ITPB3/423-255/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 7 czerwca 2013 r.) - uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wykładni art. 15b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 2 września 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wykładni art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczona odpowiedzialnością prowadząca działalność, przywoływana dalej jako - Spółka, płatnik, podatnik lub wnioskodawca zajmuje się aktualnie między innymi wykonywaniem usług budowlanych, na zlecenie.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dla Spółki rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 kwietnia do dnia 30 marca, roku kalendarzowego następnego. Na dzień składania przedmiotowego wniosku aktualnie jest to okres od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 marca 2014 r., zwany dalej w skrócie rokiem podatkowym 2013.

Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w roku podatkowym 2013 Spółka opłaca, miesięcznie. Do wykonywania zlecenia Spółka zatrudnia między innymi pracowników na umowę o pracę. Należne wynagrodzenie za pracę jest wypłacane do 10 dnia miesiąca, z którego to wynagrodzenia Spółka jako płatnik potrąca z wypłacanego pracownikom wynagrodzenia składki na ubezpieczenia społeczne, składkę na ubezpieczenie zdrowotne, zwane dalej składkami, oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Nadto jako płatnik od wartości brutto wypłacanego wynagrodzenia nalicza oraz opłaca z własnych środków finansowych składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwane dalej składkami. Przedmiotowe składki są naliczane przez płatnika w miesiącu, w którym następuje wypłata wynagrodzenia oraz opłacane.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku Spółka mając za podstawę art. 15 ust. 4g p.d.o.p. oraz interpretację indywidualną Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy znak... z dnia 14 kwietnia 2009 r. zalicza do kosztów uzyskania przychodu miesiąca rozliczeniowego, za który są one należne, wypłacane do dnia 10 miesiąca następującego za który były należne, np. wynagrodzenia za miesiąc kwiecień 2013 r. wraz z należnymi składkami na ubezpieczenia społeczne, składkami na Fundusz Pracy i FGŚP zostały wypłacone w dniu 6 maja 2013 r. i zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu miesiąca kwietnia 2013 r.

Minister Finansów do dnia złożenia niniejszego wniosku nie zmienił oraz nie zmienił z urzędu interpretacji indywidualnej nr... z dnia 14 kwietnia 2009 r.

Spółka jest podatnikiem VAT czynnym zobowiązanym w zakresie podatku od towarów i usług do składania miesięcznych deklaracji. Wielokrotnie w terminie ustawowym strona otrzymuje na rachunek bankowy zwroty nadwyżek podatku naliczonego nad należnym za dany miesiąc rozliczeniowy, które to zwroty są też zaliczane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w..., zwanego dalej organem podatkowym, na wniosek strony na podstawie art. 59 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, na poczet należnych do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pobranych z wynagrodzeń pracowników.

Między innymi w dniu 16 maja 2016 r. strona wystąpiła do organu podatkowego o zaliczenie części nadwyżki podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym za miesiąc marzec 2013 r. w kwocie 8.841,00 zwrotu na rachunek bankowy na poczet pobranych w kwocie 1.502,00 zł w dniu 4 kwietnia 2013 r. z wynagrodzeń pracowników wynagrodzeń za miesiąc marzec 2013 r. wypłaconych w dniu 4 kwietnia 2013 r. i należnych do zapłaty na rachunek bankowy organu podatkowego do dnia 20 maja 2013 r. oraz zaliczonych przez stronę do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu marcu 2013 r.

Przedmiotowy wniosek został rozstrzygnięty postanowieniem, którym to postanowieniem organ zaliczył nadwyżkę na poczet należnego do zapłaty zobowiązania podatkowego z tytułu pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wydatki z tytułu wypłacanego w dniu 8 maja 2013 r. pracownikom wynagrodzenia za miesiąc kwiecień 2013 r. oraz należnych składek są zaliczane przez stronę na podstawie art. 15 ust. 4g p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodu pod datą ostatniego dnia miesiąca rozliczeniowego. Między innymi wydatki z tego tytułu za miesiąc kwiecień 2013 r. zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu po datą 30 kwietnia 2013 r.

