badania załączników dołączonych do wniosku, tym samym załączone dokumenty nie były brane pod uwagę przy wydawaniu niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.