ITPB3/423-273/10/DK - Wydatki związane z wypłatą dywidendy jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2010 r. (data wpływu 9 czerwca 2010 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wypłatą dywidendy - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wypłatą dywidendy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Uchwałą Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółki, w sprawie podziału zysku netto za rok obrotowy od 1 października 2008 r. do 30 września 2009 r. oraz podziału zysku netto z lat ubiegłych - część zysku netto za rok obrotowy 2008/2009 w wysokości 98.189.651,60 zł przeznaczono na wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy (0,10 zł za jedną posiadaną akcję).

Dywidenda zostanie wypłacona przez Spółkę bez udziału obcych źródeł finansowania (finansowanie z własnych środków Spółki).

Kosztami, jakie Spółka będzie ponosić w związku z procesem wypłaty dywidendy będą przede wszystkim:

* koszty publikacji ogłoszeń prasowych, informujących m.in. o sposobie i zasadach wypłaty dywidendy;

* opłaty bankowe za zrealizowane dyspozycje dokonania przelewu środków z rachunku bankowego Spółki na rachunek/ki bankowy/e akcjonariuszy;

* opłaty za usługi Poczty Polskiej S.A. za przekazy pocztowe (pieniężne) dla akcjonariuszy (w kwotach stanowiących wartość dywidendy pomniejszoną o pobrany przez Spółkę 19% zryczałtowany podatek dochodowy).

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy wydatki/koszty, które będzie ponosić Spółka w związku z procesem realizacji wypłaty dywidendy, można będzie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż na mocy podjętej Uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Spółka ma obowiązek wypłacić dywidendę akcjonariuszom. Konieczność wypłaty dywidendy jest bezpośrednio związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, uwarunkowuje sens istnienia Spółki, która wypracowuje zysk swoim akcjonariuszom. Dywidenda jest formą podziału dochodu osiągniętego przez Spółkę z prowadzonej działalności - stanowi wynik prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i jest ściśle z nią związana. Niewątpliwie jest zależna od działalności Spółki - wypłata dywidendy (a jednocześnie osiąganie dywidendy przez akcjonariuszy) pozostaje w ścisłym związku z prowadzoną działalnością Spółki.

Zobowiązanie z tytułu wypłaty dywidendy nie różni się od innych zobowiązań Spółki (np. wobec dostawców) i jego należyte wykonanie jest niezbędne z punktu widzenia działalności gospodarczej Spółki oraz możliwości generowania przychodów podatkowych w przyszłości.

W świetle powyższego Spółka uważa, że wydatki/koszty (wymienione w pozycji 54 niniejszego formularza ORD-IN), jako nierozerwalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesione racjonalnie/gospodarczo uzasadnione - będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowią koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów tak, aby źródło to mogło przynosić przychody w przyszłości. Poparcie powyższej argumentacji Spółka znajduje w uzasadnieniu orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2008 r. (sygnatura akt III SA/Wa 1976/08) oraz wcześniejszego orzeczenia tegoż Sądu z dnia 13 lipca 2007 r. (sygnatura akt III SA/Wa 382/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż aby wydatek można było uznać za koszt podatkowy, między nim a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Tym samym, aby wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy, tj. muszą być ukierunkowane na uzyskanie przychodu, bądź zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła.

O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, może być powiązany z konkretnym przychodem. Istnieją bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku gospodarczym z przychodem.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wydatkami, które zostały poniesione w celu realizacji wypłaty dywidendy. Zatem wydatki te należy wiązać z wypłatą dywidendy, która jest podziałem zysku z tytułu prowadzonej działalności i w żaden sposób sama w sobie nie przyczynia się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów przez Spółkę. Wypłacona dywidenda jest rozpoznawana jako przychód udziałowców (akcjonariuszy) Spółki, co wskazuje jednocześnie na brak związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem na ten cel, a źródłem przychodów Spółki, które będzie istniało niezależnie od tego, czy dywidenda będzie wypłacona, czy też nie. Co za tym idzie wydatki poniesione na ten cel, nie przyczyniają się de facto do zwiększenia przychodów, w konsekwencji nie mogą być one uznane za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii przytoczonych przez Wnioskodawcę wyroków, zauważyć należy, iż zostały one wydane w odmiennych stanach faktycznych, tj. w sprawach dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek od kredytów zaciągniętych na wypłatę dywidendy, w konsekwencji nie można odnosić ich do sytuacji rozpatrywanej w przedmiotowej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.