W związku z wezwaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 sierpnia 2013 r., znak ITPB3/423-255/13-2/MK Spółka wskazała, że:

1. Intencją wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie zastosowania regulacji wynikających z art. 15b ust. 1 p.d.o.p., co do kwot wynagrodzeń pracowniczych wraz z ich pochodnymi.

2. Wątpliwości strony dotyczącą następujących składników wynagrodzenia pobieranych przez wnioskodawcę jako płatnika z wynagrodzeń pracowników poniżej wymienionych należności publiczno - prawnych, tj:

oraz składek należnych strony na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wypłaconych wynagrodzeń pracowników finansowanych ze środków własnych Spółki, a mianowicie:

W związku z powyższym postawiono następujące pytanie.

Czy na Spółce od dnia 1 kwietnia 2013 r. spoczywa na podstawie art. 15b ust. 1 p.d.o.p. obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodu o wydatki z tytułu wynagrodzeń - w tej części która jest pobierana przez płatnika na poczet należnych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na poczet zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych - oraz o wydatki z tytułu naliczonych składek, które to wydatki z tytułu wynagrodzeń i składek zostały zaliczone przez stronę do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 4g p.d.o.p., w miesiącu, za który są one należne, a które to wynagrodzenie oraz składki zostaną przez Spółkę opłacone w terminie ustawowym, ale po upływie 30 dni od daty zaliczenia niniejszych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, co zasady o dnia 1 stycznia 2013 r. wszelkie wydatki nie opłacone przez podatnika w terminie 30 dni od daty ich zaliczenia do kosztów uzyskania Spółka na podstawie art. 15b ust. 1 p.d.o.p. ma obowiązek skorygowania oraz pomniejszenia o nie kosztów uzyskania przychodu. Mając za podstawę art. 17 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) z uwagi na rok podatkowy, powyższy obowiązek spoczywa na stronie od dnia 1 kwietnia 2013 r. W ocenie Spółki, przedmiotowy obowiązek korekty nie dotyczy jednakże zaliczonych przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 4g p.d.o.p. wydatków z tytułu składek i wydatków z tytułu części wynagrodzeń, które zostały przez płatnika potrącone na poczet składek oraz na poczet zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, opłaconych przez stronę w terminie ustawowym, ale po upływie 30 dni od daty zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując powyższe należy uznać, iż na Spółce od dnia 1 kwietnia 2013 r. nie spoczywa na podstawie art. 15b ust. 1 p.d.o.p. obowiązek korekty kosztów uzyskania przychoduo wydatki z tytułu wynagrodzeń oraz wydatki z tytułu należnych składek, które to wydatki zostały zaliczone przez stronę do kosztów uzyskania na podstawie art. 15 ust. 4g p.d.o.p., w miesiącu, za który są one należne, a które to części wynagrodzeń oraz składki zostaną przez Spółkę opłacone w terminie ustawowym, ale po upływie 30 dni od daty zaliczenia niniejszych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Powyższe stanowisko strony wynika z faktu, iż są to świadczenia publiczno-prawne, których obowiązek ponoszenia nie wynika z zawartych umów, a ponoszenie przedmiotowych wydatków lub też dokonywanie czynności potrącenia, jest dla strony obowiązkiem ustawowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.)., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mocą art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) ustawodawca z dniem 1 stycznia 2013 r. wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulacje zmierzające do likwidacji tzw. "zatorów płatniczych" (art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Stosownie do tego unormowania w przypadku nieuregulowania kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) dłużnik - w określonych ustawą terminach - zobowiązany jest do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

I tak, stosownie do brzmienia art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów. Z treści art. 15b ust. 2 ww. ustawy wynika natomiast, że jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie. Zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach (art. 15b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Nowe regulacje wprowadziły zatem obowiązek korekty kosztów uzyskania przychodów, w przypadku, gdy kwota wynikająca z faktury, umowy lub innego dokumentu nie została uregulowana w określonym przez ustawodawcę terminie. Zatem, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia tych kosztów, jeżeli nie ureguluje kwoty zobowiązania w ciągu 30 dni od daty upływu terminu jego płatności. Natomiast, w sytuacji ustalenia przez strony terminu płatności dłuższego niż 60 dni, podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia kosztów podatkowych o kwotę wynikającą

z faktury lub innego dokumentu z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli w tym terminie kwota ta nie zostanie uregulowana. Zmniejszenia kosztów podatkowych (ewentualnie zwiększenia przychodów podatkowych) należy więc dokonać w odniesieniu do tej kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu, która została uprzednio zaliczona do kosztów podatkowych, a która nie została zapłacona w terminie 30 dni od upływu terminu płatności lub 90 dni od zaliczenia jej do kosztów podatkowych, jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni.

