ITPB3/423-22a/12/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 26 stycznia 2012 r.) oraz pismem z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie sposobu zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej związanej z zawartą umową leasingową - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie sposobu zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej związanej z zawartą umową leasingową.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza zawrzeć z Finansującym umowę leasingu zwrotnego zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w Rudnie. Nieruchomość obecnie stanowi własność Wnioskodawcy. Spółka negocjuje z Finansującym warunki transakcji. W związku z planowaną transakcją Spółka uiści na rzecz Finansującego następujące opłaty:

* Prowizję,

* Raty leasingowe z tytułu używania i pobierania pożytków z budynków i budowli na warunkach leasingu operacyjnego,

* Raty leasingowe z tytułu używania i pobierania pożytków z gruntu na warunkach leasingu finansowego.

Zgodnie z umową leasingu prowizja należna Finansującemu powinna być wpłacona nie później niż w dniu zawarcia umowy nabycia nieruchomości przez Finansującego od Wnioskodawcy. Raty leasingowe płatne będą w 121 miesięcznych ratach z góry, do 5 dnia miesiąca. Zasada ta nie dotyczy pierwszej raty, która powinna być zapłacona w dniu zawarcia umowy nabycia nieruchomości.

Umowa leasingu zostanie zawarta na okres 121 miesięcy. Suma opłat leasingowych dotyczących budynków i budowli będzie stanowić około 140% ich wartości, oraz około 130% wartości w odniesieniu do gruntu.

Pierwsza rata zarówno w odniesieniu do leasingu operacyjnego budynków i budowli jak i w odniesieniu do leasingu finansowego gruntu będzie stanowić około 30% wartości przedmiotu leasingu. Kolejne raty w odniesieniu do leasingu operacyjnego budynków i budowli wyniosą około 0,5% wartości budynków i budowli, natomiast kolejne raty w odniesieniu do leasingu finansowego gruntu wyniosą około 0,8% wartości gruntu. Zapłata pierwszej raty nie będzie warunkiem zawarcia umowy leasingu. Pierwsza rata będzie miała charakter tożsamy z pozostałymi ratami płatnymi miesięcznie.

Warunkiem dojścia do skutku umowy leasingu będzie nabycie przez Finansującego należącej obecnie do Wnioskodawcy nieruchomości wraz z posadowionymi na niej budynkami i budowlami. Umowa leasingu zobowiązuje Finansującego do nabycia od Wnioskodawcy przedmiotowej nieruchomości. Warunkiem zawarcia przez Finansującego z Wnioskodawcą umowy nabycia nieruchomości, jest: zapłata przez Wnioskodawcę na rzecz Finansującego prowizji (najpóźniej w dniu zawarcia umowy nabycia nieruchomości), przedstawienie dowodów ustanowienia przez Wnioskodawcę określonych w umowie leasingu zabezpieczeń oraz przedstawienie dokumentów wskazanych we wzorze umowy nabycia nieruchomości.

W umowie leasingu strony przewidziały, że po upływie podstawowego okresu trwania umowy leasingu, nastąpi wykup przez Wnioskodawcę od Finansującego nieruchomości, tj. gruntu oraz budynków i budowli stanowiących przedmiot umowy leasingu. Warunkiem wykupu będzie uregulowanie przez Wnioskodawcę wszelkich zobowiązań wobec Finansującego z tytułu umowy leasingu oraz niezaleganie z zapłatą jakichkolwiek wymagalnych należności na rzecz Finansującego.

W piśmie z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.), stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Spółka informuje również, że Finansujący nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania pierwszego. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

W ocenie Wnioskodawcy, pierwsza rata leasingowa będzie dla niego kosztem uzyskania przychodu rozliczanym tak jak pozostałe raty w dacie jej poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródeł przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalne do długości okresu, którego dotyczą.

Na podstawie art. 17b ust. 1, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki

* została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości oraz

* suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Umowa leasingu w zakresie budynków i budowli jaką ma zawrzeć Wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 17b ustawy (leasing operacyjny), a zatem raty leasingowe jakie Wnioskodawca będzie płacić na rzecz Finansującego będą dla niego stanowiły w całości koszt podatkowy.

Zgodnie z art. 17i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty, a suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie - do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości.

W omawianym stanie faktycznym, umowa leasingu w zakresie gruntu zostanie zawarta na czas określony. Umowa leasingu gruntu spełnia warunki leasingu finansowego, a zatem kosztem podatkowym będzie dla Wnioskodawcy jedynie odsetkowa część raty leasingowej, tj. część raty jaka stanowi nadwyżkę nad kwotą stanowiącą spłatę wartości gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pierwsza rata leasingowa, zarówno w odniesieniu do gruntów oraz budynków i budowli, nie jest związana z konkretnymi przychodami jakie osiąga Spółka. Pierwsza rata zostanie uiszczona w dniu zawarcia umowy nabycia nieruchomości. Nie jest ona warunkiem zawarcia umowy leasingu. W związku z powyższym ma ona taki sam charakter jak pozostałe raty, a jedyną różnicą jest data płatności oraz jej wysokość. W ocenie Wnioskodawcy, pierwsza rata powinna być potraktowana analogicznie do pozostałych i stanowić dla Spółki koszt pośredni w dacie jego poniesienia. Dla leasingu budynków i budowli kosztem będzie cała rata płacona na rzecz Finansującego, zaś w odniesieniu do leasingu gruntu będzie to jedynie odsetkowa część raty.

Powyżej zaprezentowane stanowisko zdaniem Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje interpretację wydaną w dniu 4 czerwca 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPB3/423-56/07/10-S/PST oraz interpretację wydaną w dniu 20 listopada 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB3/423-706/09-4/JG. Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę znajduje również oparcie w orzecznictwie. Spółka wskazuje również na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2010 r. sygn. II FSK 1733/08 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 24/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, podkreślić należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w określonych, odmiennych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są jednak wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.