Należy zauważyć, że w art. 15b ust. 1 ustawodawca odwołał się do faktury (rachunku) jako podstawowego dokumentu określającego wysokość kwoty, o którą w razie jej nieuregulowania należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów. W związku z tym, nie można uznać, że wskazany przepis ma zastosowanie do składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenia zdrowotne od wypłaconych wynagrodzeń, o których mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 i Nr 218, poz. 1690).

Kwestie terminu wypłaty wynagrodzenia za pracę reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje w niniejszej sprawie zastosowania. Obowiązek stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z postanowieniami art. 15b ustawy nie dotyczy zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu wypłaconych pracownikom wynagrodzeń, z których to wynagrodzeń część została przez płatnika potrącona na poczet składek oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W myśl obowiązujących od 1 stycznia 2007 r. przepisów art. 15 ust. 4d i ust. 4e wyżej ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie), podlegają podatkowemu rozliczeniu w dacie ich poniesienia. Za dzień ten, z zastrzeżeniem przewidzianym w tej ustawie (art. 15 ust. 4a i 4f-4h), uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Należy więc zauważyć, że odpowiednio do art. 15 ust. 4g ustawy należności z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 tej ustawy.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają ww. należności i składki mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej). W przypadku niedotrzymania terminu wypłaty wynagrodzenia oraz składek regulacja prawna odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Przy tym zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 85 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w odniesieniu do tej kategorii kosztów (wynagrodzeń) ustawodawca określił szczególny moment ich zaliczenia do kosztów podatkowych. Wobec powyższego, jeżeli wynagrodzenia zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony, to stanowią one koszty uzyskania przychodów w miesiącach, za które są należne.

Kosztami uzyskania przychodów są wynagrodzenia w kwocie brutto (wszelkie jego składniki). Kwota wynagrodzenia brutto pomniejszana jest o zaliczkę na podatek dochodowy. Oznacza to, że kosztem podatkowym jest cała kwota wynagrodzenia, od którego obliczana i odprowadzana jest przez płatnika zaliczka na podatek dochodowy.

Odnosząc się z kolei do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne od ww. wynagrodzeń, wskazać należy, że stosownie natomiast do art. 15 ust. 4h analizowanej ustawy, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - art. 16 ust. 7d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłącza z kategorii kosztów uzyskania przychodów składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z treści cytowanych przepisów wynika więc, że wynagrodzenia i inne świadczenia pieniężne ponoszone na rzecz pracownika mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne, jednak pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy lub umowy o pracę. Natomiast, jeżeli składki z tytułu należności, o których mowa w art. 15 ust. 4h, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wypłaconych wynagrodzeń za dany miesiąc uiszczane są w terminie wynikającym z odrębnych przepisów (w przypadku gdy dotyczą wynagrodzeń wypłaconych w miesiącu, za który są należne) lub nie później niż do 15 dnia następnego miesiąca (w przypadku gdy dotyczą wynagrodzeń wypłaconych w miesiącu następnym), wydatki z powyższego tytułu należy zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który wynagrodzenia są należne. W przypadku uchybienia tym terminom stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57, pkt 57a i ust. 7d tej ustawy.

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania przepis art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zaznaczyć należy jednak, że warunkiem zaliczenia wydatków, o których mowa powyżej, do kosztów podatkowych jest to, że należności te muszą być opłacone w terminach określonych w cyt. uprzednio przepisach. W przeciwnym bowiem razie przedmiotowe należności stanowią koszty podatkowe w dacie ich zapłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.